ذات ‌الرقاع: تفاوت میان نسخه‌ها

در راه بازگشت، رویدادهایی به [[روایت]] [[جابر بن عبداللّه‌ انصاری]] گزارش شده‌اند؛ برخی از این رویدادها مانند راهوار کردن مرکب جابر و [[پناه]] آوردن حیوانات به [[پیامبر]] {{صل}}، [[کرامت]] [[رسول خدا]] {{صل}} و برخی دیگر همچون [[فداکاری]] و [[نماز]] خالصانه، گویای [[ایمان]] صادقانه [[مسلمانان]] است<ref>المغازی، ج ۱، ص ۳۹۷ ـ ۴۰۲؛ السیرة النبویه، ج۲، ص ۲۰۶ ـ ۲۰۸؛ الاختصاص، ص ۲۹۹ ـ ۳۰۰.</ref>. پیامبر {{صل}} پس از یک [[غیبت]] ۱۵ [[روزه]] در [[مدینه]]<ref>المغازی، ج ۱، ص ۳۹۵؛ الطبقات، ج ۲، ص ۴۷.</ref>، در حالی که از پیش پیک [[سلامتی]] خویش، "[[جعال بن سراقه]]" را به مدینه فرستاده بود<ref>الطبقات، ج ۲، ص ۴۷؛ المحبر، ص ۲۸۷.</ref>، ۵ [[روز]] از [[محرم]]<ref>المغازی، ج ۱، ص ۳۹۵؛ الطبقات، ج ۲، ص ۴۷.</ref> یا [[جمادی الاولی]]<ref>المحبر، ص ۱۱۳؛ نک: السیرة النبویه، ج ۲، ص ۲۰۹.</ref> باقی مانده، به چاهی قدیمی در سه میلی مدینه به نام «صِرار»<ref> المعالم الاثیره، ص ۱۵۸.</ref> رسیده و سپس به مدینه بازگشت<ref>المغازی، ج ۱، ص ۳۹۵؛ الطبقات، ج ۲، ص ۴۷.</ref>.<ref>[[مهدی نورمحمدی|نورمحمدی، مهدی]]، [[ذات الرقاع (مقاله)|مقاله «ذات الرقاع»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۳ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۳.</ref>

== جستارهای وابسته ==