قاعده لطف در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

قاعده لطف در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۴

۱ بایت حذف‌شده ، ‏۵ مارس ۲۰۲۳

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۳۴۳

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 ##لطف، فعل مستقیم و بی‌واسطۀ خداوند است، مانند [[تشریع]] تکالیف دینی، [[ارسال پیامبران]] و اعطای [[معجزه]] به آنان؛
 ##لطف، فعل مباشری کسی است که مورد [[لطف]] قرار گرفته است، مانند [[تفکر]] و نظر در [[دلایل]] [[توحید]] و [[معجزات پیامبران]]، و [[پیروی]] از [[دستورات]] [[دین]]؛
-###لطف، [[فعل مکلفان]] دیگر است مانند [[تبلیغ احکام الهی]] که فعل [[پیامبران]]، لطف است در [[حق]] [[مکلفان]]، و [[امر به معروف و نهی از منکر]] که فعل عموم مکلفان است و هر کس آن را انجام دهد، نتیجه‌اش لطف است در حق مکلفان دیگر<ref>الذخیره فی علم الکلام، ص۱۸۶؛ الالهیات، ج۲، ص۴۸ – ۴۷؛ الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۷۸؛ کشف المراد، مبحث لطف.</ref>.
+##لطف، [[فعل مکلفان]] دیگر است مانند [[تبلیغ احکام الهی]] که فعل [[پیامبران]]، لطف است در [[حق]] [[مکلفان]]، و [[امر به معروف و نهی از منکر]] که فعل عموم مکلفان است و هر کس آن را انجام دهد، نتیجه‌اش لطف است در حق مکلفان دیگر<ref>الذخیره فی علم الکلام، ص۱۸۶؛ الالهیات، ج۲، ص۴۸ – ۴۷؛ الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۷۸؛ کشف المراد، مبحث لطف.</ref>.
 مشهورترین [[دلیل عقلی]] بر [[وجوب لطف بر خداوند]]، اصل [[حکمت]] است به این بیان که ترک لطف مستلزم [[نقض غرض]] است، و نقض غرض مخالف حکمت و [[باطل]] است، پس عمل به لطف [[واجب]] است {{عربی|و اللطف واجب ليحصل الفرض به}}<ref>کشف المراد، مقصد سوم، فصل سوم، بحث لطف.</ref>. همچنین [[وجوب لطف]] بر اساس [[جود]] و [[کرم]] [[خداوند]] تبیین شده است<ref>اوئل المقالات، ص۵۹.</ref>.