ام‌الکتاب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''[[لوح محفوظ]]:''' آیه ۳۹ سوره رعد خبر می‌دهد که اُمّ‌الکتاب نزد خداوند است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ}}﴾}}<ref> خداوند هر چه را بخواهد از لوح محفوظ پاک می‌کند و یا در آن می‌نویسد و لوح محفوظ  نزد اوست؛ سوره رعد، آیه ۳۹.</ref> و آیه ۴ سوره زخرف خبر می‌دهد که قرآن در اُمّ الکتاب نزد خداوند، بلند مرتبه و استوار است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}﴾}}<ref> و بی‌گمان آن نزد ما در اصل  کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره زخرف، آیه ۴.</ref> مفسران متأخر اُمّ الکتاب در این دو آیه را به اصل و اساس کتاب معنا کرده و با استناد به آیات ۲۱ ـ ۲۲ سوره بروج : {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ}}﴾}}<ref> و بی‌گمان آن نزد ما در اصل  کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره بروج، آیه ۲۱ - ۲۲.</ref> مراد از آن را لوح محفوظ که هیچ‌گونه تغییر و تبدیل به آن راه ندارد دانسته‌اند <ref>الكشاف، ج۲، ص۵۳۴ ؛ مجمع‌البيان، ج۹، ص ۶۰ ؛ روح‌المعانى، مج ۸ ، ج ۱۳، ص ۲۴۵.</ref> <ref>تفسير ابن‌كثير، ج ۴، ص ۱۳۲.</ref><ref>[http://www.maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/4/38.htm دائرة المعارف قرآن کریم، ج ۴، ص: ۳۸۲.]</ref>.

==برخی از ویژگی های ام الکتاب==

*چون معصومین و [[اهل بیت]]{{عم}} یک حقیقتند و باطن آنها همان باطن پیغمبر است، گرچه [[پیامبر|رسول خدا]]{{صل}} مقام برجسته‌ای دارد، ولی همه آنان در عالم معنا یک نورند و [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} با [[پیامبر|رسول خدا]]{{صل}} جان یکدیگرند، [[پیامبر|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: «او جان من است.» {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ}}﴾}} <ref> خودی‌های خویش و خودی‌های شما؛ سوره آل عمران، آیه: ۶۱.</ref> و اگر [[پیامبر|رسول خدا]]{{صل}} به "ام الکتاب" عالم است قطعا به "کتاب مبین" هم عالم است، و آنانکه نور واحد و به منزله جان پیامبرند، آگاه به همه این معارف خواهند بود<ref>[http://www.portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=2&lang=fa&id=OTE1-Sh4yl8giaBc%3d تفسیر موضوعی، عبدالله جوادی آملی، ج ۸، ص:۴۷.]</ref>.

*ام الکتاب بالاتر از کتاب مبین است. کتاب مبین یعنی بیان کننده و روشنگر؛ هرگاه کسی اصل یعنی ام الکتاب را داشته باشد، می‌تواند همه حقایق را به طور تفصیل تبیین کند، هم خود روشن باشد و هم روشنگر. کتاب، یعنی حقیقتی که علوم در آن منقوش است و ام الکتاب یعنی اصل و ریشه همه کتاب‌ها. ام الکتاب از آن جهت که نزد خداست از گزند تغیر، مصون است، چون هر چه نزد خداست از دگرگونی و زوال و تحول محفوظ است: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِندَ اللَّهِ بَاقٍ}}﴾}} <ref> آنچه نزد شماست پایان می‌یابد و آنچه نزد خداوند است پایاست؛ سوره نحل، آیه: ۹۶.</ref> و خدا قرآن را به دو مرحله عربی بودن و ام الکتاب بودن، محدود کرده که دو سر حلقه جهان هستی است، یکی عالم طبیعت و دیگری دورترین نقطه تجرد، و در مرحله نهایی که هیچ کس واسطه نیست تنها معلم [[پیامبر|رسول اکرم]]{{صل}} خدا خواهد بود؛ دیگر سخن از {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|شَدِيدُ الْقُوَى}}﴾}} که [[جبرئیل]] باشد نیست، زیرا در مرحله ام الکتاب و تلقی بلاواسطه و لدی اللهی، معلم [[پیامبر|رسول خدا]]{{صل}} مستقیماً ذات اقدس‌إله است نه [[جبرئیل]]<ref>[http://www.portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=2&lang=fa&id=OTE1-Sh4yl8giaBc%3d تفسیر موضوعی، عبدالله جوادی آملی، ج ۸، ص:۴۷.]</ref>.