←خروج جنبنده ای از زمین
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
یکی از رخ‌دادهای [[آخرالزمان]]، [[فرود آمدن عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]] است: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}<ref>«و چنین است که او نشان آگاهی (به روز) رستخیز است از این روی هیچ‌گاه در آن (روز) تردید نورزید و از من پیروی کنید! این راهی است راست» سوره زخرف، آیه ۶۱.</ref>، {{متن قرآن|وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا}}<ref>«و کسی از اهل کتاب نیست مگر آنکه پیش از مرگش به وی ایمان می‌آورد و در روز رستخیز بر آنان گواه است» سوره نساء، آیه ۱۵۹.</ref>. [[مفسّران]] با استفاده از این [[آیات]]، ظهور دوباره [[عیسی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] را [[پیش‌بینی]] کرده‌اند <ref>جامع‌البیان، مج ۳، ج ۳، ص ۳۹۴ ـ ۳۹۶؛ مج ۴، ج ۶، ص ۲۵ ـ ۳۰؛ مج۱۳، ج۲۵، ص۱۱۵ و ۱۱۶؛ کشف‌الأسرار، ج ۹، ص ۷۴ و ج ۲، ص ۱۴۳؛ ابن‌کثیر، ج ۱، ص ۵۸۹ و ۵۹۰.</ref> و در [[روایات]] نیز تصریح شده که وی در بیت‌المقدّس به [[نماز جماعت]] [[امام زمان]] [[اقتدا]] و در جنگ‌های ایشان نیز شرکت خواهد کرد<ref>مجمع‌البیان، ج ۳، ص ۲۱۱؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۵۷۱؛ روح‌المعانی، ج ۱۴، ص ۱۴۷.</ref>. بر اساس این [[تفسیر]]، [[فرود آمدن عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]]، یکی از نشانه‌های نزدیکی [[قیامت]] شمرده شده و از [[ایمان آوردن]] همه [[اهل کتاب]] به [[حضرت عیسی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] که یکی از [[فرماندهان]] امام‌زمان به شمار می‌رود، خبر داده شده است<ref>[[علی معموری|معموری، علی]]، [[آخر الزمان - معموری (مقاله)|مقاله «آخر الزمان»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص۱۲۱.</ref>. | یکی از رخ‌دادهای [[آخرالزمان]]، [[فرود آمدن عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]] است: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}<ref>«و چنین است که او نشان آگاهی (به روز) رستخیز است از این روی هیچ‌گاه در آن (روز) تردید نورزید و از من پیروی کنید! این راهی است راست» سوره زخرف، آیه ۶۱.</ref>، {{متن قرآن|وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا}}<ref>«و کسی از اهل کتاب نیست مگر آنکه پیش از مرگش به وی ایمان می‌آورد و در روز رستخیز بر آنان گواه است» سوره نساء، آیه ۱۵۹.</ref>. [[مفسّران]] با استفاده از این [[آیات]]، ظهور دوباره [[عیسی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] را [[پیش‌بینی]] کرده‌اند <ref>جامع‌البیان، مج ۳، ج ۳، ص ۳۹۴ ـ ۳۹۶؛ مج ۴، ج ۶، ص ۲۵ ـ ۳۰؛ مج۱۳، ج۲۵، ص۱۱۵ و ۱۱۶؛ کشف‌الأسرار، ج ۹، ص ۷۴ و ج ۲، ص ۱۴۳؛ ابن‌کثیر، ج ۱، ص ۵۸۹ و ۵۹۰.</ref> و در [[روایات]] نیز تصریح شده که وی در بیت‌المقدّس به [[نماز جماعت]] [[امام زمان]] [[اقتدا]] و در جنگ‌های ایشان نیز شرکت خواهد کرد<ref>مجمع‌البیان، ج ۳، ص ۲۱۱؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۵۷۱؛ روح‌المعانی، ج ۱۴، ص ۱۴۷.</ref>. بر اساس این [[تفسیر]]، [[فرود آمدن عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]]، یکی از نشانه‌های نزدیکی [[قیامت]] شمرده شده و از [[ایمان آوردن]] همه [[اهل کتاب]] به [[حضرت عیسی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] که یکی از [[فرماندهان]] امام‌زمان به شمار می‌رود، خبر داده شده است<ref>[[علی معموری|معموری، علی]]، [[آخر الزمان - معموری (مقاله)|مقاله «آخر الزمان»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص۱۲۱.</ref>. | ||
=== | === [[خروج جنبنده‌ای از زمین]] === | ||
[[قرآن]] با رمز و ابهام از خروج جنبده‌ای حکایت می‌کند که هنگام روی‌گردانی [[مردم]] از [[معنویّت]]، از [[زمین]] خارج شده، با [[مردم]] سخن می‌گوید. {{متن قرآن|وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لَا يُوقِنُونَ}}<ref>«و چون فرمان (عذاب) بر آنان مقرّر شود جنبنده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن سر می‌کند که مردم به نشانه‌های ما یقین نمی‌آوردند» سوره نمل، آیه ۸۲.</ref> <ref>المیزان، ج ۱۵، ص ۳۹۶.</ref>. | [[قرآن]] با رمز و ابهام از خروج جنبده‌ای حکایت می‌کند که هنگام روی‌گردانی [[مردم]] از [[معنویّت]]، از [[زمین]] خارج شده، با [[مردم]] سخن می‌گوید. {{متن قرآن|وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لَا يُوقِنُونَ}}<ref>«و چون فرمان (عذاب) بر آنان مقرّر شود جنبنده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می‌آوریم که با ایشان سخن سر می‌کند که مردم به نشانه‌های ما یقین نمی‌آوردند» سوره نمل، آیه ۸۲.</ref> <ref>المیزان، ج ۱۵، ص ۳۹۶.</ref>. | ||