انسان کامل در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
انسان کامل در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۲
، ۳ دسامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'رهبر انقلاب' به 'رهبر انقلاب'
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
جز (جایگزینی متن - 'رهبر انقلاب' به 'رهبر انقلاب') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==بررسی [[شخصیت پیامبر]]{{صل}} از منظر [[مقام معظم رهبری]]== | ==بررسی [[شخصیت پیامبر]]{{صل}} از منظر [[مقام معظم رهبری]]== | ||
مقام معظم رهبری [[تاریخ زندگانی پیامبر]]{{صل}} را منظومه درسآموزی میدانند که لحظه آن یک حادثه مهم است و باید آن را دقیق مطالعه کرد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان نظام، سالروز عید مبعث، ۹/۵/۱۳۸۷.</ref>. ایشان در توصیف [[پیغمبر]]{{صل}} معتقدند [[رسول خدا]]{{صل}} در [[رفتار]] خود مدبرانه عمل کرده و سرعت عمل داشت. در هیچ حادثهای اتلاف وقت نکرد. [[قناعت]] و [[طهارت]] شخصی داشت. پیغمبر هیچگاه با [[مردم]] دو پهلو سخن نگفت. هرچند در مواجهه با [[دشمن]] کار [[سیاسی]] دقیق کرده و دشمن را به [[اشتباه]] میانداخت. او هرگز [[عهد]] و [[پیمان]] خود را با مردم و گروههایی از [[دشمنان]] و [[کفار]] [[مکه]] نقض نکرد. | مقام معظم رهبری [[تاریخ زندگانی پیامبر]]{{صل}} را منظومه درسآموزی میدانند که لحظه آن یک حادثه مهم است و باید آن را دقیق مطالعه کرد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با مسئولان نظام، سالروز عید مبعث، ۹/۵/۱۳۸۷.</ref>. ایشان در توصیف [[پیغمبر]]{{صل}} معتقدند [[رسول خدا]]{{صل}} در [[رفتار]] خود مدبرانه عمل کرده و سرعت عمل داشت. در هیچ حادثهای اتلاف وقت نکرد. [[قناعت]] و [[طهارت]] شخصی داشت. پیغمبر هیچگاه با [[مردم]] دو پهلو سخن نگفت. هرچند در مواجهه با [[دشمن]] کار [[سیاسی]] دقیق کرده و دشمن را به [[اشتباه]] میانداخت. او هرگز [[عهد]] و [[پیمان]] خود را با مردم و گروههایی از [[دشمنان]] و [[کفار]] [[مکه]] نقض نکرد. | ||
[[رهبر | [[رهبر انقلاب]] در تبیین سایر جنبههای شخصیت پیامبر میفرمایند پیغمبر [[تضرع]] و [[ارتباط]] خود را با [[خدا]] [[روز]] به روز محکمتر کرد. در میدان [[جنگ]]، همزمان با [[تشویق]] و [[تحریض]] نیروها، خود دست به [[سلاح]] میبرد. گاهی در [[کارزار]] [[جهاد]] روی زانو افتاده و همراه با [[اشک]] و ناله [[مناجات]] میکرد. نه دعای او موجب میشد که نیرویش را به کار نگیرد؛ نه به کار گرفتن نیرو، مانع از [[توسل]] و تضرع و [[ارتباط با خدا]] میشد. او هرگز در مقابل دشمن عنود، دچار تردید و [[ترس]] نشد. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} – که [[مظهر]] [[شجاعت]] است- میگوید در شرایط سخت جنگ به پیغمبر [[پناه]] میبردیم، رسول خدا{{صل}} در طی ده سال [[حکومت]] خویش چنان فعالیت نمود که پرکارترین مجموعهها نیز نمیتواند فعالیت این ده سال [[پیامبر]] را طی صد سال انجام دهند. | ||
[[اداره حکومت]] و ایجاد [[جامعه]] و [[الگو]]، یکی از [[معجزات]] پیغمبر است. مردم ده سال با او شب و روز [[زندگی]] کردند. پیامبر{{صل}} در راه و در [[خانه]]، در [[سفر]] و در [[وطن]]، در [[غم]] و [[شادی]] همراه مردم بود. محیط زندگی پیغمبر، محیط شادی بود؛ با افراد [[شوخی]] میکرد، مسابقه برگزار کرده و خود در آن شرکت میجست. | [[اداره حکومت]] و ایجاد [[جامعه]] و [[الگو]]، یکی از [[معجزات]] پیغمبر است. مردم ده سال با او شب و روز [[زندگی]] کردند. پیامبر{{صل}} در راه و در [[خانه]]، در [[سفر]] و در [[وطن]]، در [[غم]] و [[شادی]] همراه مردم بود. محیط زندگی پیغمبر، محیط شادی بود؛ با افراد [[شوخی]] میکرد، مسابقه برگزار کرده و خود در آن شرکت میجست. | ||
روز به [[روز]] [[محبت]] [[پیغمبر]] و [[اعتقاد]] به او در دلهای [[مردم]] عمیقتر شد. این [[رفتارهای پیامبر]] پیوندهای ولایی مردم با ایشان و یکدیگر را تقویت میکرد. هنگام [[فتح مکه]]، [[ابوسفیان]] که مخفیانه و با [[حمایت]] عباس - عموی پیغمبر – برای [[امان]] گرفتن به اردوگاه آن [[حضرت]] آمده بود؛ مردمی را دید که آب وضوی پیغمبر را که از صورت و دست وی میچکید، از یکدیگر میربایند. ابوسفیان گفت: من کسری و [[قیصر]] را دیدهام؛ اما چنین عزتی را در آنها ندیدهام<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه تهران، ۲۸/۲/۱۳۸۰.</ref>. | روز به [[روز]] [[محبت]] [[پیغمبر]] و [[اعتقاد]] به او در دلهای [[مردم]] عمیقتر شد. این [[رفتارهای پیامبر]] پیوندهای ولایی مردم با ایشان و یکدیگر را تقویت میکرد. هنگام [[فتح مکه]]، [[ابوسفیان]] که مخفیانه و با [[حمایت]] عباس - عموی پیغمبر – برای [[امان]] گرفتن به اردوگاه آن [[حضرت]] آمده بود؛ مردمی را دید که آب وضوی پیغمبر را که از صورت و دست وی میچکید، از یکدیگر میربایند. ابوسفیان گفت: من کسری و [[قیصر]] را دیدهام؛ اما چنین عزتی را در آنها ندیدهام<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه تهران، ۲۸/۲/۱۳۸۰.</ref>. | ||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
[[رهبر معظم انقلاب]] ضمن تأکید بر [[الگوگیری]] از حضرت زهرا{{س}} به برخی از ابعاد [[شخصیت]] ایشان اشاره میکنند: | [[رهبر معظم انقلاب]] ضمن تأکید بر [[الگوگیری]] از حضرت زهرا{{س}} به برخی از ابعاد [[شخصیت]] ایشان اشاره میکنند: | ||
===[[بندگی خدا]]=== | ===[[بندگی خدا]]=== | ||
از نظر [[رهبر | از نظر [[رهبر انقلاب]] [[ارزش]] [[فاطمه زهرا]]{{س}} به [[عبودیت]] و [[بندگی]] خداست. اگر بندگی خدا در فاطمه زهرا{{س}} نبود، او [[صدیقه]] کبری نبود. [[صدیق]] کسی است که آنچه را میاندیشد و میگوید، صادقانه در عمل نشان دهد. ملاک صدیق بودن بندگی خداست. در [[زیارت]] حضرت زهرا{{س}} آمده است: «[[خداوند]] قبل از [[خلقت]] تو را [[امتحان]] کرده است و تو را در این امتحان [[صابر]] یافت»<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۳۶۷.</ref>. [[خدای متعال]] میداند که فاطمه [[زهرا]] در دوران [[زندگی]] چگونه [[انتخاب]] و [[اختیار]] خواهد کرد و تمام [[مقامات]] وی بر اساس عبودیت اوست<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در سالروز میلاد حضرت زهرا{{س}}، ۵/۵/۱۳۸۴.</ref>. در [[نظام]] حکیمانه [[الهی]] هیچ منزلتی بدون معیار و [[میزان]] به کسی اعطا نمیشود. خداوند گذشت، [[ایثار]]، [[معرفت]] و [[فدا]] شدن این [[بنده]] خاص خود را در راه [[اهداف الهی]] میداند؛ لذا او را مرکز فیوضات خود قرار میدهد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با جمعی از مداحان در سالروز میلاد حضرت زهرا{{س}}، ۵/۱۰/۱۳۷۰.</ref>. «[[حسن بصری]]» که یکی از عباد و زهاد معروف دنیای [[اسلام]] است، درباره فاطمه زهرا{{س}} میگوید: به قدری دختر [[پیغمبر]] [[عبادت]] کرد و در [[محراب]] عبادت ایستاد که پاهای وی از ایستادن در محراب عبادت، ورم کرد. [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} میگوید: شبی مادرم تا [[صبح]] عبادت کرد و دائم [[مردم]] را [[دعا]] کرد. هنگام [[طلوع فجر]] سؤال کردم چرا برای خود دعا نکردی؟ در جواب فرمود: {{متن حدیث|يَا بُنَيَّ الْجَارَ ثُمَ الدَّارَ}}<ref>وسایل الشیعه، ج۷، ص۱۱۳؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۸۱-۸۲. </ref>؛ «اول دیگران بعد خود ما!»<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با جمعی از زنان در سالروز میلاد حضرت زهرا{{س}}، ۲۵/۹/۱۳۷۱.</ref>.<ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری (مقاله)|مقاله «ولایت»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۷۳.</ref> | ||
===[[جامعیت]]=== | ===[[جامعیت]]=== | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
===همسر و مادری [[شایسته]]=== | ===همسر و مادری [[شایسته]]=== | ||
[[مقام معظم رهبری]] [[حُسن]] همسری و مادری را از ویژگیهای بارز حضرت فاطمه دانسته و در این باره به [[کلامی]] از امیرالمؤمنین استناد میکنند که درباره ایشان فرمود: «این [[زن]] هیچگاه در طول دوران [[زناشویی]]، مرا به [[خشم]] نیاورد و یک بار از دستور من [[سرپیچی]] نکرد»<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۳۴.</ref>. [[رهبر | [[مقام معظم رهبری]] [[حُسن]] همسری و مادری را از ویژگیهای بارز حضرت فاطمه دانسته و در این باره به [[کلامی]] از امیرالمؤمنین استناد میکنند که درباره ایشان فرمود: «این [[زن]] هیچگاه در طول دوران [[زناشویی]]، مرا به [[خشم]] نیاورد و یک بار از دستور من [[سرپیچی]] نکرد»<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۳۴.</ref>. [[رهبر انقلاب]] در ترسیم سیمای [[فاطمه]]{{س}} میفرمایند [[حضرت زهرا]]{{س}} با آن [[عظمت]] و [[جلالت]]، در محیط [[خانه]]، یک همسر و یک زن است و آن گونه که اسلام میگوید به [[وظایف]] همسری و [[مادری]] میپردازد. شوهر [[جوان]] او دائماً در [[جنگ]] بود ولی با این حال [[فاطمه]]{{س}} محیط [[خانه]] را به گونهای [[عاطفی]] و صمیمی مهیا میسازد که بستر مناسبی برای [[تربیت]] فرزندانی چون [[امام حسن]] و [[امام حسین]] و [[حضرت زینب]]{{عم}} است. [[حضرت زهرا]]{{س}} در محیط خانه دلارام [[همسر]] و [[فرزندان]]، مایه [[آرامش]] [[زندگی]] و [[آسایش]] ایشان بود<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با گروهی از زنان در سالروز میلاد حضرت زهرا{{س}}، ۲۵/۹/۱۳۷۱.</ref>.<ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری (مقاله)|مقاله «ولایت»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۷۵.</ref> | ||
===[[علم]] و [[حکمت]]=== | ===[[علم]] و [[حکمت]]=== | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
===[[محدثه]]=== | ===[[محدثه]]=== | ||
[[حضرت آیتالله خامنهای]] به سخنی از [[امام صادق]]{{ع}} اشاره میکنند که فرمود: {{متن حدیث|فَاطِمَةُ كَانَتْ مُحَدَّثَةً}}<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۷۸ و ۷۹.</ref> یعنی [[فرشتگان]] بر حضرت زهرا{{س}} فرود میآمدند، با او مأنوس شده و سخن میگفتند و [[آیات الهی]] را بر او میخواندند. [[قرآن]] خطاب به [[حضرت مریم]]{{س}} میفرماید: {{متن قرآن|يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.</ref>. این عبارات را فرشتگان به [[فاطمه زهرا]]{{س}} خطاب میکردند. زمانی حضرت فاطمه{{س}} به [[فرشتگان]] فرمود: آیا [[مریم]] نیست که [[خدا]] او را بر [[زنان]] عالم برگزید؟ [[ملائکه]] در جواب، به [[فاطمه زهرا]]{{س}} عرض کردند: «مریم نسبت به زنان دوران خودش برگزیده بود و تو نسبت به زنان همه دورانها برگزیده هستی»<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۷۸.</ref>. [[رهبر | [[حضرت آیتالله خامنهای]] به سخنی از [[امام صادق]]{{ع}} اشاره میکنند که فرمود: {{متن حدیث|فَاطِمَةُ كَانَتْ مُحَدَّثَةً}}<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۷۸ و ۷۹.</ref> یعنی [[فرشتگان]] بر حضرت زهرا{{س}} فرود میآمدند، با او مأنوس شده و سخن میگفتند و [[آیات الهی]] را بر او میخواندند. [[قرآن]] خطاب به [[حضرت مریم]]{{س}} میفرماید: {{متن قرآن|يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! خداوند تو را برگزید و پاکیزه داشت و بر زنان جهان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۴۲.</ref>. این عبارات را فرشتگان به [[فاطمه زهرا]]{{س}} خطاب میکردند. زمانی حضرت فاطمه{{س}} به [[فرشتگان]] فرمود: آیا [[مریم]] نیست که [[خدا]] او را بر [[زنان]] عالم برگزید؟ [[ملائکه]] در جواب، به [[فاطمه زهرا]]{{س}} عرض کردند: «مریم نسبت به زنان دوران خودش برگزیده بود و تو نسبت به زنان همه دورانها برگزیده هستی»<ref>بحارالانوار، ج۴۳، ص۷۸.</ref>. [[رهبر انقلاب]] به [[حدیثی]] دیگر اشاره میکنند که طبق آن [[حضرت زهرا]]{{س}} به [[امیرالمؤمنین]] گفت: «ملائکه مطالبی را به من میگویند». امیرالمؤمنین به ایشان میگوید: «وقتی صدای [[ملک]] را شنیدی، به من بگو تا آنچه را میشنوی بنویسم»<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۴۰.</ref>. و امیرالمؤمنین، آنچه را که ملائکه به فاطمه زهرا{{س}} [[املاء]] میکردند نوشت و محصول آن به نام «[[مصحف]] فاطمة» یا «[[صحیفة]] فاطمة» شد که در نزد [[ائمه]]{{عم}} بود و هست. ائمه{{عم}} برای مسائل گوناگون خود، به این کتاب [[رجوع]] میکردند که شامل تمام حوداث جاری بشری در دورانهای [[آینده]] است<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۳۸.</ref>و<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با گروهی از زنان در سالروز میلاد حضرت زهرا{{س}}، ۲۵/۹/۱۳۷۱.</ref>.<ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری (مقاله)|مقاله «ولایت»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۷۷.</ref> | ||
===[[زهد]] و [[انفاق]]=== | ===[[زهد]] و [[انفاق]]=== | ||
خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
===[[فداکاری]] و [[همراهی]] در کنار پیامبر{{صل}}=== | ===[[فداکاری]] و [[همراهی]] در کنار پیامبر{{صل}}=== | ||
به [[اعتقاد]] [[مقام معظم رهبری]] امیرالمؤمنین در تمام مراحل حساس [[دعوت پیامبر]] در کنار ایشان و پابهپای ایشان فداکاری نمود. در نخستین مرحله دعوت پیامبر در واقعه [[یوم الدار]] علی{{ع}} که [[کودکی]] سیزده ساله بود بدون اعتنا به [[مخالفت]] بزرگان [[جامعه]] و ملامت و [[تمسخر]] اطرافیان به پیامبر [[ایمان]] آورد. در طول [[زندگی]] در [[مکه]] هیچگاه ملاحظه خشونتها، عصبیتها و مخالفتهای [[دشمنان]] را ننمود و از [[پیامبر]] [[دفاع]] کرد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در سالروز میلاد امام علی{{ع}}، ۲۹/۱۰/۱۳۷۰.</ref>. [[آیتالله خامنهای]] ماجرای [[شعب ابی طالب]] را یکی دیگر از صحنههای [[فداکاری علی]]{{ع}} میدانند. هنگام [[اخراج]] [[پیغمبر]] [[خدا]] و [[مسلمانان]] از مکه و سکونت ایشان در دره بیآب و علفی به نام شعب ابی طالب، [[امیرالمؤمنین]] هفده ساله بود. [[جوان]] هفده ساله بدون توجه به [[تمایلات]] و آرزوهای [[جوانی]] در کنار پیامبر [[مقاومت]] نمود. | به [[اعتقاد]] [[مقام معظم رهبری]] امیرالمؤمنین در تمام مراحل حساس [[دعوت پیامبر]] در کنار ایشان و پابهپای ایشان فداکاری نمود. در نخستین مرحله دعوت پیامبر در واقعه [[یوم الدار]] علی{{ع}} که [[کودکی]] سیزده ساله بود بدون اعتنا به [[مخالفت]] بزرگان [[جامعه]] و ملامت و [[تمسخر]] اطرافیان به پیامبر [[ایمان]] آورد. در طول [[زندگی]] در [[مکه]] هیچگاه ملاحظه خشونتها، عصبیتها و مخالفتهای [[دشمنان]] را ننمود و از [[پیامبر]] [[دفاع]] کرد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در سالروز میلاد امام علی{{ع}}، ۲۹/۱۰/۱۳۷۰.</ref>. [[آیتالله خامنهای]] ماجرای [[شعب ابی طالب]] را یکی دیگر از صحنههای [[فداکاری علی]]{{ع}} میدانند. هنگام [[اخراج]] [[پیغمبر]] [[خدا]] و [[مسلمانان]] از مکه و سکونت ایشان در دره بیآب و علفی به نام شعب ابی طالب، [[امیرالمؤمنین]] هفده ساله بود. [[جوان]] هفده ساله بدون توجه به [[تمایلات]] و آرزوهای [[جوانی]] در کنار پیامبر [[مقاومت]] نمود. | ||
[[رهبر | [[رهبر انقلاب]] در ادامه فداکاریهای علی{{ع}} به [[سفر]] پیامبر اشاره میکنند: هنگام عزیمت پیامبر به [[طائف]]، اشراف و [[ثروتمندان]]، [[غلامان]] و نوکران را تحریک به سنگپرانی به سمت پیامبر کردند و در آن صحنه علی{{ع}} ایستاد و از پیامبر دفاع نمود. [[مقام معظم رهبری]] ادامه میدهند یکی از شبها، چند نفر از [[بزرگان مدینه]] برای اولین بار مخفیانه برای [[بیعت]] و [[ملاقات]] با [[رسول خدا]] به [[خانه]] قدیمی [[عبدالمطلب]] آمدند. [[مشرکین مکه]] با اطلاع از این امر [[خانه پیامبر]] را محاصره نموده و در آن شرایط تنها علی{{ع}} و [[حمزه]] بودند که به [[دفاع از پیامبر]] برخاستند. هنگام [[هجرت پیامبر]] به مکه، علی{{ع}} در بستر وی [[خفت]] و خود را سپر [[سلامتی]] و [[حفاظت]] از [[جان]] پیامبر قرار داد. امیرالمؤمنین سختترین [[کارها]] را یعنی منتقل کردن [[زنان]] (فواطم) به [[مدینه]] و دادن امانات پیامبر را در هنگام [[هجرت]] ایشان، به عهده گرفت. او در مدینه نیز سردار و [[مؤمن]] تراز اول پیغمبر بود. در مشکلترین لحظات [[جنگ]]، همه [[چشمها]] به او بود<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه تهران، ۲۱/۷/۱۳۸۵.</ref>. زمانی که هیچ کس در میدان نمیماند، او پیش قدم میماند. زمانی که [[سختیها]] مثل کوههای گران، بر دوش مبارزان سنگینی میکرد، قامت [[استوار]] او به دیگران دلگرمی میبخشید<ref>حضرت آیتالله خامنهای، دیدار با اقشار مختلف و مسئولان نظام در سالروز میلاد امام علی{{ع}}،۱۰/۱۱/۱۳۶۹.</ref>.<ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[ولایت در منظومه فکری مقام معظم رهبری (مقاله)|مقاله «ولایت»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۸۳.</ref> | ||
===[[تکلیف مداری]] و حضور در صحنه=== | ===[[تکلیف مداری]] و حضور در صحنه=== |