جز
جایگزینی متن - 'محمدبن' به 'محمد بن'
جز (جایگزینی متن - ' آنکه ' به ' آنکه ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدبن' به 'محمد بن') |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[پیامبر اکرم]] {{صل}} و اوصیای آن حضرت بنای رفتارشان بر تکریم بود و میآموختند که [[زن]] و مرد، همسر خویش را تکریم کند، در [[رفتار]] و گفتار، در نگاه کردن و [[سلوک]] نمودن، در شرایط عادی و [[بحرانی]] و در همه حال، رفتار توأم با احترامورزی، گفتار همراه با ارجگذاری، [[تمجید]] برخاسته از [[عشق]] و [[دوستی]]، توجه همهجانبه از سر علاقهمندی، پذیرش متقابل در [[جهت]] اعتمادسازی از وجوه مهم تکریم است. همچنین [[پرهیز]] از هرگونه تعابیر و رفتار تحقیرآمیز و سلوک شکننده [[احساسات]] و [[عواطف]] و [[روحیات]] یکدیگر از لوازم تحقق تکریم در [[روابط]] زن و مرد است. | [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و اوصیای آن حضرت بنای رفتارشان بر تکریم بود و میآموختند که [[زن]] و مرد، همسر خویش را تکریم کند، در [[رفتار]] و گفتار، در نگاه کردن و [[سلوک]] نمودن، در شرایط عادی و [[بحرانی]] و در همه حال، رفتار توأم با احترامورزی، گفتار همراه با ارجگذاری، [[تمجید]] برخاسته از [[عشق]] و [[دوستی]]، توجه همهجانبه از سر علاقهمندی، پذیرش متقابل در [[جهت]] اعتمادسازی از وجوه مهم تکریم است. همچنین [[پرهیز]] از هرگونه تعابیر و رفتار تحقیرآمیز و سلوک شکننده [[احساسات]] و [[عواطف]] و [[روحیات]] یکدیگر از لوازم تحقق تکریم در [[روابط]] زن و مرد است. | ||
[[رسول خدا]] {{صل}} در تکریم [[همسران]] خود چنان رفتار میکرد که بینظیر مینمود. وقتی برخی [[زنان]] از [[عایشه]] پرسیدند که [[پیامبر]] {{صل}} در [[خانه]] چگونه بوده و با همسران خود چگونه رفتار مینموده است، گفت: {{عربی|كَانَ أَلْينَ النَّاسِ وَأَكْرَمَ النَّاسِ، كَانَ رَجُلًا مِنْ رِجَالِكُمْ إِلَّا أَنَّهُ كَانَ ضَحَّاكًا بَسَّامًا}}<ref>«نرمخوترین و بزرگوارترین مردمان بود. او هم مردی چون مردان شما بود، با این تفاوت که همواره خنده و تبسم بر لب داشت». الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۵؛ مسند ابن راهویه، ج۳، ص۱۰۰۸؛ أبو بکر عبدالله بن | [[رسول خدا]] {{صل}} در تکریم [[همسران]] خود چنان رفتار میکرد که بینظیر مینمود. وقتی برخی [[زنان]] از [[عایشه]] پرسیدند که [[پیامبر]] {{صل}} در [[خانه]] چگونه بوده و با همسران خود چگونه رفتار مینموده است، گفت: {{عربی|كَانَ أَلْينَ النَّاسِ وَأَكْرَمَ النَّاسِ، كَانَ رَجُلًا مِنْ رِجَالِكُمْ إِلَّا أَنَّهُ كَانَ ضَحَّاكًا بَسَّامًا}}<ref>«نرمخوترین و بزرگوارترین مردمان بود. او هم مردی چون مردان شما بود، با این تفاوت که همواره خنده و تبسم بر لب داشت». الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۶۵؛ مسند ابن راهویه، ج۳، ص۱۰۰۸؛ أبو بکر عبدالله بن محمد بن عبید المعروف بابن أبی الدنیا، مداراة الناس، تحقیق محمد خیر رمضان یوسف، الطبعة الاولی، دار ابن حزم، بیروت، ۱۴۱۸ ق، ص۱۲۱؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۳، ص۳۸۳؛ کنزالعمال، ج۷، ص۲۲۲؛ سبل الهدی و الرشاد، ج۱۱، ص۱۴۷؛ با جابهجایی جمله اول و دوم.</ref>. | ||
[[پیامبر اکرم]] {{صل}} با زبان [[تحسین]]، آنان را [[تکریم]] مینمود و نشان میداد که به ایشان توجه دارد. آن حضرت از هیچکس به اندازه [[خدیجه]] [[تمجید]] و تحسین نمینمود و مکرر [[فضایل]] و [[کمالات]] او را بیان میفرمود. [[ام سلمه]] گوید: چون از خدیجه یاد میکردیم رسول خدا {{صل}} میفرمود: {{متن حدیث|خَدِيجَةُ وَ أَيْنَ مِثْلُ خَدِيجَةَ صَدَّقَتْنِي حِينَ كَذَّبَنِي النَّاسُ وَ آزَرَتْنِي عَلَى دِينِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِي عَلَيْهِ بِمَالِهَا}}<ref>«خدیجه، و کجا مانند خدیجه یافت میشود. آن روز که همه مرا دروغگو خواندند، او مرا راستگو خواند؛ و مرا بر دین خدا یاری کرد و با مالش مرا در راه دین خدا کمک نمود». مناقب الخوارزمی، ص۲۵۴؛ کشف الغمة، ج۱، ص۳۶۰؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۳۱؛ أعیان الشیعة، ج۱، ص۳۷۹.</ref>. | [[پیامبر اکرم]] {{صل}} با زبان [[تحسین]]، آنان را [[تکریم]] مینمود و نشان میداد که به ایشان توجه دارد. آن حضرت از هیچکس به اندازه [[خدیجه]] [[تمجید]] و تحسین نمینمود و مکرر [[فضایل]] و [[کمالات]] او را بیان میفرمود. [[ام سلمه]] گوید: چون از خدیجه یاد میکردیم رسول خدا {{صل}} میفرمود: {{متن حدیث|خَدِيجَةُ وَ أَيْنَ مِثْلُ خَدِيجَةَ صَدَّقَتْنِي حِينَ كَذَّبَنِي النَّاسُ وَ آزَرَتْنِي عَلَى دِينِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِي عَلَيْهِ بِمَالِهَا}}<ref>«خدیجه، و کجا مانند خدیجه یافت میشود. آن روز که همه مرا دروغگو خواندند، او مرا راستگو خواند؛ و مرا بر دین خدا یاری کرد و با مالش مرا در راه دین خدا کمک نمود». مناقب الخوارزمی، ص۲۵۴؛ کشف الغمة، ج۱، ص۳۶۰؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۳۱؛ أعیان الشیعة، ج۱، ص۳۷۹.</ref>. |