پرش به محتوا

سمرة بن جندب فزاری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فرمانداری بصره' به 'فرمانداری بصره'
جز (جایگزینی متن - 'فرمانداری بصره' به 'فرمانداری بصره')
خط ۳۰: خط ۳۰:
سمره می‌گوید: "در زمان [[رسول خدا]] {{صل}} روزی [[خورشید]] گرفت و همه جا تاریک شد. [[کسوف]] به حدی بود که از خورشید تنها به اندازه یک کمان باقی مانده بود. همه [[مردم]] [[وحشت]] زده از خانه‌هایشان بیرون آمدند؛ رسول خدا {{صل}} هم بیرون آمد. پیامبر {{صل}} [[دستور]] [[اقامه نماز]] داد و همه برای [[نماز]] آماده شدیم. آن [[حضرت]] دو رکعت نماز طولانی خواند که صدای قرائتش شنیده نمی‌شد. بعد از تمام شدن نماز، [[خدا]] را [[سپاس]] گفت و [[شهادتین]] را بر [[زبان]] جاری ساخت و فرمود: " ای مردم! من [[انسان]] هستم و [[پیامبر خدا]]، اگر [[فکر]] می‌کنید که در رساندن دستورهای خدا به شما کوتاهی کرده ام، اعلام کنید تا همه چیز را برای شما بیان کنم. " مردی از میان جمع به پا خاست و گفت: " ما همه [[شهادت]] می‌دهیم که شما دستورهای خدا را به ما رسانده‌ای و ما را به [[راه]] خیر [[هدایت]] کرده‌ای و وظیفه‌ات را به طور کامل به جا آورده‌ای. " پیامبر {{صل}} افزود: عده ای [[گمان]] می‌کنند که کسوف و [[خسوف]] و حرکت سریع [[ستارگان]] به خاطر [[مرگ]] برخی از انسان‌ها در روی [[زمین]] است. [[خیر]]، این گونه نیست. اینها نشانه‌هایی از [[قدرت خدا]] هستند که [[انسان‌ها]] را متوجه [[عظمت]] و قدرت خدا می‌کنند"<ref>سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج۸، ص۳۳۲</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[سمرة بن جندب فزاری (مقاله)|مقاله «سمرة بن جندب فزاری»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)| دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵]]، ص:۳۴۸-۳۴۹.</ref>
سمره می‌گوید: "در زمان [[رسول خدا]] {{صل}} روزی [[خورشید]] گرفت و همه جا تاریک شد. [[کسوف]] به حدی بود که از خورشید تنها به اندازه یک کمان باقی مانده بود. همه [[مردم]] [[وحشت]] زده از خانه‌هایشان بیرون آمدند؛ رسول خدا {{صل}} هم بیرون آمد. پیامبر {{صل}} [[دستور]] [[اقامه نماز]] داد و همه برای [[نماز]] آماده شدیم. آن [[حضرت]] دو رکعت نماز طولانی خواند که صدای قرائتش شنیده نمی‌شد. بعد از تمام شدن نماز، [[خدا]] را [[سپاس]] گفت و [[شهادتین]] را بر [[زبان]] جاری ساخت و فرمود: " ای مردم! من [[انسان]] هستم و [[پیامبر خدا]]، اگر [[فکر]] می‌کنید که در رساندن دستورهای خدا به شما کوتاهی کرده ام، اعلام کنید تا همه چیز را برای شما بیان کنم. " مردی از میان جمع به پا خاست و گفت: " ما همه [[شهادت]] می‌دهیم که شما دستورهای خدا را به ما رسانده‌ای و ما را به [[راه]] خیر [[هدایت]] کرده‌ای و وظیفه‌ات را به طور کامل به جا آورده‌ای. " پیامبر {{صل}} افزود: عده ای [[گمان]] می‌کنند که کسوف و [[خسوف]] و حرکت سریع [[ستارگان]] به خاطر [[مرگ]] برخی از انسان‌ها در روی [[زمین]] است. [[خیر]]، این گونه نیست. اینها نشانه‌هایی از [[قدرت خدا]] هستند که [[انسان‌ها]] را متوجه [[عظمت]] و قدرت خدا می‌کنند"<ref>سبل الهدی و الرشاد، صالحی شامی، ج۸، ص۳۳۲</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[سمرة بن جندب فزاری (مقاله)|مقاله «سمرة بن جندب فزاری»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)| دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵]]، ص:۳۴۸-۳۴۹.</ref>


== [[سمره]] و [[فرمانداری]] [[بصره]] ==
== [[سمره]] و [[فرمانداری بصره]] ==
سمره در [[زمان]] فرمانداری بصره به قدری از خود شقاوت ‌نشان داده بود که [[محمد بن سلیم]] گوید: "از [[انس بن سیرین]] پرسیدم: آیا سمره کسی را کشت؟ انس در جواب گفت:" مگر کشتگان سمره را می‌توان شمرد؟ زیاد او را در بصره [[جانشین]] خود کرد و به [[کوفه]] آمد و چون زیاد به بصره بازگشت، سمره هشت هزار نفر را کشته بود".
سمره در [[زمان]] فرمانداری بصره به قدری از خود شقاوت ‌نشان داده بود که [[محمد بن سلیم]] گوید: "از [[انس بن سیرین]] پرسیدم: آیا سمره کسی را کشت؟ انس در جواب گفت:" مگر کشتگان سمره را می‌توان شمرد؟ زیاد او را در بصره [[جانشین]] خود کرد و به [[کوفه]] آمد و چون زیاد به بصره بازگشت، سمره هشت هزار نفر را کشته بود".


۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش