لعن: تفاوت میان نسخه‌ها

*گرچه لعن، در [[زیارتنامه‌ها]] هرگز به اندازه [[سلام]] نمی‌رسد، لیکن در حدّ خودش فراوان به کار رفته است. از انبوه فقرات [[زیارتنامه‌ها]]، به چند نمونه که مخاطبانِ لعنت و متعلقان آن را بیان می‌کند، اشاره می‌کنیم. در زیارتی که [[امام صادق]]{{ع}} به "یونس بن ظبیان" و ... آموخته است، خطاب به [[امام حسین|سیدالشهدا]]{{ع}} می‌خوانیم: "... لعنت باد بر امتی که شما را کشتند، و با شما به مخالفت برخاستند و ولایت شما را انکار کرده، بر شما تاختند، و امتی که (در صحنه [[حق]] و یاری شما) شاهد بودند ولی به شهادت نرسیدند ..."<ref>مفاتیح الجنان، زیارت اول از زیارت‌های مطلقه امام حسین{{ع}}.</ref> در [[زیارت]] دیگری که [[امام صادق]]{{ع}} به "حسن بن عطیه" آموخته است، می‌خوانیم: "... خدایا! لعنت کن کسانی را که فرستادگانت را تکذیب کردند، کعبه را ویران ساختند، کتابت را سوزاندند، خون‌های دودمان پیامبرت را ریختند، در سرزمین‌هایت فساد کردند و بندگانت را به ذلت نشاندند ..."<ref>بحار الانوار، جلد ۹۸، ص ۱۵۰.</ref> نمونه ای دیگر، از [[زیارت]] [[امام علی|امیرالمؤمنین]] که [[امام صادق]]{{ع}} به یونس بن ظبیان تعلیم کرد: "... خدا لعنت کند آن کس را که تو را کشت، و آن که را در پی کشتن تو بود و آن که با تو مخالفت کرد، و آن که بر تو دروغ بست و بر تو ستم نمود. لعنت خدا برآن که [[حق]] تو را غصب کرد و بر آن که این خبر به او رسید و به آن رضا داد ... من از آنان به سوی خدا بیزاری می‌جویم. خدا لعنت کند امتی را که با تو مخالفت نمود و ولایت تو را انکار کرد و بر ضدّ تو بسیج شد و تو را کشت و خوار نمود و دشمنی کرد ... خدایا! با همه لعنت های خویش، کشندگان پیامبرانت و اوصیای آنان را لعنت کن و سوزش آتش خود را به آنان بچشان، خدایا جِبت‌ها (قدرت‌های ضد الهی)، طاغوت‌ها، فرعون‎ها، لات و عُزّی و هر قدرتی را که در مقابل تو به آن دعوت می‌شود، و هر نوآور بدعتگذار و مفتری را لعنت کن. خدایا، آنان و پیروان و هواداران و علاقمندان و هبستگان و یاران آنان را فراوان لعنت کن ..."<ref>بحارالأنوار چاپ بیروت، جلد ۹۷، ص ۲۷۳.</ref>  <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۸۹-۲۹۳.</ref>.