احمد بن زیاد بن جعفر همدانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = مفسران| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| موضوع مرتبط = مفسران | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی در تراجم و رجال]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
کنیه احمد بن زیاد بن جعفر را | کنیه احمد بن زیاد بن جعفر را ابوعلی گفتهاند<ref>[[امالی]] [[صدوق]]، مجلس هفتاد، [[حدیث]] دهم، ص۴۶۲.</ref> و از وی که در برخی منابع با عناوینی همچون [[احمد بن زیاد]] و [[احمد بن زیاد همدانی]] نیز از او نام برده شده است، در شمار [[مشایخ]] [[شیخ صدوق]] نام بردهاند. احمد بن زیاد از [[راویان]] [[روایات]] [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] است و شیخ صدوق روایاتی را از او در کتبش نقل کرده است. وی در مشیخه در چند مورد احمد بن زیاد را [[ترضی]] (ذکر رضوان الله علیه بعد ذکر اسم او) کرده است. | ||
شیخ صدوق از احمد بن زیاد همدانی با تعبیر {{عربی| | شیخ صدوق از احمد بن زیاد همدانی با تعبیر {{عربی|"وكان رجلا، ثقة، دینا، فاضلا، رحمة الله علیه و رضوانه"}} یاد کرده<ref>[[کمال الدین]]، ج۲، ص۳۶۹.</ref> و در راه بازگشت از [[حج]] [[بیت الله الحرام]]، در [[همدان]] از او روایت شنیده است<ref>وی این حدیث را در کتاب کمال الدین و اتمام النعمه باب ما روی عن ابی الحسن موسی بن جعفر{{ع}} فی النص علی القائم{{ع}} نقل کرده است.</ref>. وی در الامالی، [[کنیه]] احمد بن زیاد را ابوعلی ذکر کرده است<ref>امالی، مجلس هفتاد، حدیث دهم، ص۴۶۲.</ref>. | ||
از [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] [[راوی]] اطلاعی در دست نیست، اما با در نظر گرفتن تاریخ ولادت و وفات اساتید و شاگردانش میتوان گفت وی در نیمه دوم [[قرن سوم]] و نیمه اول [[قرن چهارم]] میزیسته است؛ زیرا یکی از مهمترین اساتیدش [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] است که در سال ۳۰۷ ق زنده بوده<ref>{{متن حدیث|... قَالَ أَخْبَرَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ سَنَةَ سَبْعٍ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ قَالَ...}}؛ الامالی (صدوق)، ص۶۱، ح۱۱. {{متن حدیث|... قَالُوا حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ سَنَةٍ سَبْعٍ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ قَالَ...}}؛ الخصال، ج۲، ص۴۵۱، ح۵۷.</ref> و حدود سال ۳۱۰ ق وفات کرده است<ref>{{عربی|کان حیا فی سنة ۳۰۷ و مات حدوداً ۳۱۰}}؛ الموسوعة الرجالیة، ج۱، ص۱۱۹.</ref> و شیخ صدوق که از [[راویان]] و شاگردانش است، در سال ۳۸۱ ق وفات یافته است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۹۲، ش۱۰۴۹.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص۲۸۰ ـ ۲۸۱.</ref> | از [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] [[راوی]] اطلاعی در دست نیست، اما با در نظر گرفتن تاریخ ولادت و وفات اساتید و شاگردانش میتوان گفت وی در نیمه دوم [[قرن سوم]] و نیمه اول [[قرن چهارم]] میزیسته است؛ زیرا یکی از مهمترین اساتیدش [[علی بن ابراهیم بن هاشم قمی]] است که در سال ۳۰۷ ق زنده بوده<ref>{{متن حدیث|... قَالَ أَخْبَرَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ سَنَةَ سَبْعٍ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ قَالَ...}}؛ الامالی (صدوق)، ص۶۱، ح۱۱. {{متن حدیث|... قَالُوا حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ سَنَةٍ سَبْعٍ وَ ثَلَاثِمِائَةٍ قَالَ...}}؛ الخصال، ج۲، ص۴۵۱، ح۵۷.</ref> و حدود سال ۳۱۰ ق وفات کرده است<ref>{{عربی|کان حیا فی سنة ۳۰۷ و مات حدوداً ۳۱۰}}؛ الموسوعة الرجالیة، ج۱، ص۱۱۹.</ref> و شیخ صدوق که از [[راویان]] و شاگردانش است، در سال ۳۸۱ ق وفات یافته است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۹۲، ش۱۰۴۹.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص۲۸۰ ـ ۲۸۱.</ref> | ||
خط ۳۰: | خط ۲۴: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:رجال تفسیری]] | [[رده:رجال تفسیری]] | ||
[[رده: همدانیان]] |