بنی‌اود: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[تاریخ]] دقیق [[پذیرش اسلام]] بنی اود اطلاعی در دست نیست؛ [[وفد]] مستقلی هم از سوی آنها در منابع و کتب متقدمین به ثبت نرسیده است. با این حال، به نظر می‌‌رسد اسلام آنها نیز همچون دیگر [[مردمان]] [[قبایل]] [[سعد العشیره]] و [[مذحج]] بین سال‌های نهم تا [[دهم هجری]] و در پی ارسال [[سرایا]] از سوی [[نبی اکرم]]{{صل}} و [[وفود]] [[قبایل مذحجی]] به [[مدینه]] اتفاق افتاده باشد. پس از سرایای [[حضرت علی]]{{ع}} در [[یمن]] در سال‌های نهم<ref>شیخ مفید، الارشاد، ج۱، ص۱۵۸-۱۶۱.</ref> و دهم هجری،<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۷۹. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۲۸-۱۲۹.</ref> هیئات متعددی از [[بنی سعد العشیره]] خود را به مدینه رساندند و به [[رسول خدا]]{{صل}} اظهار [[وفاداری]] کردند. این وفود که از [[سال نهم هجری]] آغاز و تا [[سال دهم هجری]] ادامه یافت، پس از وفد [[مردم]] صداء، نخستین وفود قبایل مذحجی دانسته شده‌اند که به مدینه انجام گرفته است.<ref>الموسوعة العربیه، مقاله مذحج.</ref> نقل است در وفدی که از سوی [[جعفی‌ها]] به [[ریاست]] دو نفر از بزرگان شان به نام‌های «[[قیس بن سَلَمة بن شراحیل]]» و «[[سلمةبن یزید بن مشجعه]]» به مدینه انجام گرفت، رسول خدا{{صل}} پس از فرا خواندن آنان به [[یکتاپرستی]] و [[ابلاغ]] [[تکالیف]] [[ایمانی]]، دستور دادند تا نوشته‌ای را برای [[قیس بن سلمة بن شراحیل]] مکتوب کردند که بر اساس آن قیس به عنوان [[نماینده]] ایشان بر قبایل «مُرّان» و «حَریم» و «کُلاب» و وابستگان آنان گماشته شده بود.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۴۶؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۶، ص۳۱۴.</ref> [[ابن سعد]] در ادامه، [[کلاب]] را [[قبیله]] ای متشکل از خاندان‌های بزرگ اود، [[زبید]]، جزء بن سعد العشیره، زید [[الله]] بن سعد العشیره، [[عائذ الله بن سعد العشیره]] و بنی صلاءه از [[بنی حارث بن کعب]] عنوان کرده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۴۶؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۶، ص۳۱۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>

از نقش بنی اود در حوادث و وقایع مهم [[تاریخی]] پیش از [[حکومت علی]]{{ع}} خبر چندانی در دست نیست که از این [[اخبار]] معدود می‌‌توان به حضور برخی از آنان در [[نبرد قادسیه]] اشاره کرد. گفته شده که یکی از بزرگان این [[قوم]] به نام ابوالمعزی عمر بن عبدالحارث بن عبدالله بن کعب اودی در این [[جنگ]] [[رییس]] [[مذحج]] در [[قادسیه]] بوده است.<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۲۲.</ref> [[فتوحات]] ارمنیه هم از دیگر فتوحاتی بود که مشارکت بنی اود در آن به ثبت رسیده است.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ص۲۰۲.</ref> ضمن این که سکونت برخی از [[مردم]] این قوم در برخی نقاط [[آذربایجان]] این احتمال را که این گروه در فتح آذربایجان نیز حضور داشته‌اند، تقویت می‌‌کند.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ص۲۳۲.</ref> همچنین برخی منابع از حضور بعضی از [[رجال]] معروف این قوم - مانند [[ابن عثمان دهبلی]] - در [[سرحدات اسلامی]] و شرکت در فتوحات و نبردهای [[مسلمانان]] علیه [[کفار]] خبر داده‌اند.<ref>حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۹۰.</ref>

مردم این قوم عثمانیان متعصبی بودند که «در انجمن آنها هیچ گاه به [[عثمان]] [[ناسزا]] گفته نشد».<ref>ر. ک. مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۱۴۴؛ ثقفی کوفی، الغارات، ج۲، ص۸۴۲.</ref> گفته شده که مردم آن هیچ گاه خارجی نبودند و در بین آنها معارض [[حکومت]] - البته غیر از حکومت علی{{ع}} - وجود نداشته است.<ref>ثقفی کوفی، الغارات، ج۲، ص۸۴۲.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>