ملأ در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

ملأ در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۶

۳٬۸۶۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۰ مارس ۲۰۲۳

←‏منابع

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۶٬۰۸۹

ویرایش

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 در [[قرآن کریم]] در مورد کار ویژه "ملأ" به عنوان [[مشاوران]] [[حاکم]] آیاتی وارد شده است: {{متن قرآن|قَالَتْ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي}}<ref>«(آنگاه) گفت: ای سرکردگان! در کار، به من نظر دهید که من هیچ کاری را تا گواهم نبوده‌اید به پایان نبرده‌ام» سوره نمل، آیه ۳۲.</ref>. "ملأ"، به معنای قدرتمندان [[سیاسی]] و [[نخبگان]] حاکم، تأثیر و [[نفوذ]] بالایی در جریان [[مبارزه]] با [[نهضت]] و [[دعوت انبیا]] داشته‌اند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۹، ص۲۹۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۱.</ref>
+==[[ملأ]]==
+ملأ در لغت به گروه ممتازی گفته می‌شود که به‌خاطر [[ثروت]] و [[قدرت]] و شوکتشان چشمگیر هستند؛ و چشم و [[دل]] [[مردم]] را با هیبتی که از [[زر و زور]] و [[تزویر]] به‌دست آمده، پر کرده‌اند<ref>مجمع البحرین، ج۱، ص۳۹۶.</ref>. و آنها، طبقه اشراف و حاشیه‌نشینانی هستند که همواره سخن و [[فرمان]]، همانا سخن و فرمان آنهاست؛ و [[مستکبران]] هرگاه خود نخواهند مستکبری کنند، این [[مقربان]] کاخ‌نشین هرگز به نفع مردم [[رضا]] نمی‌دهند.
+اینان [[کارگزارن]] و [[دولتمردان]] اصلی [[سیاست]] و [[حکومت]] [[استکبار]] هستند؛ که گاه مستکبران، خود آلت دست و دست‌نشانده و مجری مقاصد [[پلید]] این جماعتند.
+[[قرآن]] از واژه ملأ برای ارائه [[جایگاه اجتماعی]] باند و [[تشکیلات]] استکبار و کسانی که تاج و تخت [[مستکبرین]] را [[پاسداری]] می‌کنند و به منظور [[حفظ منافع]] و [[موقعیت اجتماعی]] خود حکومت استکباری را اداره و سیاست مستکبران را بنیان می‌نهند، استفاده می‌کند.
+#{{متن قرآن|ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ * إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ}}<ref>«سپس موسی و برادرش هارون را با نشانه‌های خویش و برهانی آشکار فرستادیم * به سوی فرعون و سرکردگانش ولی گردنفرازی کردند و قومی برتری‌جوی بودند» سوره مؤمنون، آیه ۴۵-۴۶.</ref>؛
+#{{متن قرآن|وَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا...}}<ref>«و موسی گفت: پروردگارا تو به فرعون و سرکردگانش آراستگی و دارایی‌هایی در زندگانی دنیا بخشیدی.».. سوره یونس، آیه ۸۸.</ref>؛
+#{{متن قرآن|فَمَا آمَنَ لِمُوسَى إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِنْ قَوْمِهِ عَلَى خَوْفٍ مِنْ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَنْ يَفْتِنَهُمْ...}}<ref>«اما هیچ کس (سخن) موسی را باور نکرد جز فرزندانی از قوم وی، (آن هم) با ترس آنکه فرعون و سرکردگانشان آنان را به بلا افکنند.».. سوره یونس، آیه ۸۳.</ref>؛
+#{{متن قرآن|... قَالَ يَا مُوسَى إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ...}}<ref>«... گفت: ای موسی! سرکردگان (شهر) در کار تو همدل شده‌اند تا تو را بکشند پس (از شهر) بیرون رو.».. سوره قصص، آیه ۲۰.</ref><ref>فقه سیاسی، ج۲، ص۱۳۵.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی ج۲]]، ص ۶۲۰.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
-* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
+# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
-* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
+# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
+# [[پرونده:1100701.jpg|22px]] [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه فقه سیاسی ج۲''']]
 {{پایان منابع}}
 == پانویس ==
 {{پانویس}}