تمام بن عباس در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تمام بن عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی]]، از [[قبیله قریش]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۲۵.</ref> و پسر عموی [[رسول خد]] است<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۴۲۵.</ref>. [[کنیه]] وی «ابوجعفر» است<ref>بلاذری، ج۴، ص۸۹.</ref>. مادرش «ام‌ولد» ([[سبأ]]، ام‌رومیه) بود که کثیر - [[فقیه]] و [[محدث]] که در [[ینبع]] درگذشت<ref>ابن سعد، ج۴، ص۴.</ref> - تنها [[برادر]] او از این [[مادر]] است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۷۲.</ref>.

وی فردی دلیر<ref>بلاذری، ج۴، ص۸۹.</ref>، [[بی‌باک]] و از مردان [[قدرتمند]] [[زمان]] خود بود<ref>ابن سعد، ج۴، ص۴.</ref>. زمانی که به سال ۳۶ [[امام علی]] {{ع}} از [[مدینه]] به طرف [[بصره]] حرکت کرد، تمّام را [[والی مدینه]] قرار داد<ref>خلیفة بن خیاط، ص۱۵۲؛ طبری، ص۲۳۹؛ مفید، جمل، ص۱۲۹.</ref>. تمّام در سال ۳۷ در [[مقام]] [[امیرالحاج]] [[مردم مدینه]] بود <ref>ابن کثیر، ج۷، ص۳۵۲.</ref>، وی پس از مدتی [[والی مکه]] شد<ref>بلاذری، ج۴، ص۸۹.</ref> که صحیح نیست و با [[قثم بن عباس]] [[اشتباه]] شده است<ref>بلاذری، ج۴، ص۸۹.</ref>. او از [[رسول خدا]] {{صل}} [[روایت]] کرده است: «بر من وارد نشوید زمانی که دندان‌هایتان زرد است. [[مسواک]] بزنید. اگر بر امتم دشوار نبود، [[مسواک زدن]] را برای هر [[نماز واجب]] می‌کردم» <ref>ابونعیم، ج۱، ص۴۶۰؛ طبرانی، ج۲، ص۶۴؛ بیهقی، ج۱، ص۳۶؛ سیوطی، ج۱، ص۱۱۴.</ref>. وی می‌گوید: من [[سوره مرسلات]] را در [[نماز]] می‌خواندم. مادرم ام‌فضل]] گفت: ای فرزندم، از رسول خدا {{صل}} شنیدم که این آخرین سوره‌ای بود که آن [[حضرت]] در نماز [[مغرب]] می‌خواند <ref>طبرانی، ج۵۲، ص۲۱.</ref>.