پرش به محتوا

زیارت وداع: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ادب زیارت
| موضوع مرتبط = زیارت
| عنوان مدخل  = [[ادب زیارت]]
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[ادب زیارت در حدیث]] - [[ادب زیارت در فقه اسلامی]] - [[ادب زیارت در معارف دعا و زیارات]] - [[ادب زیارت در معارف و سیره حسینی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = ادب زیارت (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== [[زیارت]] [[وداع]] ==
== [[زیارت]] وداع ==
* از [[آداب]] [[زیارت]]، [[وداع]] در آخرین روز یا آخرین لحظات است. برای زائری که ایامی در جوار یک [[مرقد]] [[مقدس]] به سر برده و بارها به [[زیارت]] مشرف شده است، [[دل]] کندن از [[شهر]] [[محبوب]] دشوار است. بگذار تا بگرییم چون [[ابر]] در بهاران کز سنگ ناله خیزد، وقت [[وداع]] [[یاران]] حسّ و حال [[زائر]] هنگام [[وداع]]، باید به گونه ای باشد که دستاوردهای نفیسی از این [[زیارت]] برداشته باشد و حال او بهتر از گذشته شده باشد و با انسی که به [[حرم]] و صاحب [[حرم]] پیدا کرده، [[وداع]] برایش مشکل باشد، ولی به هر حال خداحافظی هنگام برگشت، جزو [[آداب]] [[مسافرت]] و [[زیارت]] است و [[نشانه]] [[احترام]] به صاحب [[خانه]] و صاحب [[مرقد]]. [[زائر]] وقتی [[زیارت]] خود را انجام داد و از نظر [[روحی]] اشباع شد، چه در [[مکه]] و [[مدینه]] باشد، چه در [[نجف]] و [[کربلا]] یا هر [[شهر]] زیارتی دیگر، خوب است که زود خداحافظی کند و برگردد، تا [[شوق]] و علاقه همچنان در [[دل]] بماند و زدگی و خستگی ایجاد نشود. این همان [[گسستن]] برای پیوستن دوباره است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۵-۳۵۷.</ref>.
از [[آداب]] [[زیارت]]، [[وداع]] در آخرین روز یا آخرین لحظات است. برای زائری که ایامی در جوار یک [[مرقد]] [[مقدس]] به سر برده و بارها به [[زیارت]] مشرف شده است، [[دل]] کندن از [[شهر]] [[محبوب]] دشوار است. بگذار تا بگرییم چون [[ابر]] در بهاران کز سنگ ناله خیزد، وقت [[وداع]] [[یاران]] حسّ و حال [[زائر]] هنگام [[وداع]]، باید به گونه ای باشد که دستاوردهای نفیسی از این [[زیارت]] برداشته باشد و حال او بهتر از گذشته شده باشد و با انسی که به [[حرم]] و صاحب [[حرم]] پیدا کرده، [[وداع]] برایش مشکل باشد، ولی به هر حال خداحافظی هنگام برگشت، جزو [[آداب]] [[مسافرت]] و [[زیارت]] است و [[نشانه]] [[احترام]] به صاحب [[خانه]] و صاحب [[مرقد]]. [[زائر]] وقتی [[زیارت]] خود را انجام داد و از نظر [[روحی]] اشباع شد، چه در [[مکه]] و [[مدینه]] باشد، چه در [[نجف]] و [[کربلا]] یا هر [[شهر]] زیارتی دیگر، خوب است که زود خداحافظی کند و برگردد، تا [[شوق]] و علاقه همچنان در [[دل]] بماند و زدگی و خستگی ایجاد نشود. این همان [[گسستن]] برای پیوستن دوباره است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۵-۳۵۷.</ref>.
* [[امام صادق]] {{ع}} نسبت به [[زیارت]] [[خانه خدا]] فرموده است: {{عربی|«إِذا فَرغْتَ مِنْ نُسُکِکَ فارْجِعْ، فَإِنَّهُ اشْوَقُ لَکَ الی الرُّجُوعِ»}}<ref>الحج والعمره فی الکتاب والسنه، محمدی ری شهری، ص ۲۴۸.</ref>وقتی از [[اعمال]] و عبادت‌هایت فارغ شدی، برگرد، تا [[شوق]] دوباره آمدن را در تو بیشتر کند. [[ادب]]، اقتضا دارد که [[زائر]] پس از اتمام ایام [[زیارت]]، برای خداحافظی به [[حرم]] مشرف شود و ضمن [[سپاس]]، آرزوی خود را برای بازگشت دوباره اعلام کند و از [[خدا]] بخواهد. هم در سفر [[حج]]، [[مستحب]] است «[[طواف]] [[وداع]]» انجام دهد، هم در [[زیارت]] [[حرم]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{عم}} و [[ائمه]] [[بقیع]] {{عم}}، [[زیارت]] [[وداع]] [[مستحب]] است، هم در حرم‌های دیگر<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۵-۳۵۷.</ref>.
 
* [[آداب]] خاصّی برای [[طواف]] [[وداع]] [[نقل]] شده است و در [[سیره]] [[معصومین]] {{ع}} هم نمونه‌هایی از عمل آنان [[نقل]] شده است. در [[وداع]] [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}}، [[امام کاظم|حضرت کاظم]] {{ع}}، [[امام هادی|حضرت هادی]] {{ع}} نمونه‌هایی از حالت خاشعانه هنگام [[وداع]] و سر به [[سجده]] گذاشتن و [[سجده‌های طولانی]] و [[نماز]] و دعای ویژه [[نقل]] شده است<ref>الحج والعمره فی الکتاب والسنه، محمدی ری شهری، ص ۲۶۵.</ref> از خواسته‌های [[زائر]] هنگام [[وداع]]، این است که آخرین [[زیارت]] نباشد و دوباره برگردد. مثلًا در [[زیارت]] [[وداع]] [[قبر]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} دیگر آمده است: {{عربی|«اللّهُمَّ لاتَجْعَلْهُ آخِرَ العَهْدِ مِنّی لِزِیارهِ قَبْرِ نَبِیِّکَ»}}، یا «استَودِعُکَ [[الله]]»، یا {{عربی|«لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ تَسْلِیمِی عَلَیْکَ»}}، یا {{عربی|«لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِیارَهِ قُبُورِکُمْ وإِتیانِ مَشَاهِدِکُم»}}، یا {{عربی|«رَزَقَنِی العَوْدَ ثُمَّ العَوْدَ ثُمّ العَوْدَ مَا ابْقانِی رَبِّی»}} و.... که همه حاکی از این درخواست است که آخرین نوبت [[زیارت]] نباشد، باز هم قسمت شود، آخرین [[سلام]] نباشد، برگشت همراه با [[سلامتی]] و بهره و [[فضل]] و کامیابی و [[رضامندی]] باشد<ref>ر. ک: مفاتیح الجنان، اواخر مفاتیح زیارت وداع، نیز در وداع ائمه بقیع، وداع حضرت رسول.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۵-۳۵۷.</ref>.
[[امام صادق]] {{ع}} نسبت به [[زیارت]] [[خانه خدا]] فرموده است: {{عربی|«إِذا فَرغْتَ مِنْ نُسُکِکَ فارْجِعْ، فَإِنَّهُ اشْوَقُ لَکَ الی الرُّجُوعِ»}}<ref>الحج والعمره فی الکتاب والسنه، محمدی ری شهری، ص ۲۴۸.</ref>وقتی از [[اعمال]] و عبادت‌هایت فارغ شدی، برگرد، تا [[شوق]] دوباره آمدن را در تو بیشتر کند. [[ادب]]، اقتضا دارد که [[زائر]] پس از اتمام ایام [[زیارت]]، برای خداحافظی به [[حرم]] مشرف شود و ضمن [[سپاس]]، آرزوی خود را برای بازگشت دوباره اعلام کند و از [[خدا]] بخواهد. هم در سفر [[حج]]، [[مستحب]] است «[[طواف]] [[وداع]]» انجام دهد، هم در [[زیارت]] [[حرم]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{عم}} و [[ائمه]] [[بقیع]] {{عم}}، [[زیارت]] [[وداع]] [[مستحب]] است، هم در حرم‌های دیگر<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۵-۳۵۷.</ref>.
 
[[آداب]] خاصّی برای [[طواف]] [[وداع]] [[نقل]] شده است و در [[سیره]] [[معصومین]] {{ع}} هم نمونه‌هایی از عمل آنان [[نقل]] شده است. در [[وداع]] [[امام صادق|حضرت صادق]] {{ع}}، [[امام کاظم|حضرت کاظم]] {{ع}}، [[امام هادی|حضرت هادی]] {{ع}} نمونه‌هایی از حالت خاشعانه هنگام [[وداع]] و سر به [[سجده]] گذاشتن و [[سجده‌های طولانی]] و [[نماز]] و دعای ویژه [[نقل]] شده است<ref>الحج والعمره فی الکتاب والسنه، محمدی ری شهری، ص ۲۶۵.</ref> از خواسته‌های [[زائر]] هنگام [[وداع]]، این است که آخرین [[زیارت]] نباشد و دوباره برگردد. مثلًا در [[زیارت]] [[وداع]] [[قبر]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}} و [[ائمه]] {{عم}} دیگر آمده است: {{عربی|«اللّهُمَّ لاتَجْعَلْهُ آخِرَ العَهْدِ مِنّی لِزِیارهِ قَبْرِ نَبِیِّکَ»}}، یا «استَودِعُکَ [[الله]]»، یا {{عربی|«لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ تَسْلِیمِی عَلَیْکَ»}}، یا {{عربی|«لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِیارَهِ قُبُورِکُمْ وإِتیانِ مَشَاهِدِکُم»}}، یا {{عربی|«رَزَقَنِی العَوْدَ ثُمَّ العَوْدَ ثُمّ العَوْدَ مَا ابْقانِی رَبِّی»}} و.... که همه حاکی از این درخواست است که آخرین نوبت [[زیارت]] نباشد، باز هم قسمت شود، آخرین [[سلام]] نباشد، برگشت همراه با [[سلامتی]] و بهره و [[فضل]] و کامیابی و [[رضامندی]] باشد<ref>ر. ک: مفاتیح الجنان، اواخر مفاتیح زیارت وداع، نیز در وداع ائمه بقیع، وداع حضرت رسول.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۵۵-۳۵۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']]
# [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۲: خط ۲۴:


[[رده:زیارت]]
[[رده:زیارت]]
[[رده:زیارت وداع]]
[[رده:مدخل فرهنگ زیارت]]
[[رده:مدخل فرهنگ زیارت]]
۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش