تمدن در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخهها
تمدن در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۰
، ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۳←تمدن غربی
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
بدون [[شک]] [[پیشرفت]] و اعتلای [[امور اقتصادی]] جزو [[هدفهای اسلامی]] است؛ از این رو ملاحظه میکنیم که در [[تمدن اسلامی]]، اسلام در یکی از فقیرترین و عقبماندهترین نقاط [[دنیا]] ظهور کرد؛ اما هنوز پنجاه سال از [[عمر]] آن نگذشته بود که بیش از پنجاه درصد از دنیای [[متمدن]] آن [[روز]] در زیر [[پرچم]] اسلام قرار گرفت و هنوز بیش از دو [[قرن]] از عمر این تمدن نگذشته بود که دنیای بزرگ اسلامی در آن روز، قله [[تمدن بشری]] از لحاظ علم و انواع [[دانش]] و پیشرفتهای [[مدنی]] و اقتصادی شد؛ اسلام به ما نمیگوید که ما [[معنویت]] را ملاحظه کنیم، اما از متن زندگی [[جامعه انسانی]] [[غافل]] بمانیم. ما باید برای [[استقلال]] [[امت اسلامی]] و برای [[عزّت]] آن اهم [[تدابیر]] لازم را به کار ببریم که یکی از مهمترین آنها، مسأله [[اقتصاد]] است. بنابراین تلاش برای [[رشد]]، [[توسعه]] و اعتلای جنبه اقتصادی دنیای اسلام، از کارهایی است که بلاشک جزو هدفهای اسلامی است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اقتصاددانان شرکت کننده در اجلاس بانک توسعه اسلامی، ۲۵/۶/۱۳۸۳.</ref>. در [[عهد]] [[رسول الله]]{{صل}}، کسانی در [[خانه]] نشستند و گفتند: «[[خدای متعال]] [[وعده]] کرده است که {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ}}<ref>«و هر که بر خدا توکل کند همو وی را بسنده است» سوره طلاق، آیه ۳.</ref> آیا این [[آیه]] به این معنی است که ما [[توکل]] میکنیم و در [[خانه]] مینشینیم!؟ وقتی [[پیغمبر]] خبردار شد، به آنها فرمود: «[[خدا]] یک دعای شما را هم [[مستجاب]] نخواهد کرد!» این حرف [[رسول گرامی اسلام]] برای این است که [[جامعه]] از لحاظ مادی [[رشد]] کند، به [[سازندگی]] بپردازد و [[توسعه]] یابد. تفاوت محیط [[زندگی]] اول [[اسلام]] که [[مردم]] در «صفّه» زندگی میکردند، با پنجاه سال بعدش، که در همان [[کشور اسلامی]] انواع و اقسام نعمتهای مادی همه جا را پر کرد، به خاطر این بعد بود<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با روحانیون و مبلغان در آستانه «ماه محرم»، ۲۶/۲/۱۳۷۵.</ref>.<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه]] و [[مهدی شاهرخ اصفهانی|شاهرخ اصفهانی]]، [[تمدن اسلامی ۲ - خسروپناه و اصفهانی (مقاله)|مقاله «تمدن اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۳۲۴.</ref> | بدون [[شک]] [[پیشرفت]] و اعتلای [[امور اقتصادی]] جزو [[هدفهای اسلامی]] است؛ از این رو ملاحظه میکنیم که در [[تمدن اسلامی]]، اسلام در یکی از فقیرترین و عقبماندهترین نقاط [[دنیا]] ظهور کرد؛ اما هنوز پنجاه سال از [[عمر]] آن نگذشته بود که بیش از پنجاه درصد از دنیای [[متمدن]] آن [[روز]] در زیر [[پرچم]] اسلام قرار گرفت و هنوز بیش از دو [[قرن]] از عمر این تمدن نگذشته بود که دنیای بزرگ اسلامی در آن روز، قله [[تمدن بشری]] از لحاظ علم و انواع [[دانش]] و پیشرفتهای [[مدنی]] و اقتصادی شد؛ اسلام به ما نمیگوید که ما [[معنویت]] را ملاحظه کنیم، اما از متن زندگی [[جامعه انسانی]] [[غافل]] بمانیم. ما باید برای [[استقلال]] [[امت اسلامی]] و برای [[عزّت]] آن اهم [[تدابیر]] لازم را به کار ببریم که یکی از مهمترین آنها، مسأله [[اقتصاد]] است. بنابراین تلاش برای [[رشد]]، [[توسعه]] و اعتلای جنبه اقتصادی دنیای اسلام، از کارهایی است که بلاشک جزو هدفهای اسلامی است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اقتصاددانان شرکت کننده در اجلاس بانک توسعه اسلامی، ۲۵/۶/۱۳۸۳.</ref>. در [[عهد]] [[رسول الله]]{{صل}}، کسانی در [[خانه]] نشستند و گفتند: «[[خدای متعال]] [[وعده]] کرده است که {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ}}<ref>«و هر که بر خدا توکل کند همو وی را بسنده است» سوره طلاق، آیه ۳.</ref> آیا این [[آیه]] به این معنی است که ما [[توکل]] میکنیم و در [[خانه]] مینشینیم!؟ وقتی [[پیغمبر]] خبردار شد، به آنها فرمود: «[[خدا]] یک دعای شما را هم [[مستجاب]] نخواهد کرد!» این حرف [[رسول گرامی اسلام]] برای این است که [[جامعه]] از لحاظ مادی [[رشد]] کند، به [[سازندگی]] بپردازد و [[توسعه]] یابد. تفاوت محیط [[زندگی]] اول [[اسلام]] که [[مردم]] در «صفّه» زندگی میکردند، با پنجاه سال بعدش، که در همان [[کشور اسلامی]] انواع و اقسام نعمتهای مادی همه جا را پر کرد، به خاطر این بعد بود<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با روحانیون و مبلغان در آستانه «ماه محرم»، ۲۶/۲/۱۳۷۵.</ref>.<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه]] و [[مهدی شاهرخ اصفهانی|شاهرخ اصفهانی]]، [[تمدن اسلامی ۲ - خسروپناه و اصفهانی (مقاله)|مقاله «تمدن اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]] ص ۱۳۲۴.</ref> | ||
===[[تمدن]] | === [[تمدن]] غربی === | ||
تمدن غربی یعنی توسعهطلبی، بدین معنی که میخواهند در همه جای [[دنیا]] دستی داشته باشند و حضوری پیدا کنند و [[استثمار]] نمایند. [[منافع]] [[ملتها]] هرچه باشد برای آنها مهم نیست! منافع آنها نباید به خطر بیفتد؛ ولو با از بین رفتن منافع ملتهای دیگر<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اقشار مختلف مردم آباده، شال و تاکستان، ۲۲/۶/۱۳۶۸.</ref>! | تمدن غربی یعنی توسعهطلبی، بدین معنی که میخواهند در همه جای [[دنیا]] دستی داشته باشند و حضوری پیدا کنند و [[استثمار]] نمایند. [[منافع]] [[ملتها]] هرچه باشد برای آنها مهم نیست! منافع آنها نباید به خطر بیفتد؛ ولو با از بین رفتن منافع ملتهای دیگر<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با اقشار مختلف مردم آباده، شال و تاکستان، ۲۲/۶/۱۳۶۸.</ref>! | ||
غرب دنیا را به انسانهای درجه یک و درجه دو تقسیم میکنند؛ آنها معتقدند که [[انسان]] سفید - یعنی انسان اروپایی-[[انسان]] درجه یک است و انسانهای دیگر، درجه دو هستند. اگر به نفع انسان درجه یک، هرگونه جفایی به انسان درجه دو شود، از نظر [[منطق]] تمدن غربی و [[فرهنگ]] [[حاکم]] بر [[تجربه]] غربی ایرادی ندارد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با دانشجویان و اساتید دانشگاههای استان کرمان، ۱۹/۲/۱۳۸۴.</ref>. | غرب دنیا را به انسانهای درجه یک و درجه دو تقسیم میکنند؛ آنها معتقدند که [[انسان]] سفید - یعنی انسان اروپایی-[[انسان]] درجه یک است و انسانهای دیگر، درجه دو هستند. اگر به نفع انسان درجه یک، هرگونه جفایی به انسان درجه دو شود، از نظر [[منطق]] تمدن غربی و [[فرهنگ]] [[حاکم]] بر [[تجربه]] غربی ایرادی ندارد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با دانشجویان و اساتید دانشگاههای استان کرمان، ۱۹/۲/۱۳۸۴.</ref>. |