انسان‌شناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

[[انسان‌شناسی]] جزئی از مسائل [[جهان‌بینی]]<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر انسان به انسان، ص۳۱۰۷.</ref> و وابسته به آن است که تأثیر بسیار زیادی در عرصه‌های مختلف دارد. اصطلاح انسان‌شناسی<ref>Anthropologie..</ref>، ابتدا در کشورهای [[انگلیسی]] زبان در ابتدای [[قرن]] بیستم رایج شد که به شاخه‌ای [[علمی]] درباره موضوع انسان اطلاق می‌شد. این اصطلاح که از واژه [[یونانی]] آنتروپولوژی، از آنتروپوس<ref>Anthropoth..</ref> به معنای انسان و لوگوس<ref>logos..</ref> به معنای شناخت یا [[معرفت]]، گرفته شده است، نخستین بار توسط ارسطو به کار رفت. منظور او از این اصطلاح، علمی بود که در شناخت انسان بکوشد که امروزه از آن به [[علم]] شناخت انسان تعبیر می‌شود<ref>فرید، مبانی انسان‌شناسی، ص۳.</ref>.

انسان‌شناسی، یکی از مسائل عمیق علمی و مهم‌ترین مباحث [[فلسفه اسلامی]] از گذشته تا به حال می‌باشد که غالب مباحث آن، در دو محور [[حقیقت انسان]] و اوصاف او و [[غایت خلقت]] و [[سیر]] تکاملی انسان طرح می‌شود<ref>جوادی آملی، عبدالله، حق و تکلیف در اسلام، ص۷۹.</ref>. همچنین یکی از موضوعاتی است که نزد متفکران [[غربی]] بسیار مورد بحث قرار گرفته و تقریباً محور مباحث [[فلسفی]] آنان را به خود اختصاص داده است و شاید پیدایش برخی از مکاتب غربی با این موضوع بی‌ارتباط نباشد<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسلام و محیط زیست، ص۶۵.</ref>. البته حضور این بحث در فلسفه اسلامی و غرب، به معنای یکسانی نظام‌های انسان‌شناسانه فلسفه‌های مختلف نبوده و نیست، چه اینکه هر [[نظام]] فلسفی، یک انسان‌شناسی مخصوص به خود را داشته که عمدتاً از جهت‌گیری‌های [[معرفتی]] آن ناشی می‌شود<ref>محقق سبزواری، اسرارالحکم، ص۳۴.</ref>.