صبر: تفاوت میان نسخهها
←جستارهای وابسته
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
==انگیزه صبر == | ==انگیزه صبر == | ||
از نظر [[قرآن]]، صبر در صورتی [[ارزشمند]] است که به قصد [[تقرب]] و برای کسب [[رضای الهی]] باشد که [[خداوند]] صاحبان [[عقل]] را چنین [[ستوده]] است: {{متن قرآن|إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}}<ref>«تنها خردمندان پند میپذیرند» سوره رعد، آیه ۱۹.</ref>، {{متن قرآن|وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ}}<ref>«و آنان را که در پی خشنودی پروردگارشان شکیبایی پیشه میکنند و نماز را برپا میدارند و از آنچه ما روزی آنان کردهایم پنهان و آشکار میبخشند و به نیکی، بدی را دور میدارند؛ فرجام (نیک) آن سرای است،» سوره رعد، آیه ۲۲.</ref>، {{متن قرآن|أُولَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ}}<ref>«و آنان را که در پی خشنودی پروردگارشان شکیبایی پیشه میکنند» سوره رعد، آیه ۲۲.</ref>. این آیات به [[صفات]] [[اولوالالباب]] اشاره نموده که یکی از این صفات صبر بر [[مصائب]] در راه کسب رضای الهی است <ref>سبزواری نجفی، محمد بن حبیبالله، الجدید فی تفسیر القرآن المجید، بیروت، ج۴، ص۱۲۴، دارالتعارف، ۱۴۰۶ق، چاپ اول.</ref> | از نظر [[قرآن]]، صبر در صورتی [[ارزشمند]] است که به قصد [[تقرب]] و برای کسب [[رضای الهی]] باشد که [[خداوند]] صاحبان [[عقل]] را چنین [[ستوده]] است: {{متن قرآن|إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ}}<ref>«تنها خردمندان پند میپذیرند» سوره رعد، آیه ۱۹.</ref>، {{متن قرآن|وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ}}<ref>«و آنان را که در پی خشنودی پروردگارشان شکیبایی پیشه میکنند و نماز را برپا میدارند و از آنچه ما روزی آنان کردهایم پنهان و آشکار میبخشند و به نیکی، بدی را دور میدارند؛ فرجام (نیک) آن سرای است،» سوره رعد، آیه ۲۲.</ref>، {{متن قرآن|أُولَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ}}<ref>«و آنان را که در پی خشنودی پروردگارشان شکیبایی پیشه میکنند» سوره رعد، آیه ۲۲.</ref>. این آیات به [[صفات]] [[اولوالالباب]] اشاره نموده که یکی از این صفات صبر بر [[مصائب]] در راه کسب رضای الهی است <ref>سبزواری نجفی، محمد بن حبیبالله، الجدید فی تفسیر القرآن المجید، بیروت، ج۴، ص۱۲۴، دارالتعارف، ۱۴۰۶ق، چاپ اول.</ref> | ||
==نشانههای صابران == | |||
در این مورد [[رسول خدا]] ({{صل}}وسلّم) فرمودند: "[[صابر]] و [[بردبار]] سه نشانه دارد: | |||
#[[سست]] و کسل نمیگردد. | |||
#ناراحت نمیشود ([[بیقراری]] نمیکند). | |||
#از پروردگارش [[شکایت]] نمیکند. | |||
زیرا اگر سُست و کسل شود [[حق]] را ضایع کرده است (مسلما در [[سستی]] و بیحالی حق اداء نمیشود و به [[حدود الهی]] عمل نمیگردد) و اگر [[بیتابی]] کند، [[ادای شکر]] نکرده است و اگر از [[خدا]] شکایت کند، [[نافرمانی]] و [[گناه]] کرده است (اگر علاوه بر [[ناراحتی]] شروع به شکایت و [[گله]] کند، نه تنها [[شاکر]] نبوده، بلکه بر [[قضای خداوند]] هم [[طاغی]] و [[عاصی]] شده است)<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۷۱، ص۸۹.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |