حرکت امام حسین به سوی کوفه: تفاوت میان نسخه‌ها

مسلم بن عقیل این نامه را توسط [[عابس بن ابی شبیب شاکری]] از [[شیعیان]] با [[اخلاص]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} (که بعداً در کربلا به [[شهادت]] رسید) به [[مکه]] نزد [[امام حسین]]{{ع}} فرستاد. امام{{ع}} پس از دریافت نامه مسلم، [[روز]] هشتم ماه [[ذی الحجه]] یعنی همان روزی که مسلم بن عقیل در کوفه [[قیام]] کرد، به سوی کوفه حرکت نمود. امام حسین{{ع}} در منزلگاه صفّاح<ref>صفاح: موضعی میان حنین و مکه از نخستین منزل‌گاه‌های میان راه مکه به کوفه (معجم البلدان، ج۳، ص۴۱۲).</ref> با [[فرزدق]] شاعر برخورد کرد و از او پرسید: از کجا می‌آیی؟ گفت: از کوفه. امام{{ع}} به او فرمود: از مردم کوفه چه خبر داری؟ فرزدق گفت: دل‌های آنها با شما و شمشیرهایشان بر روی شماست و [[قضا]] هم از [[آسمان]] فرو می‌آید و [[خدا]] آنچه بخواهد، می‌کند. امام حسین{{ع}} فرمود: «راست گفتی، کار به دست خداست و هر روزی در کاری است». به قولی، فرزدق گفت: دل‌های مردم کوفه با شماست و شمشیرهایشان با [[بنی امیه]]، و قضا هم در دست خداست.

[[امام حسین]]{{ع}} در ادامه مسیر خود به سوی [[کوفه]] در منزلگاه [[زرود]]<ref>زَروُد: موضعی در راه مکه از جانب کوفه، میان ثعلبیه و خزیمیه است (معجم البلدان، ج۳، ص۱۳۹).</ref> با [[زهیر بن قین بجلی]]<ref>زهیر بن قین بجلی: از هواداران عثمان بود و به همین دلیل از امیرمؤمنان علی{{ع}} کناره گرفت. وی در سال ۶۰ به حج رفت و هنگام بازگشت با کاروان امام حسین{{ع}} همراه شده بود. او تلاش می‌کرد در طی مسیر با امام{{ع}} مواجه نشود. اتفاقاً در زرود کاروان او و کاروان امام{{ع}} توقف کردند. هنگامی که زهیر مشغول غذا خوردن بود، فرستاده امام{{ع}} نزد او آمد و دعوت امام حسین{{ع}} را به او اطلاع داد. زهیر که مایل به این ملاقات نبود، با تشویق همسرش به دیدار آن حضرت رفت و چون بازگشت، با شادمانی پیوستن خود به امام حسین{{ع}} را اعلام داشت. (نک: تاریخ طبری، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۵، ص۳۹۶).</ref> از نامداران کوفه [[دیدار]] کرد که از [[مراسم حج]] به سوی کوفه باز می‌گشت. [[امام]]{{ع}} وی را به [[قیام]] خود [[دعوت]] فرمود و [[زهیر]] [[اجابت]] نموده و به آن [[حضرت]] پیوست.

در [[منزل]] زباله<ref>زباله: موضعی در راه مکه از طرف کوفه است. روستایی آباد با بازارهایی بین واقوصه و ثعلبیه است. به قولی زباله منزل دوم بعد از کوفه است که قلعه و مسجدی دارد (معجم البلدان، ج۳، ص۱۲۹).</ref> خبر [[شهادت]] [[عبدالله بن بقطر]] (یا یقطر)<ref>درباره شخصیت عبدالله بن بقطر یا عبدالله بن یقطر در منابع تاریخی چیزی یافت نمی‌شود و تنها اشاره شده است که او برادر رضاعی امام حسین{{ع}} بود و از سوی آن حضرت نزد مسلم بن عقیل رفت که دستگیر شد و به شهادت رسید. ضعف اطلاعات درباره او چنان است که نام پدر او نیز به درستی ضبط و ثبت نشده است. از سوی دیگر در هیچ نقل روایی و تاریخی نیامده است که حضرت امام حسین{{ع}} از زنی غیر از مادر عظیم الشأنش حضرت فاطمه{{س}}، شیر خورده باشد و یا آن حضرت به غیر از فرزندان خود را شیر داده باشد تا امام حسین{{ع}}، برادر یا خواهر رضاعی داشته باشد.</ref> به [[امام حسین]]{{ع}} رسید. عبدالله، از طرف آن [[حضرت]] به سوی مسلم اعزام شده بود که افراد [[حصین بن نمیر]] او را دستگیر کردند و نزد [[عبیدالله بن زیاد]] بردند. برخی گفته‌اند عبدالله از طرف مسلم [[مأموریت]] داشت تا [[تغییر]] و [[تحول]] اوضاع [[کوفه]] را به اطلاع امام حسین{{ع}} برساند که در بین راه دستگیر شد. عبیدالله او را بر بام قصر فرستاد و گفت در انظار [[مردم]] بر [[دروغ‌گو]] (امام حسین!) [[ناسزا]] گوید، ولی عبدالله مژده ورود قریب الوقوع [[امام]]{{ع}} را به کوفه داد و بر عبیدالله و پدرش [[لعنت]] فرستاد.