آشتی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'دست' به 'دست'
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
=== [[وجوب]] [[آشتی]] بر همگان === | === [[وجوب]] [[آشتی]] بر همگان === | ||
[[خداوند متعال]] در این باره، [[اوامر]] مؤکّدی را متوجّه [[مؤمنان]] کرده است. در آیه‌ای، همه آنان را به داخل شدن در [[صلح]] و [[آشتی]] [[امر]] کرده: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«ای مؤمنان! همگی به فرمانبرداری (خداوند) درآیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است» سوره بقره، آیه ۲۰۸.</ref><ref> الکاشف، ج ۱، ص ۳۱۱.</ref> در آیه‌ای دیگر [[مؤمنان]] را [[برادر]] یک‌دیگر دانسته و آنان را به [[اصلاح]] میان خود سفارش فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ}}<ref>«جز این نیست که مؤمنان برادرند، پس میان برادرانتان را آشتی دهید و از خداوند پروا کنید باشد که بر شما بخشایش آورند» سوره حجرات، آیه ۱۰.</ref> و در آیه‌ای، برای [[رفع نزاع]] بین زوجین، به [[انتخاب]] و فرستادن داور [[فرمان]] داده است: {{متن قرآن|وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَمًا مِنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِنْ أَهْلِهَا إِنْ يُرِيدَا إِصْلَاحًا يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا}}<ref>«و اگر از ناسازگاری آنان نگرانید، چنانچه در پی اصلاح باشند داوری از خویشان مرد و داوری از خویشان زن برانگیزید تا خداوند میان آن دو آشتی برقرار کند که خداوند دانایی آگاه است» سوره نساء، آیه ۳۵.</ref> و.... از این [[اوامر]] به | [[خداوند متعال]] در این باره، [[اوامر]] مؤکّدی را متوجّه [[مؤمنان]] کرده است. در آیه‌ای، همه آنان را به داخل شدن در [[صلح]] و [[آشتی]] [[امر]] کرده: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«ای مؤمنان! همگی به فرمانبرداری (خداوند) درآیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است» سوره بقره، آیه ۲۰۸.</ref><ref> الکاشف، ج ۱، ص ۳۱۱.</ref> در آیه‌ای دیگر [[مؤمنان]] را [[برادر]] یک‌دیگر دانسته و آنان را به [[اصلاح]] میان خود سفارش فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ}}<ref>«جز این نیست که مؤمنان برادرند، پس میان برادرانتان را آشتی دهید و از خداوند پروا کنید باشد که بر شما بخشایش آورند» سوره حجرات، آیه ۱۰.</ref> و در آیه‌ای، برای [[رفع نزاع]] بین زوجین، به [[انتخاب]] و فرستادن داور [[فرمان]] داده است: {{متن قرآن|وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَمًا مِنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِنْ أَهْلِهَا إِنْ يُرِيدَا إِصْلَاحًا يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا}}<ref>«و اگر از ناسازگاری آنان نگرانید، چنانچه در پی اصلاح باشند داوری از خویشان مرد و داوری از خویشان زن برانگیزید تا خداوند میان آن دو آشتی برقرار کند که خداوند دانایی آگاه است» سوره نساء، آیه ۳۵.</ref> و.... از این [[اوامر]] به دست می‌آید که [[اصلاح]] میان [[مؤمنان]]، اهمّیّت فراوانی دارد<ref>[[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[آشتی - صادقی فدکی (مقاله)|مقاله «آشتی»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>. | ||
=== [[پاداش]] [[آشتی]] دهندگان === | === [[پاداش]] [[آشتی]] دهندگان === | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
# '''عدالت‌جویی:''' معنای [[حکمیّت]]، نگاه عادلانه است<ref>جامع‌البیان، مج ۴، ج ۵، ص ۱۰۴.</ref> و داور نیز مانند [[قاضی]] باید به دو طرف درگیری به طور مساوی بنگرد تا بتواند بین آنها [[آشتی]] برقرار کند<ref>الفرقان، ج ۵ ـ ۶، ص ۵۴.</ref>. [[قرآن]] می‌گوید: {{متن قرآن| فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ }}<ref>«میان آن دو با دادگری آشتی دهید» سوره حجرات، آیه ۹.</ref> و [[اصلاح]] بالعدل، فقط به [[زمین]] گذاشتن [[سلاح]] و فرونشاندن [[اختلاف]] نیست؛ بلکه با [[اجرای عدالت]] و تأمین [[حقوق]] متخاصمان حاصل می‌شود؛ بدین معنا که اگر از متخاصمان، حقّی پایمال شده یا خونی ریخته شده است که منشأ درگیری بوده، باید جبران شود وگرنه [[اصلاح]] «بالعدل» نخواهد بود<ref>المیزان، ج ۱۸، ص ۳۱۵.</ref>. | # '''عدالت‌جویی:''' معنای [[حکمیّت]]، نگاه عادلانه است<ref>جامع‌البیان، مج ۴، ج ۵، ص ۱۰۴.</ref> و داور نیز مانند [[قاضی]] باید به دو طرف درگیری به طور مساوی بنگرد تا بتواند بین آنها [[آشتی]] برقرار کند<ref>الفرقان، ج ۵ ـ ۶، ص ۵۴.</ref>. [[قرآن]] می‌گوید: {{متن قرآن| فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ }}<ref>«میان آن دو با دادگری آشتی دهید» سوره حجرات، آیه ۹.</ref> و [[اصلاح]] بالعدل، فقط به [[زمین]] گذاشتن [[سلاح]] و فرونشاندن [[اختلاف]] نیست؛ بلکه با [[اجرای عدالت]] و تأمین [[حقوق]] متخاصمان حاصل می‌شود؛ بدین معنا که اگر از متخاصمان، حقّی پایمال شده یا خونی ریخته شده است که منشأ درگیری بوده، باید جبران شود وگرنه [[اصلاح]] «بالعدل» نخواهد بود<ref>المیزان، ج ۱۸، ص ۳۱۵.</ref>. | ||
# '''[[خیرخواهی]] و [[رازداری]]:''' داوران تَحکیم باید [[اراده]] [[اصلاح]] داشته باشند<ref>راهنما، ج ۳، ص ۳۷۳.</ref>؛ زیرا اگر [[نیّت]] آنها خیر باشد و دل‌سوزانه وارد میدان شوند، [[خداوند]] نیز میانجی‌گری آنها را [[مبارک]] و بین متخاصمان، [[الفت]] برقرار می‌کند<ref>الکشّاف، ج ۱، ص ۵۰۸.</ref>. رمز تأکید [[قرآن]] بر [[گزینش]] داور از میان [[خویشاوندان]]، این است که آنها دل‌سوزتر و بر [[حفظ]] [[اسرار]] [[خانواده]] جدّی‌ترند<ref>الکاشف، ج ۴، ص ۳۱۸.</ref>. برخی گفته‌اند: حکمین باید بر [[حفظ]] آبروی [[خانواده]] حریص و درباره [[کودکان]] خردسال [[دل‌سوز]] باشند<ref>الفرقان، ج ۵ ـ ۶، ص ۵۴.</ref>. | # '''[[خیرخواهی]] و [[رازداری]]:''' داوران تَحکیم باید [[اراده]] [[اصلاح]] داشته باشند<ref>راهنما، ج ۳، ص ۳۷۳.</ref>؛ زیرا اگر [[نیّت]] آنها خیر باشد و دل‌سوزانه وارد میدان شوند، [[خداوند]] نیز میانجی‌گری آنها را [[مبارک]] و بین متخاصمان، [[الفت]] برقرار می‌کند<ref>الکشّاف، ج ۱، ص ۵۰۸.</ref>. رمز تأکید [[قرآن]] بر [[گزینش]] داور از میان [[خویشاوندان]]، این است که آنها دل‌سوزتر و بر [[حفظ]] [[اسرار]] [[خانواده]] جدّی‌ترند<ref>الکاشف، ج ۴، ص ۳۱۸.</ref>. برخی گفته‌اند: حکمین باید بر [[حفظ]] آبروی [[خانواده]] حریص و درباره [[کودکان]] خردسال [[دل‌سوز]] باشند<ref>الفرقان، ج ۵ ـ ۶، ص ۵۴.</ref>. | ||
# '''[[انگیزه]] [[الهی]]:''' [[مصلح]] اگر برای [[طلب]] [[خشنودی]] خدااین کارراانجام دهد، از [[پاداش]] [[عظیم]] [[الهی]] بهره‌مند خواهد شد. {{متن قرآن|لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«در بسیاری از گفت‌وگوهای زیرگوشی آنان خیری نیست مگر کسی به صدقه یا نکوکاری یا اصلاحی میان مردم فرمان دهد و هر کس در جستجوی خشنودی خداوند چنین کند به زودی بدو پاداشی سترگ خواهیم داد» سوره نساء، آیه ۱۱۴.</ref> از این [[آیه]] به | # '''[[انگیزه]] [[الهی]]:''' [[مصلح]] اگر برای [[طلب]] [[خشنودی]] خدااین کارراانجام دهد، از [[پاداش]] [[عظیم]] [[الهی]] بهره‌مند خواهد شد. {{متن قرآن|لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«در بسیاری از گفت‌وگوهای زیرگوشی آنان خیری نیست مگر کسی به صدقه یا نکوکاری یا اصلاحی میان مردم فرمان دهد و هر کس در جستجوی خشنودی خداوند چنین کند به زودی بدو پاداشی سترگ خواهیم داد» سوره نساء، آیه ۱۱۴.</ref> از این [[آیه]] به دست می‌آید که [[نیّت]] مصلح دراصلاح میان [[مردم]] باید کسب [[رضای الهی]] باشد، نه اغراض [[مادّی]] و [[دنیایی]]<ref>التفسیر الکبیر، ج ۶، ص ۶۵.</ref>؛ در نتیجه، متخاصمان نیز هنگامی که [[صدق]] [[نیّت]] او را ببینند، سخن‌اورامی‌پذیرند واصلاح برقرار خواهد شد<ref>التفسیر الکبیر، ج ۶، ص ۶۵.</ref><ref>[[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[آشتی - صادقی فدکی (مقاله)|مقاله «آشتی»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref> | ||
== [[اسلام]] و [[صلح]] میان تمام [[انسان]] ها == | == [[اسلام]] و [[صلح]] میان تمام [[انسان]] ها == | ||