عزاداری در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== معناشناسی ==

«عزاء» مصدر [[عزا]] و عزِی به معنای [[صبر]] و [[شکیبایی]] بر [[مصیبت]] و [[اندوه]]<ref>مسعود، الرائد فرهنگ الفبایی عربی ـ فارسی، ۲/۱۱۸۴.</ref> و [[عزاداری]] به معنای ماتم‌داری، [[ذکر مصیبت]]، [[تعزیت]]، [[زاری]] و [[سوگواری]]<ref>دهخدا، لغتنامه، ۱۰/۱۳۹۸۵.</ref> است. مراد از عزاداری در [[فرهنگ دینی]]، [[طلب]] [[تسلی]] از [[مصائب]] و صبرکردن بر [[حزن]] به سبب اسناددادن امر به سوی [[خدای عزوجل]] است.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱/۱۷۵؛ معلوف، المنجد فی اللغه، ۱/۵۰۴.</ref> عزاداری در عرف [[شیعی]] به همان معنای لغوی و عمدتاً در سوگواری [[شهادت]] [[معصومان]]{{ع}}، به‌ویژه شهادت [[امام حسین]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] به کار می‌رود.<ref>علوی، عزاداری رسانه پایدار شیعه، ۸۷.</ref>.<ref>[[صدیقه درویش‌زاده کاخکی|درویش‌زاده کاخکی، صدیقه]]، [[عزاداری (مقاله)| مقاله «عزاداری»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]] ج۷، ص۳۰۷–۳۱۵.</ref>