پرش به محتوا

ابوعبدالله اشعری شامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:


== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
نامش دانسته نیست؛ چنانکه ابوزرعه دمشقی برای وی نامی نشناخته و می‌گوید کسی را نیز نمی‌شناسد که نام وی را گفته باشد<ref>ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۴۹.</ref>. [[ابن عساکر]]<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۵.</ref> وی را از [[اهل]] [[دمشق]] دانسته که علی‌القاعده با توجه به [[نسب]] [[اشعری]]، باید از [[مهاجران]] [[یمنی]] به این منطقه باشد. ابوزرعه و [[ابن سمیع]] که [[کتابی]] درباره [[صحابیان]] ساکن [[شام]] داشته است. وی را [[تابعی]] دانسته‌اند<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۹.</ref> در بخش سوم کتابش - مخضرمین - شرح حال وی را آورده است.
نامش دانسته نیست؛ چنانکه [[ابوزرعه دمشقی]] برای وی نامی نشناخته و می‌گوید کسی را نیز نمی‌شناسد که نام وی را گفته باشد<ref>ابن عساکر، ج۲۲، ص۴۴۹؛ ابن حجر، ج۷، ص۲۴۹.</ref>. [[ابن عساکر]]<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۵.</ref> وی را از [[اهل]] [[دمشق]] دانسته که علی‌القاعده با توجه به [[نسب]] [[اشعری]]، باید از [[مهاجران]] [[یمنی]] به این منطقه باشد. ابوزرعه و [[ابن سمیع]] که [[کتابی]] درباره [[صحابیان]] ساکن [[شام]] داشته است. وی را [[تابعی]] دانسته‌اند<ref>ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶؛ مزی، ج۳۴، ص۲۲.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۹.</ref> در بخش سوم کتابش - مخضرمین - شرح حال وی را آورده است.


می‌گویند وی در [[فتوحات]] دوره [[ابوبکر]] و [[عمر]] شرکت کرد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۸.</ref>. به نظر می‌رسد منشأ چنین خبری، تنها نقل [[حدیثی]] از [[فرماندهان]] نظامی این دوره است. وی حدیثی را از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل می‌کرد که آن [[حضرت]] چون نمازگزاری را دید که [[رکوع]] و [[سجده]] نمازش را کامل انجام نمی‌داد فرمود: «اگر این فرد در این حال بمیرد، بر [[دین]] ([[ملت]]) [[محمد]] نمرده است». [[پیامبر]] چنین فردی را به کسی [[تشبیه]] کرد که یک یا دو خرما بخورد، در حالی که این مقدار [[کفاف]] وی را نخواهد داد. ابوعبدالله اشعری می‌گفت: این [[حدیث]] را از [[فرماندهان لشکر]] شنیده و سپس نام [[خالد بن ولید]]، [[عمرو بن عاص]] و [[شرحبیل بن حسنه]] را می‌برد<ref>طبرانی، ج۴، ص۱۱۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶.</ref>. او همچنین نقل کرد که رسول خدا {{صل}} فرمود: «[[وضو]] را کامل و تمام بگیرید»<ref>ابن ماجه، ج۱، ص۱۵۵.</ref>. این حدیث هرچند به همین گونه نقل شده، ادامه حدیث بالاست<ref>ر. ک: متقی هندی، ج۷، ص۵۱۱.</ref>.
می‌گویند وی در [[فتوحات]] دوره [[ابوبکر]] و [[عمر]] شرکت کرد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۸.</ref>. به نظر می‌رسد منشأ چنین خبری، تنها نقل [[حدیثی]] از [[فرماندهان]] نظامی این دوره است. وی حدیثی را از [[رسول خدا]] {{صل}} نقل می‌کرد که آن [[حضرت]] چون نمازگزاری را دید که [[رکوع]] و [[سجده]] نمازش را کامل انجام نمی‌داد فرمود: «اگر این فرد در این حال بمیرد، بر [[دین]] ([[ملت]]) [[محمد]] نمرده است». [[پیامبر]] چنین فردی را به کسی [[تشبیه]] کرد که یک یا دو خرما بخورد، در حالی که این مقدار [[کفاف]] وی را نخواهد داد. ابوعبدالله اشعری می‌گفت: این [[حدیث]] را از [[فرماندهان لشکر]] شنیده و سپس نام [[خالد بن ولید]]، [[عمرو بن عاص]] و [[شرحبیل بن حسنه]] را می‌برد<ref>طبرانی، ج۴، ص۱۱۵؛ ابن عساکر، ج۶۷، ص۳۶.</ref>. او همچنین نقل کرد که رسول خدا {{صل}} فرمود: «[[وضو]] را کامل و تمام بگیرید»<ref>ابن ماجه، ج۱، ص۱۵۵.</ref>. این حدیث هرچند به همین گونه نقل شده، ادامه حدیث بالاست<ref>ر. ک: متقی هندی، ج۷، ص۵۱۱.</ref>.
۲۱۸٬۲۱۵

ویرایش