خلافت الهی: تفاوت میان نسخهها
←شئون خلیفه الهی
خط ۱۴۷: | خط ۱۴۷: | ||
# '''محوریت خلیفه الهی در نظام آفرینش:''' اصل وجود و [[آفرینش]] [[خلیفه]] تام [[الهی]]، محور وجود همه خلایق است و کمالات وجودی او نیز محور همه [[کمالات]] است. | # '''محوریت خلیفه الهی در نظام آفرینش:''' اصل وجود و [[آفرینش]] [[خلیفه]] تام [[الهی]]، محور وجود همه خلایق است و کمالات وجودی او نیز محور همه [[کمالات]] است. | ||
# '''معلمی فرشتگان:''' [[خلیفه خدا]] درس [[توحید]]، [[بندگی]] و [[عبودیت]] را به [[فرشتگان]] [[تعلیم]] میدهد. | # '''معلمی فرشتگان:''' [[خلیفه خدا]] درس [[توحید]]، [[بندگی]] و [[عبودیت]] را به [[فرشتگان]] [[تعلیم]] میدهد. | ||
# خداگونه بودن خلیفه الهی: از دیگر ویژگی [[خلیفه]] الهی خداگونه بودن آن است، [[آدمی]] در پرتو هدایتهای [[الهی]] و [[اطاعت]] از [[خدای متعال]]، به مرتبهای از کمال میرسد که [[خداوند]] به تمام معنا و متناسب با سعه وجودی و عملکردهای بندهاش در وجود او جلوهگری میکند. | # '''خداگونه بودن خلیفه الهی:''' از دیگر ویژگی [[خلیفه]] الهی خداگونه بودن آن است، [[آدمی]] در پرتو هدایتهای [[الهی]] و [[اطاعت]] از [[خدای متعال]]، به مرتبهای از کمال میرسد که [[خداوند]] به تمام معنا و متناسب با سعه وجودی و عملکردهای بندهاش در وجود او جلوهگری میکند. | ||
# '''افضلیت خلیفه الهی:''' [[انسان]] به لحاظ رتبه وجودی و در پرتو خلافت الهی، برترین موجود عالم امکان است؛ [[قرآن کریم]] در [[آیات]] متعددی، برخی از زوایای وجودی [[انسان]] را به عنوان موجود [[برتر]] به نمایش گذاشته است مانند اینکه او را برترین آفریده خدا معرفی میکند<ref>سوره مؤمنون، آیه ۱۴.</ref>. | # '''افضلیت خلیفه الهی:''' [[انسان]] به لحاظ رتبه وجودی و در پرتو خلافت الهی، برترین موجود عالم امکان است؛ [[قرآن کریم]] در [[آیات]] متعددی، برخی از زوایای وجودی [[انسان]] را به عنوان موجود [[برتر]] به نمایش گذاشته است مانند اینکه او را برترین آفریده خدا معرفی میکند<ref>سوره مؤمنون، آیه ۱۴.</ref>. | ||
# '''حامل امانت الهی:''' یکی دیگر از امتیازات برجستهای که [[قرآن]] برای [[انسان]] مطرح میکند آن است که [[انسان]] دارای قابلیتها و استعدادهای ویژهای برای قبول و حمل [[امانت الهی]] بوده و و آن را پذیرفته است<ref>احزاب، آیه ۷۲.</ref>. | # '''حامل امانت الهی:''' یکی دیگر از امتیازات برجستهای که [[قرآن]] برای [[انسان]] مطرح میکند آن است که [[انسان]] دارای قابلیتها و استعدادهای ویژهای برای قبول و حمل [[امانت الهی]] بوده و و آن را پذیرفته است<ref>احزاب، آیه ۷۲.</ref>. |