خوش‌خلقی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

== [[ستایش]] [[خوش‌خلقی]] ==

در روایاتی که از [[پیشوایان معصوم]] به دست ما رسیده، [[حسن خلق]] به بیان‌های مختلف ستایش شده است.

=== حسن خلق [[نیاز انسان]] ===

[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: {{متن حدیث|لَوْ يَعْلَمُ‏ الْعَبْدُ مَا فِي‏ حُسْنِ‏ الْخُلُقِ‏ لَعَلِمَ‏ أَنَّهُ‏ مُحْتَاجٌ‏ أَنْ‏ يَكُونَ‏ لَهُ‏ خُلُقٌ‏ حَسَنٌ‏}}<ref>«اگر انسان می‌دانست که چه فوائدی در حسن خلق نهفته است، در می‌یافت که به خلق نیکو نیازمند است». محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰، ص۳۶۹؛ زید بن علی، مسند زید بن علی، ص۴۷۳.</ref>؛

=== ریشه حسن خلق، در [[بهشت]] ===

=== حسن خلق عصاره [[دین]] ===

=== حسن خلق صفتی [[ایمانی]] ===

=== حسن خلق [[بهترین]] [[نیکی]] ===

=== [[حسن خلق]] [[تکلیف شرعی]] ===

از آنجا که [[شرع]] [[مقدس]] به هر چیزی که برای [[انسان]] مصلحتی داشته باشد امر می‌کند و از هر چیزی که برای انسان مفسده‌ای داشته باشد، [[نهی]] می‌کند، به بیان‌های مختلف به حسن خلق [[فرمان]] داده است؛ برای نمونه، [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|خَالِقِ النَّاسَ بِخُلُقٍ‏ حَسَنٍ‏}}<ref>«با مردم با اخلاق خوش آمیزش کن». محمد بن حسن حر عاملی، وسائل‌الشیعه (آل البیت)، ج۱۶، ص۱۰۴.</ref>؛

== دعای [[پیامبر]] {{صل}} برای [[خوش‌خویی]] ==

# به [[نقل]] از [[ابن عبّاس]]؛ [[پیامبر خدا]] {{صل}} چون به آینه می‌نگریست، می‌گفت: "[[ستایش]]، ویژه خدایی است که [[خلقت]] و خُلق مرا [[نیکو]] کرد"<ref>{{متن حدیث|عن ابن عباس: كَانَ رَسُولُ اللهِ {{صل}}: إِذَا نَظَرَ فِي الْمِرْآةِ قَالَ: الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى حَسَّنَ خَلقِي خُلُقِي}}؛ الدعاء للطبرانی، ص۱۴۴، ح۴۰۲؛ مسند أبی یعلی، ج۳، ص۱۰۳، ح۲۶۰۴؛ تاریخ الإسلام للذهبی، ج۱۰، ص۵۱۲؛ کنزالعمال، ج۷، ص۱۲۴، ح۱۸۳۰۱ و راجع، الخصال، ص۶۱۲ و تحف العقول، ص۱۱ و مکارم الأخلاق، ج۱، ص۱۶۱، ح۴۴۷.</ref>.

# به [[نقل]] از [[عبد الله بن عمرو]]؛ [[پیامبر خدا]] {{صل}} این [[دعا]] را فراوان می‌خواند: "خدایا! تندرستی و خویشتن‌داری و [[امانتداری]] و [[خوش‌خویی]] و [[خشنودی]] به تقدیر را از تو درخواست می‌کنم"<ref>{{متن حدیث|عن عبدالله بن عمرو: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}}: کَانَ یُکْثِرُ أَنْ یَدْعُوَ: اللّهُمَّ انِّي اسْأَلُكَ الْصِّحَّةَ وَ الْعِفَّةَ وَ الْأَمَانَةَ وَ حُسْنَ الْخُلْقِ وَ الرِّضَا بِالْقَدَرِ}}؛ الأدب المفرد، ص۱۰۰، ح۳۰۷؛ الدعاء للطبرانی، ص۴۱۵، ح۱۴۰۶؛ تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۲۱، الرقم ۶۵۷۱؛ تاریخ دمشق، ج۵۴، ص۶۵، ح۱۱۳۵۴، کنز العمّال، ج۲، ص۱۸۳، ح۳۶۵۰؛ الإقبال، ج۲، ص۲۲۷، من دون إسناد إلی أحد من أهل البیت {{عم}}، بحار الأنوار، ج۹۱، ص۸۲، ح۳. </ref>.

== منابع ==