لهو و لعب در جامعه‌شناسی اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شهید مطهری]] نیز در توضیح وجه [[حرمت]] لهو به عنوان یکی از موانع اراده‌ورزی [[عقلانی]] می‌نویسد: همچنان که [[عقل]] محترم است و پاره‌ای از [[دستورهای اسلامی]] برای [[نگهبانی]] عقل است، [[اراده]] که [[قوه مجریه]] عقل است نیز محترم است؛ از این‌رو، “بازدارنده”‌ها که در زبان [[اسلام]] “لهو” نامیده شده است، [[حرام]] و [[ممنوع]] است<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، مقدمه‌ای بر جهان‌بینی توحیدی، ج۳، ص۱۲۰.</ref>. گفتنی است [[قرآن کریم]] در بیان غفلت‌زایی [[مال]] و [[اولاد]]<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ}} «ای مؤمنان! مبادا دارایی‌ها و فرزندانتان شما را از یاد خداوند باز دارد و آنان که چنین کنند زیانکارند» سوره منافقون، آیه ۹؛ {{متن قرآن|أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ}} «زیاده‌خواهی شما را سرگرم داشت،» سوره تکاثر، آیه ۱.</ref> نیز از واژه لهو استفاده کرده است.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۹۷.</ref>

# ویژگی سرگرم‌کنندگی و غفلت‌انگیزی [[زندگی]] این جهانی: {{متن قرآن|وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ...}}<ref>«و زندگی دنیا جز بازیچه و سرگرمی نیست.».. سوره انعام، آیه ۳۲.</ref>.

# [[نکوهش]] جست‌و‌جوگران سخنان لهو برای [[گمراه]] ساختن [[مردم]] از طریق [[حق]]: {{متن قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ...}}<ref>«و از مردم کسی است که خریدار گفتار بیهوده است تا بی (پشتوانه) دانشی، (مردم را) از راه خداوند، بیراه کند.».. سوره لقمان، آیه ۶.</ref>.