ربیعة بن ناجد اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[تاریخ]] [[بغداد]] آمده که [[ربیعه]] مستقیماً از [[حضرت علی]] {{ع}} استماع کرده و هنگام ورود [[حضرت]] به منطقه "[[انبار]]" در رکاب ایشان بوده است. همو میگ‌وید: [[امیر المؤمنین]] {{ع}} در پادگان "[[انبار]]" برایمان خطبه‌ای ایراد کرد و چنین فرمود: "ای مرد! همانا [[جهاد]]، دری از درهای [[بهشت]] است و هرکه از آن روی گرداند، گرفتار [[بلا]] خواهد شد و به [[ذلت]] و [[خواری]] خواهد افتاد و افراد [[پست]] و کوچک وی را لگد [[مال]] خواهد کرد، به [[خدا]] [[سوگند]] به من خبر رسیده که ([[سپاهیان]] [[معاویه]] به [[مسلمانان]] یورش برده‌اند و) گوشواره از گوش [[زن]] [[مسلمانی]] بیرون آورده، و پرده دری شده است در حالی که هیچ کدام از آنها برای جلوگیری از این کار زخمی بر تنش وارد نشده است...".<ref>{{متن حدیث|یا ایها الناس، ان الجهاد باب من ابواب الجنه، فمن ترکه شمله البلاء، و سیم الخسف، ودیس بالاصغار،.الله بلغنی ان المراه المسلمه کانت ینزع عنها رعاثها، و یکشف عن ذیلها فما تمتنع، ثم انصرفوا موفورین و لک یکلموا ما علی هذا..}}؛ تاریخ بغداد، ج۸، ص۴۲۰؛ (این خطبه نظیر همان خطبه ۲۷ نهج البلاغه است که حضرت به تفصیل سخن گفتند ودر ادامه فرمودند: {{متن حدیث|فَلَوْ أَنَّ اِمْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا كَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ كَانَ عِنْدِي بِهِ جَدِيراً}}.</ref>؛