مصقلة بن هبیره شیبانی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
مصقلة بن هبیره شیبانی در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۲
، ۷ فوریهٔ ۲۰۲۳←نامه اعتراض آمیز حضرت به مصقله
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
و به [[مصقلة بن هبیره]] [[کارگزار]] [[اردشیر]] خره زمانی که [[آگاه]] شد [[اموال]] آنجا را تقسیم کرده و به دیگران می‌بخشد چنین نوشت: | و به [[مصقلة بن هبیره]] [[کارگزار]] [[اردشیر]] خره زمانی که [[آگاه]] شد [[اموال]] آنجا را تقسیم کرده و به دیگران می‌بخشد چنین نوشت: | ||
خبری از تو به من رسیده است که [[باور]] کردن آن بر من گران آمد که تو [[خراج]] [[مسلمانان]] را در میان بستگانت و کسانی که بر تو در آیند از درخواست کنندگان از عرب‌های [[بکر بن وائل]] و دسته‌ها و [[شاعران]] [[دروغ‌گو]]، پخش می‌کنی؛ چنان که گردو را. پس به خدایی [[سوگند]] که دانه را شکافت و [[جان]] را آفرید، به دقت این گزارش را بررسی خواهم کرد و اگر آن را درست یافتم، البته خویش را نزد من [[زبون]] خواهی یافت. پس با [[ظاهرسازی]]، [[حق]] پروردگارت را مگیر و دنیایت را با [[فساد]] دینت و نابودی آن [[اصلاح]] مکن (تا از [[زیانکاران]] باشی) پس از زیانکاران مباش؛ (آنان که کوششان در [[زندگانی دنیا]] تباه گشته است و خود پندارند کاری [[نیک]] می‌کنند) | خبری از تو به من رسیده است که [[باور]] کردن آن بر من گران آمد که تو [[خراج]] [[مسلمانان]] را در میان بستگانت و کسانی که بر تو در آیند از درخواست کنندگان از عرب‌های [[بکر بن وائل]] و دسته‌ها و [[شاعران]] [[دروغ‌گو]]، پخش می‌کنی؛ چنان که گردو را. پس به خدایی [[سوگند]] که دانه را شکافت و [[جان]] را آفرید، به دقت این گزارش را بررسی خواهم کرد و اگر آن را درست یافتم، البته خویش را نزد من [[زبون]] خواهی یافت. پس با [[ظاهرسازی]]، [[حق]] پروردگارت را مگیر و دنیایت را با [[فساد]] دینت و نابودی آن [[اصلاح]] مکن (تا از [[زیانکاران]] باشی) پس از زیانکاران مباش؛ (آنان که کوششان در [[زندگانی دنیا]] تباه گشته است و خود پندارند کاری [[نیک]] می‌کنند)<ref>{{متن حدیث| وَ كُتِبَ إِلَى مَصْقَلَةُ بْنُ هُبَيْرَةَ وَ بَلَغَهُ أَنَّهُ يُفَرِّقَ وَ يَهَبُ أَمْوَالِ أَرْدَشِيرَ خره وَ كَانَ عَامِلًا عَلَيْهَا أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِي عَنْكَ أَمْرُ أَ كَبَّرْتَ أَنْ أُصَدِّقُهُ أَنَّكَ تَقْسِمُ فيئ الْمُسْلِمِينَ فِي قَوْمِكَ وَ مَنْ اعْتَراكَ مِنْ السألة وَ الْأَحْزَابِ وَ أَهْلِ الْكَذِبُ مِنَ الشُّعَرَاءِ كَمَا تُقْسَمُ الْجَوْرِ فوالذي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بُرْءُ النَّسَمَةَ لأفتشن عَنْ ذَلِكَ تفتيشا شَافِياً فَانٍ وَجَدْتَهُ حَقّاً لَتَجِدَنَّ بِنَفْسِكَ عَلَىَّ هَوَاناً فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ أَعْمالًا {{متن قرآن|الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا}}}}، «آنان که کوشش‌هایشان در زندگانی دنیا تباه شده است ولی خود گمان می‌برند که نیکوکارند» سوره کهف، آیه ۱۰۴. بلاذری، أنساب الاشراف، ج۲، ص۱۶۰. آن چه در قلاب آمده به نقل از بلاذری است.</ref>. | ||
[[مصقله]] در جواب [[حضرت امیر]]{{ع}} در نامه‌ای نوشت: | [[مصقله]] در جواب [[حضرت امیر]]{{ع}} در نامه‌ای نوشت: | ||