خالد بن عبدالله قسری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مردم]]، خالد را زنازاده می‌دانستند. وی [[ناصبی]] سرسخت و [[دشمن]] امیرالمؤمنین علی{{ع}} بود<ref>تاریخ الکوفه، ص۲۲۸.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۰۷.</ref>

او خالد بن عبدالله بن یزید بن اسد بن کرز بن عامر بن عبدالله بن شمس بن غمغمة بن جریر بن شق الکاهن بن صعب بن یشکر بن رهم بن افرک بن افصی بن نذیر بن قسر بن عبقر بن انمار از [[مردم یمن]] است. در [[تاریخ]] از او با نام خالد بن عبدالله قسری یاد شده است. او منسوب به [[قبیله بجیله]] است.

[[بجیله]] زنی بود که یکی از بطون او قسر است و [[رهط]]<ref>در عربستان قبل از اسلام نوعی از چندهمسری مرسوم بوده که به آن ازدواج «رهط» می‌گفتند. ازدواج رهط یعنی ازدواج مشارکتی یا دسته‌جمعی. گروهی از مردان که نباید بیشتر از ده نفر می‌بودند با یک زن رابطه برقرار می‌کردند و اگر فرزندی به دنیا می‌آمد، آن زن فرزندش را به هر یک از مردان که خود می‌خواست منتسب می‌کرد و او را پدر فرزند خود قرار می‌داد. (نگارنده)</ref> خالد بن [[عبد]] قسری از اوست<ref>آفرینش و تاریخ، ج۲، ص۶۳۱.</ref>. مادر خالد [[مسیحی]] و [[رومی]] بود و در یکی از جشن‌های مسیحی با پدر خالد [[ازدواج]] کرد و خالد و [[اسد]] را زایید و [[اسلام]] را هم قبول نکرد. خالد هم برای مادر خود یک [[کلیسا]] ساخته بود که [[مردم]] و [[شعرا]] از جمله [[فرزدق]] او را هجو کردند<ref>الکامل، ج۱۴، ص۱۸۷.</ref>.