لعن: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

* در همین [[زیارتنامه‌ها]] که درود به پاکان و رسولان و [[امامان]] و اهل کمال و معنویت فرستاده می‌شود، ننگ و نفرت و نفرین و لعنت هم بر دشمنان آنان، که دشمنان [[حق]] و عدل و نیکی و پاکی هستند، فرستاده می‌شود. در کنار هم بودن [[سلام‌ها]]، لعن‌ها می‌رساند که آن [[ولایت]] و این برائت در کنار هم‌اند و مکمل یکدیگر<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۸۹-۲۹۳.</ref>.

*مخاطبان لعنت در [[زیارتنامه‌ها]] کیستند و چه کسانی ملعونند؟ خدا و رسول، در [[قرآن]] و سنت، چه کسانی را لعنت کرده اند؟ و چه کسانی مستحقّ لعن اند؟ ... بحثی است مفصل که در اینجا مجال بیانش نیست، کافی است به آیات [[قرآن]] و احادیث [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]]{{ع}}: مراجعه کنید. ولی لعنتی که در [[زیارتنامه‌ها]] آمده است، نوعی نفرین و طرد است. معنی لعن، طرد کردن و راندن و دور کردن از رحمت است<ref>مجمع البحرین، طریحی، ماده لعن.</ref> عرب‌ها، هنگام راندن کسی از جمع خویش، تعبیر لعن به کار می‌برده‌اند<ref>مجمع البحرین، ماده لعن.</ref> لعنت خدا نسبت به مردم، در آخرت به معنی عقوبت است و در دنیا به معنای بریدگی یک انسان از پذیرش رحمت و توفیق الهی. و لعنت انسان نسبت به دیگری، به مفهوم نفرین و دعا به زیان اوست<ref> المفردات، راغب اصفهانی، ماده لعن.</ref>این راندن به خشم و درخواستِ دورباش از رحمت خدا در دنیا و آخرت، این نفرت و نفرین مقدّس که در [[زیارتنامه‌ها]] از زبان [[زائر]] بیان می‌شود، اعلام برائت و بیزاری و بیان موضع مخالف با ناپاکان و تبرّی نسبت به اهل ستم و فساد و طغیان است. لعنت، نشان اوج انزجار و تنافر است، که در مرحله عملی اش به پیکار و مبارزه می‌انجامد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۸۹-۲۹۳.</ref>.