واقعه رده در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

به دنبال [[رحلت پیامبر اکرم]]{{صل}}، و به فاصله سه تا ده [[روز]] پس از رسیدن [[ابوبکر]] به [[خلافت]]، حکومت مدینه با واقعه‌ای موسوم به رده مواجه شد.<ref> واقدی، کتاب الرِّدَّة، ص۴۸.</ref> در این واقعه بسیاری از قبایل عرب شبه جزیره به دلایلی از [[اطاعت]] [[خلیفه]] سر باز زدند. [[قبایل]] اطراف مدینه با اعزام نمایندگانی نزد ابوبکر، از او درخواست معاف شدن از [[پرداخت زکات]] نمودند،<ref> واقدی، کتاب الردّه، ص۲۸-۲۹.</ref> اما خلیفه در همان برخورد نخست، به شورشیان [[اعلان]] [[جنگ]] نمود، با این که بیش‌تر [[صحابه پیامبر]]{{صل}} با نظر او مخالف بودند. آنان [[عمر]] را، که از [[مشاوران]] نزدیک خلیفه بود واسطه قرار دادند تا با او صبحت کند و قبایلی را که به اعتراف خود [[نماز]] می‌‌گزاردند و فقط خواهان عدم پرداخت زکات بودند معاف دارد؛ چرا که آنها قریب العهد به [[اسلام]] بودند و هنوز با [[فرهنگ اسلامی]] خو نگرفته بودند.<ref> ابن قتیبه، الامامة و السیاسة، ج ۱، ص۳۴.</ref> پس از [[مخالفت]] خلیفه با درخواست معاف شدن قبایل از پرداخت زکات، [[نمایندگان]] آنان بازگشتند و با این بیان که [[مردم مدینه]] اندک‌اند، آنها را جهت [[حمله]] به آن [[شهر]] [[تشویق]] کردند.<ref> خورشید احمد فارق، تاریخ الردّه، ص۵؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج ۶، ص۳۱۱.</ref> گویا پیش از آمدن فرستادگان این [[قبایل]] به [[مدینه]]، افرادی همچون [[عیینه بن حصن]] و [[اقرع بن حابس]] به همراه عده دیگری از اشراف به مدینه آمده بودند و با [[اعلان]] خبر [[شورش]] [[اعراب]] و [[تصمیم]] آنها در خودداری از [[پرداخت زکات]]، از [[خلیفه]] خواسته بودند که مبلغی را به آنها بدهد تا از [[ارتداد]] اعراب و [[حمله]] آنان به مدینه جلوگیری کنند. [[مهاجران]] و [[انصار]] هم با پذیرش خواسته آنها، از [[ابوبکر]] خواستند تا هنگام بازگشت [[سپاه اسامه]]، آنها را با دادن مبلغی، به این کار [[راضی]] کند. اما ابوبکر گفت: ما در [[اسلام]]، به احدی [[رشوه]] نمی‌دهیم و با آنان خواهیم جنگید.<ref> واقدی، کتاب الردّه، ص۲۸-۲۹؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج ۶، ص۳۱۱؛ سامانه نشریات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره)(معرفت)، مقاله "جنگ‌های ارتداد و بحران جانشینی پس از پیامبر{{صل}}"، علی غلامی دهقی، ص۳۴.</ref> ابوبکر دستور آمادگی [[مسلمانان]] مدینه برای [[جنگ]] با [[شورشیان]] را صادر نمود و تنی چند از مهاجران[[قریش]] از جمله علی{{ع}} <ref> ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج ۲، ص۳۱۱.</ref> را به [[نگهبانی]] در اطراف مدینه گماشت. [[مخالفان]] پس از سه [[روز]] به مدینه حمله کردند، ولی با [[استقامت]] [[مردم مدینه]] مواجه شدند و با [[شکست]] مجبور به فرار گردیدند.<ref> واقدی، کتاب الردّه، ص۲۸-۲۹؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج ۶، ص۳۱۱.</ref> [[شکست]] خوردگان –که بیشتر از دو [[قبیله]] [[عبس]] و [[ذبیان]] بودند- در مسیر بازگشت، به مسلمانان قبایل خود حمله کردند و بسیاری از آنان را به طرز فجیعی آنان را کشتند.<ref> خورشید احمد فارق، تاریخ الردّه، ص۶.</ref>  

با بررسی [[روایات]] [[مورخان]]، ذیل وقایع رده، می‌‌توان [[اهل]] رده را در دو دسته کلی: