کاظمین: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

*[[امام رضا]]{{ع}} فرمود: هرکس قبر پدرم را در بغداد [[زیارت]] کند، مثل کسی است که رسول خدا و قبر [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} را [[زیارت]] کرده است<ref>{{عربی|اندازه=155%|«من زار قبر ابی ببغداد کان کمن زار رسول الله{{صل}} و قبر امیرالمؤمنین{{ع}}»}}، بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۴.</ref> سرزمین عراق، غیر از [[امام حسین|سیدالشهدا]]{{ع}} و شهیدان [[کربلا]]، چهار گوهر جهانتاب دیگر را در دل خود دارد که آسمان آن دیار را روشن ساخته اند: عبد صالح خدا، زندانی بغداد، [[امام کاظم|موسی بن جعفر]]{{ع}} جوان ترین [[امام]] شهید، [[امام جواد|جوادالائمه]]{{ع}}، [[امام جواد|حضرت امام محمدتقی]]{{ع}} [[امام]] مظلوم، [[امام هادی|حضرت هادی، علی النقی]]{{ع}} پدر بزرگوار [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}}، [[امام عسکری|حضرت امام حسن عسکری]]{{ع}} دو گوهر نخست، در کاظمین به خاک آرمیده‌اند و دو خورشید دیگر در سامرّا.

*آنکه به [[زیارت]] عتبات عالیات در عراق می‌رود، بی شک به آستان بوسی این چهار [[امام]] در کاظمین و سامرا مشرّف می‌شود. از این رو در این بخش، نگاهی به این شهر مقدس داریم و عرض ادب به پیشگاه آنان که شرافت بخش این تربت پاک گشته اند. آنانکه پاره‌های تن پیامبرند، و هرکدام، با ستم جائران در گوشه ای از خاک، پراکنده گشته اند. آنچه در کاظمین، کهربای جان زائر است، مرقد دو [[امام]] بزرگوار، [[امام کاظم|امام موسی بن جعفر]]{{ع}} و [[امام جواد]]{{ع}} است. نه آثار باستانی این شهر، نه سابقه دیرین این دیار که به پیش از میلاد مسیح می‌رسد، و نه به خاطر آنکه روزی به نام "مقابر قریش" شهرت داشته است، و نه به خاطر آنکه این گورستان قریش را پس از بنای بغداد در سال 164 هجری به دست منصور دوانیقی در غرب این پایتخت عباسی بنا کردند و نام قدیمش "شونیزیّه" بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۶۸-۲۷۶.</ref>.