زیارت غدیریه: تفاوت میان نسخهها
←دارای علم تنزیل و حکم تأویل
خط ۱۳۸: | خط ۱۳۸: | ||
{{متن حدیث|وَ أَنْتَ الصَّابِرُ فِي الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ وَ أَنْتَ الْقَاسِمُ بِالسَّوِيَّةِ وَ الْعَادِلُ فِي الرَّعِيَّةِ وَ الْعَالِمُ بِحُدُودِ اللَّهِ مِنْ جَمِيعِ الْبَرِيَّةِ وَ اللَّهُ تَعَالَى أَخْبَرَ عَمَّا اوْلَاكَ مِنْ فَضْلِهِ بِقَوْلِهِ {{متن قرآن|أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًا لَا يَسْتَوُونَ * أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ}}<ref>«آیا آنکه مؤمن است همگون کسی است که نافرمان است؟ (هرگز) برابر نیستند * اما آنان که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند برای آنچه انجام میدادند به پذیرایی، آنان را بوستانسراهاست» سوره سجده، آیه ۱۸.</ref>}}؛ تو در [[سختی]] و زیان و هنگامه [[جنگ]]، [[شکیبا]] بودی و مساوی تقسیم کردی و در میان مردم، [[عادل]] و از همه [[مردمان]] به [[احکام الهی]] داناتر بودی، و خداوند متعال با این [[آیه]] از آنچه به تو عطا کرده بود، خبر داد: «آیا [[مؤمن]]، همچون [[فاسق]] است؟ یکسان نیستند؛ اما کسانی که [[ایمان]] آوردند و کارهای [[شایسته]] کردند، در برابر کارهایشان، باغهایی دارند که در آنها، جای میگیرند».<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۷۰.</ref> | {{متن حدیث|وَ أَنْتَ الصَّابِرُ فِي الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ وَ أَنْتَ الْقَاسِمُ بِالسَّوِيَّةِ وَ الْعَادِلُ فِي الرَّعِيَّةِ وَ الْعَالِمُ بِحُدُودِ اللَّهِ مِنْ جَمِيعِ الْبَرِيَّةِ وَ اللَّهُ تَعَالَى أَخْبَرَ عَمَّا اوْلَاكَ مِنْ فَضْلِهِ بِقَوْلِهِ {{متن قرآن|أَفَمَنْ كَانَ مُؤْمِنًا كَمَنْ كَانَ فَاسِقًا لَا يَسْتَوُونَ * أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ}}<ref>«آیا آنکه مؤمن است همگون کسی است که نافرمان است؟ (هرگز) برابر نیستند * اما آنان که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند برای آنچه انجام میدادند به پذیرایی، آنان را بوستانسراهاست» سوره سجده، آیه ۱۸.</ref>}}؛ تو در [[سختی]] و زیان و هنگامه [[جنگ]]، [[شکیبا]] بودی و مساوی تقسیم کردی و در میان مردم، [[عادل]] و از همه [[مردمان]] به [[احکام الهی]] داناتر بودی، و خداوند متعال با این [[آیه]] از آنچه به تو عطا کرده بود، خبر داد: «آیا [[مؤمن]]، همچون [[فاسق]] است؟ یکسان نیستند؛ اما کسانی که [[ایمان]] آوردند و کارهای [[شایسته]] کردند، در برابر کارهایشان، باغهایی دارند که در آنها، جای میگیرند».<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۷۰.</ref> | ||
=== دارای [[علم]] | === دارای [[علم]] تنزیل و [[حکم]] [[تأویل]] === | ||
{{متن حدیث|وَ أَنْتَ الْمَخْصُوصُ بِعِلْمِ التَّنْزِيلِ وَ حُكْمِ التَّأْوِيلِ، وَ نَصْرِ الرَّسُولِ، وَ لَكَ الْمَوَاقِفُ الْمَشْهُورَةُ، وَ الْمَقَامَاتُ الْمَشْهُورَةُ وَ الْأَيَّامُ الْمَذْكُورَةُ، يَوْمَ بَدْرٍ وَ يَوْمَ الْأَحْزَابِ: {{متن قرآن|وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا * هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا * وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا * وَإِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا}}<ref>«هنگامی که از فراز و فرودتان بر شما تاختند و آنگاه که چشمها کلاپیسه شد و دلها به گلوها رسید و به خداوند گمانها (ی نادرست) بردید * در آنجا مؤمنان را آزمودند و سخت لرزاندند * و هنگامی که دو رویان و بیماردلان گفتند: خداوند و پیامبرش به ما جز وعده فریبنده ندادهاند * و هنگامی که دستهای از ایشان گفتند: ای مردم مدینه! جای ماندن ندارید پس بازگردید و دستهای (دیگر) از آنان از پیامبر اجازه (بازگشت) میخواستند؛ میگفتند خانههای ما بیحفاظ است با آنکه بیحفاظ نبود، آنان جز سر گریز (از جنگ) نداشتند» سوره احزاب، آیه ۱۰-۱۳.</ref> وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى {{متن قرآن|وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا}}<ref>«و چون مؤمنان دستهها (ی مشرک) را دیدند گفتند: این همان است که خداوند و فرستاده او به ما وعده دادهاند و خداوند و فرستاده او راست گفتند و جز بر ایمان و فرمانبرداری آنان نیفزود» سوره احزاب، آیه ۲۲.</ref> فَقَتَلْتَ عَمْرَوهُمْ وَ هَزَمْتَ جَمْعَهُمْ {{متن قرآن|وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا}}<ref>«و خداوند کافران را در (اوج) کینهشان بیآنکه به دستاوردی رسیده باشند بازگرداند و خداوند در جنگ، مؤمنان را بسنده شد و خداوند توانایی پیروزمند است» سوره احزاب، آیه ۲۵.</ref>}}؛ و تو ویژه به [[علم]] [[تنزیل]] ([[قرآن]]) و [[حکم]] [[تأویل]] و [[یاری پیامبر]] {{صل}} هستی و تو جایگاههایی مشهود و مقامهایی مشهور و روزهایی به یاد ماندنی داری: [[روز]] [[بدر]] و روز [[احزاب]]: «آنگاه که [[چشمها]] [[خیره]] شد و [[جانها]] به لب رسید و به [[خدا]] گمانهایی (نابهجا) میبردید. آنجا [[مؤمنان]]، [[آزمایش]] شدند و سخت تکان خوردند؛ و هنگامی که [[منافقان]] و کسانی که دلهایشان [[بیمار]] بود، میگفتند: خدا و پیامبرش وعدهای جز [[فریب]] به ما ندادند؛ و هنگامی که گروهی از آنان گفتند: ای [[مردم مدینه]]! دیگر جای درنگ ندارید. پس بازگردید و گروهی از آنان از [[پیامبر]] {{صل}} اجازه میخواستند و میگفتند: خانههای ما بیحفاظ است، و حال آنکه خانههایشان بیحفاظ نبود. آنان جز فرار نمیخواستند». | {{متن حدیث|وَ أَنْتَ الْمَخْصُوصُ بِعِلْمِ التَّنْزِيلِ وَ حُكْمِ التَّأْوِيلِ، وَ نَصْرِ الرَّسُولِ، وَ لَكَ الْمَوَاقِفُ الْمَشْهُورَةُ، وَ الْمَقَامَاتُ الْمَشْهُورَةُ وَ الْأَيَّامُ الْمَذْكُورَةُ، يَوْمَ بَدْرٍ وَ يَوْمَ الْأَحْزَابِ: {{متن قرآن|وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا * هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا * وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا * وَإِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا}}<ref>«هنگامی که از فراز و فرودتان بر شما تاختند و آنگاه که چشمها کلاپیسه شد و دلها به گلوها رسید و به خداوند گمانها (ی نادرست) بردید * در آنجا مؤمنان را آزمودند و سخت لرزاندند * و هنگامی که دو رویان و بیماردلان گفتند: خداوند و پیامبرش به ما جز وعده فریبنده ندادهاند * و هنگامی که دستهای از ایشان گفتند: ای مردم مدینه! جای ماندن ندارید پس بازگردید و دستهای (دیگر) از آنان از پیامبر اجازه (بازگشت) میخواستند؛ میگفتند خانههای ما بیحفاظ است با آنکه بیحفاظ نبود، آنان جز سر گریز (از جنگ) نداشتند» سوره احزاب، آیه ۱۰-۱۳.</ref> وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى {{متن قرآن|وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا}}<ref>«و چون مؤمنان دستهها (ی مشرک) را دیدند گفتند: این همان است که خداوند و فرستاده او به ما وعده دادهاند و خداوند و فرستاده او راست گفتند و جز بر ایمان و فرمانبرداری آنان نیفزود» سوره احزاب، آیه ۲۲.</ref> فَقَتَلْتَ عَمْرَوهُمْ وَ هَزَمْتَ جَمْعَهُمْ {{متن قرآن|وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَكَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا}}<ref>«و خداوند کافران را در (اوج) کینهشان بیآنکه به دستاوردی رسیده باشند بازگرداند و خداوند در جنگ، مؤمنان را بسنده شد و خداوند توانایی پیروزمند است» سوره احزاب، آیه ۲۵.</ref>}}؛ و تو ویژه به [[علم]] [[تنزیل]] ([[قرآن]]) و [[حکم]] [[تأویل]] و [[یاری پیامبر]] {{صل}} هستی و تو جایگاههایی مشهود و مقامهایی مشهور و روزهایی به یاد ماندنی داری: [[روز]] [[بدر]] و روز [[احزاب]]: «آنگاه که [[چشمها]] [[خیره]] شد و [[جانها]] به لب رسید و به [[خدا]] گمانهایی (نابهجا) میبردید. آنجا [[مؤمنان]]، [[آزمایش]] شدند و سخت تکان خوردند؛ و هنگامی که [[منافقان]] و کسانی که دلهایشان [[بیمار]] بود، میگفتند: خدا و پیامبرش وعدهای جز [[فریب]] به ما ندادند؛ و هنگامی که گروهی از آنان گفتند: ای [[مردم مدینه]]! دیگر جای درنگ ندارید. پس بازگردید و گروهی از آنان از [[پیامبر]] {{صل}} اجازه میخواستند و میگفتند: خانههای ما بیحفاظ است، و حال آنکه خانههایشان بیحفاظ نبود. آنان جز فرار نمیخواستند». | ||
و [[خداوند متعال]] فرمود: «و چون مؤمنان دستههای [[دشمن]] را دیدند، گفتند: این همان است که خدا و پیامبرش به ما [[وعده]] دادند و خدا و پیامبرش راست گفتند و جز بر [[ایمان]] و [[تسلیم]] آنان، نیفزود». | و [[خداوند متعال]] فرمود: «و چون مؤمنان دستههای [[دشمن]] را دیدند، گفتند: این همان است که خدا و پیامبرش به ما [[وعده]] دادند و خدا و پیامبرش راست گفتند و جز بر [[ایمان]] و [[تسلیم]] آنان، نیفزود». |