سلمان فارسی در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخه‌ها

* پس از [[رحلت پیامبر خدا]] {{صل}} که [[مردم]] [[دست]] از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} برداشتند و وصایای [[پیامبر]] در رابطه با [[جانشینی بلافصل]] [[علی]] {{ع}} را از یاد بردند و با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کردند، [[حضرت]] برای آن‌که [[حجت]] بر همگان تمام کند پس از [[دفن]] [[بدن]] [[مطهر]] [[رسول گرامی اسلام]] {{صل}} شبانه و در [[تاریکی]] [[شب]] [[فاطمه زهرا]] {{ع}} را سوار بر شتری کرد و [[دست]] [[حسن]] و [[حسین]] را گرفت و به خانه‌های [[مهاجر]] و [[انصار]] برد و [[فضایل]] خود را یادآور شد و از آنان [[یاری]] خواست که [[حق]] خود را از [[ابوبکر]] بگیرند و [[خلافت]] را به [[جایگاه]] اصلی خودش برگردانند، [[چهل]] نفر با [[حضرت]] [[بیعت]] کردند و [[وعده]] [[یاری]] دادند و [[حضرت]] به آنها فرمود: "فردا صبح اول وقت سرهای خود را تراشیده و با [[سلاح]] نزد من حاضر شوید" ولی از این جمع [[چهل]] نفری تنها چهار نفر به [[دستور امام]] {{ع}} عمل کردند و صبحگاهان با سر تراشیده به [[محضر امام]] {{ع}} آمدند و تا پای [[جان]] [[اعلان]] [[وفاداری]] کردند، آن چهار نفر [[سلمان]]، [[ابوذر]]، و [[مقداد]] و [[زبیر]] بودند<ref>در رجال کشی نام سه نفر را برده: سلمان، ابوذر و مقداد، و نام زبیر را نیاورده است.</ref>، و همین برنامه تا سه [[شب]] تکرار شد و غیر از این چهار نفر کس دیگری به ندای [[حضرت علی]] {{ع}} لبیک نگفت و او را تنها گذاشتند و هنگامی که [[حضرت]] از [[بی وفایی]] آنان [[آگاه]] شد، [[دست]] از [[حق]] [[مسلم]] خود برداشت و [[خانه‌نشین]] شد و به جمع‌آوری [[قرآن]] پرداخت<ref>ر. ک: شرح ابن ابی الحدید، ج۱۱، ص۱۴. در رجال کشی، ص۷، ش۱۸، همین حدیث را نقل کرده و می‌نویسد: چهل نفر خود رفتند نزد امیرالمؤمنین و بیعت کردند و حضرت فرمود، فردا سرها را بتراشید و نزد من بیایید و تنها سه نفر یعنی سلمان، ابوذر و مقداد آمدند سر را تراشیده بودند و نام زیر را نمی‌برد.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۶۳-۶۶۴.</ref>