حضرت فاطمه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'حضرت ابوطالب' به 'حضرت ابوطالب'
جز (جایگزینی متن - 'حضرت ابوطالب' به 'حضرت ابوطالب') |
|||
| خط ۱۴۳: | خط ۱۴۳: | ||
=== [[فاطمه]] {{س}} در [[خانه]] [[پدر]] === | === [[فاطمه]] {{س}} در [[خانه]] [[پدر]] === | ||
بنا بر قول مشهور [[شیعه]]، [[حضرت فاطمه]] {{س}} در [[سال پنجم بعثت]] به [[دنیا]] آمد<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۵۸.</ref> و از هنگام [[تولد]] تا [[ازدواج]]، در خانه پدر به سر برد. تولد فاطمه {{س}} هم‌زمان با سال‌هایی بود که [[پیامبر]] {{صل}} به اظهار [[دعوت]] خود [[مأمور]] شده و با [[مخالفت]] شدید [[سران قریش]] روبه‌رو گشته بود. [[حضرت خدیجه]] {{س}} و [[حضرت | بنا بر قول مشهور [[شیعه]]، [[حضرت فاطمه]] {{س}} در [[سال پنجم بعثت]] به [[دنیا]] آمد<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۵۸.</ref> و از هنگام [[تولد]] تا [[ازدواج]]، در خانه پدر به سر برد. تولد فاطمه {{س}} هم‌زمان با سال‌هایی بود که [[پیامبر]] {{صل}} به اظهار [[دعوت]] خود [[مأمور]] شده و با [[مخالفت]] شدید [[سران قریش]] روبه‌رو گشته بود. [[حضرت خدیجه]] {{س}} و [[حضرت ابوطالب]] در [[سال دهم]] - که فاطمه {{س}} پنج یا شش سال داشت - از دنیا رفتند و حضرت فاطمه {{س}} بی‌مادر و [[رسول خدا]] {{صل}} بی‌یاور شد<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۸۲؛ یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۳۵؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۳، ص۱۵۱.</ref>. | ||
[[پیامبر اکرم]] {{صل}} به حضرت فاطمه {{س}} در [[کودکی]] [[محبت]] فراوان می‌کرد و تا او را نمی‌بوسید، به [[خواب]] نمی‌رفت<ref>اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة، ج۲، ص۹۵.</ref>. حتی در سخت‌ترین اوضاع، از دیدن چشم گریان دخترش متأثر می‌شد و از او [[دلجویی]] می‌کرد و هنگامی که فاطمه {{س}} سراغ مادرش را گرفت، [[جبرئیل]] نازل شد و به پیامبر {{صل}} گفت که از زبان [[خداوند]] به او [[سلام]] دهد و جایگاه رفیع [[خدیجه]] {{س}} را در [[بهشت]] به او یادآور شود<ref>طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص۱۷۵؛ قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۵۲۹؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، ص۱۶.</ref>. | [[پیامبر اکرم]] {{صل}} به حضرت فاطمه {{س}} در [[کودکی]] [[محبت]] فراوان می‌کرد و تا او را نمی‌بوسید، به [[خواب]] نمی‌رفت<ref>اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة، ج۲، ص۹۵.</ref>. حتی در سخت‌ترین اوضاع، از دیدن چشم گریان دخترش متأثر می‌شد و از او [[دلجویی]] می‌کرد و هنگامی که فاطمه {{س}} سراغ مادرش را گرفت، [[جبرئیل]] نازل شد و به پیامبر {{صل}} گفت که از زبان [[خداوند]] به او [[سلام]] دهد و جایگاه رفیع [[خدیجه]] {{س}} را در [[بهشت]] به او یادآور شود<ref>طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص۱۷۵؛ قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۵۲۹؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، ص۱۶.</ref>. | ||