حضرت شعیب علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت شعیب علیه السلام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۵

۵٬۴۳۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۲

←‏ولادت و نیاکان

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۶٬۱۳۷

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 در پایان باز هم از این فراتر رفته، می‌گوید: «در روی [[زمین]] [[فساد]] مکنید»<ref>{{متن قرآن|وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ}} «و ای قوم من! پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید و چیزهای مردم را به آنان کم ندهید و در زمین تبهکارانه آشوب نورزید» سوره هود، آیه ۸۵.</ref>.
 فساد از طریق [[کم‌فروشی]]، فساد از طریق [[غصب]] [[حقوق مردم]] و [[تجاوز]] به [[حق دیگران]]، فساد به خاطر بر هم زدن میزان‌ها و مقیاس‌های [[اجتماعی]]، فساد از طریق عیب گذاشتن بر [[اموال]] و اشخاص و بالاخره به خاطر تجاوز به [[حریم]] حیثیت و [[آبرو]] و [[ناموس]] و [[جان]] مردم!. سرانجام به آنها گوشزد کرد که افزایش کمیت [[ثروت]] - ثروتی که از راه [[ظلم و ستم]] و [[استثمار]] دیگران به‌دست آید - سبب [[بی‌نیازی]] شما نخواهد بود، بلکه «سرمایۀ حلالی که برای شما باقی می‌ماند هر چند کم و اندک باشد اگر [[ایمان به خدا]] و دستورش داشته باشید بهتر است»<ref>{{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ}} «برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید و من بر شما نگهبان نیستم» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۲۱۲.</ref>
+==سرگذشت [[تاریخی]]==
+آنها که [[بت‌ها]] را آثار نیاکان و نشانۀ اصالت [[فرهنگ]] خویش می‌پنداشتند و از [[کم‌فروشی]] و [[تقلب]] در [[معامله]] [[سود]] کلانی می‌بردند، در برابر [[شعیب]] چنین گفتند:
+«ای شعیب! آیا نمازت به تو دستور می‌دهد که ما آنچه را پدرانمان می‌پرستیدند ترک گوئیم؟ و یا [[آزادی]] خود را در [[اموال]] خویش از دست دهیم و نتوانیم به دلخواهمان در اموالمان [[تصرف]] کنیم؟ تو که [[آدم]] [[بردبار]]، پرحوصله و فهمیده‌ای»<ref>{{متن قرآن|قَالُوا يَا شُعَيْبُ أَصَلَاتُكَ تَأْمُرُكَ أَنْ نَتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ إِنَّكَ لَأَنْتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ}} «گفتند: ای شعیب! آیا دینت تو را وا می‌دارد که (به ما بگویی) آنچه را پدرانمان می‌پرستیدند وا نهیم یا با دارایی‌های خود آنچه می‌خواهیم انجام ندهیم؟ بی‌گمان تو خود بردبار راهدانی» سوره هود، آیه ۸۷.</ref>،<ref>در اینجا این سؤال پیش می‌آید که چرا آنها روی «[[نماز]]» شعیب تکیه کردند؟.
+بعضی گفته‌اند، این به دلیل آن بوده که شعیب بسیار نماز می‌خواند و به [[مردم]] می‌گفت: نماز [[انسان]] را از [[کارهای زشت]] و [[منکرات]] باز می‌دارد، ولی [[جمعیت]] [[نادان]] که رابطۀ میان نماز و ترک منکرات را [[درک]] نمی‌کردند، از روی مسخره به او گفتند: آیا این [[اوراد]] و حرکات تو [[فرمان]] به تو می‌دهد که ما [[سنت]] نیاکان و فرهنگ مذهبی خود را زیر پا بگذاریم، و یا نسبت به اموالمان مسلوب الاختبار شویم!؟</ref> از تو چنین سخنانی بعید است!
+این جمعیت [[ظالم]] و [[ستمگر]] که خود را در برابر حرف‌های منطقی شعیب بی‌دلیل دیدند برای اینکه به [[خودکامگی]] خود ادامه دهند، سیل [[تهمت]] و [[دروغ]] را متوجه او ساختند. همان برچسب همیشگی را که [[مجرمان]] و [[جباران]] به [[پیامبران]] می‌زدند به او زدند و «گفتند: تو فقط از افسون‌شدگانی»!<ref>{{متن قرآن|قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ}} «گفتند: تو بی‌گمان از جادو زدگانی» سوره شعراء، آیه ۱۸۵.</ref>
+تو اصلاً یک حرف منطقی در سخنانت دیده نمی‌شود و [[گمان]] می‌کنی با این سخنان می‌توانی ما را از [[آزادی]] عمل در اموالمان باز داری؟!.
+به علاوه «تو فقط بشری هستی همچون ما»<ref>{{متن قرآن|قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ}} «گفتند: تو بی‌گمان از جادو زدگانی» سوره شعراء، آیه ۱۸۵.</ref>، چه انتظاری داری که ما پیرو تو شویم، اصلاً چه [[فضیلت]] و [[برتری]] بر ما داری؟.
+«ما تنها گمانی که دربارۀ تو داریم این است که فرد [[دروغگویی]] هستی»!<ref>{{متن قرآن|وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ}} «و تو جز بشری مانند ما نیستی و بی‌گمان ما تو را از دروغگویان می‌دانیم» سوره شعراء، آیه ۱۸۶.</ref>
+بعد از گفتن این سخنان [[ضد]] و نقیض که گاهی او را [[دروغگو]] و [[انسانی]] فرصت‌طلب که می‌خواهد با این وسیله بر آنها برتری جوید، و گاه او را افسون شده خواندند، آخرین سخنشان این بود که بسیار خوب «اگر راست می‌گویی [[سنگ‌های آسمانی]] را بر سر ما فرو ریز»<ref>{{متن قرآن|فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ}} «بنابراین اگر راست می‌گویی پاره‌هایی از آسمان را بر ما فرود آر» سوره شعراء، آیه ۱۸۷.</ref> و ما را به همان بلایی که به آن تهدیدمان می‌کنی [[مبتلا]] ساز تا بدانی ما از این [[تهدیدها]] نمی‌ترسیم!
+و به این ترتیب [[بی‌شرمی]] و [[وقاحت]] را به آخر رساندند و [[کفر]] و [[تکذیب]] را به بدترین صورتی نشان دادند.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصه‌های قرآن (کتاب)|قصه‌های قرآن]] ص ۲۱۴.</ref>
 == ولادت و نیاکان ==