جرباء: تفاوت میان نسخه‌ها

نام این مکان را که برخی با «ال» تعریف به صورت «الجرباء» خوانده‌اند،<ref>از جمله یاقوت حموی (معجم البلدان، ج۲، ص۱۱۸).</ref> بر گرفته از واژه «الجرباء» -[[بیماری]] معروف شتران- است. این مکان با موضعی به نام أذرح -به مانند دجله و [[فرات]]- همیشه ملازم بوده، با ذکر نام یکی از آنان، معمولا مکان دیگر هم ذکر می‌‌شود. این دو موضع با فاصله سه میلی از همدیگر، اکنون دو روستا در مملکت [[پادشاهی]] اردنند در ۲۲ کیلومتری شمال [[غربی]] [[شهر معان]]. گفته شده که چون [[رسول خدا]]{{صل}} و یارانش در جریان [[غزوه تبوک]] (در [[سال نهم هجری]])، به [[تبوک]] رسیدند، [[مردم]] أذرح و جرباء نزد ایشان رفتند و در ازای پرداخت [[جزیه]] با ایشان [[صلح]] کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۰-۲۲۱؛ واقدی، المغازی، ج۳، ص۱۰۳۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۲۸۰.</ref> [[حضرت]] نیز نوشته ای برای شان نوشت که تا دوران [[ابن اسحاق]] –سیره نویس شهیر- همچنان نزد ایشان باقی بود.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۲۵.</ref> [[یاقوت حموی]] نیز در تعریف و توضیح این مکان، جرباء را تأنیث الأجرب دانسته، آن را موضعی از نواحی [[عمان]](در [[اردن]]) برشمرده در بلاد بلقاء [[شام]]<ref>نیز ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۳۷۴.</ref> و در نزدیکی جبال السراة. وی در ادامه با بیان این مطلب که این روستا از توابع أذرح بوده، در ذکر مهمترین وقایع [[تاریخی]] به وقوع پیوسته در آن، به انجام یافتن امر حکمین بین [[عمرو بن عاص]] و [[ابوموسی اشعری]] در أذرح و جرباء اشاره کرده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۱۸. شعرای عرب در باب وقوع این حادثه در أذرح و جرباء اشعار بسیار سرودند و یاقوت حموی ابیاتی از آن را در کتابش نقل کرده است. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۱۳۰.</ref> وی همچنین، از وجود آبی متعلق به سعد بن مناة بن [[تمیم]] به نام «جرباء» در بین [[بصره]] و یمامه خبر داده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۱۸.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۸۰-۸۱.</ref>