|
|
| خط ۸: |
خط ۸: |
| == مقدمه == | | == مقدمه == |
| نام مبارکش [[علی]] و دهمین تن از [[چهارده معصوم]] {{ع}} است. به سال ۱۴۸ ه. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. پدر ارجمندش [[موسی بن جعفر]] {{ع}} [[امام هفتم]] است و مادرش، نجمه- [[ام البنین]] {{س}}. مشهورترین لقبش [[رضا]] است و کنیه‌اش ابوالحسن<ref>مصنفات شیخ مفید، ۱۱/ ۲۴۷.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵.</ref> | | نام مبارکش [[علی]] و دهمین تن از [[چهارده معصوم]] {{ع}} است. به سال ۱۴۸ ه. در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد. پدر ارجمندش [[موسی بن جعفر]] {{ع}} [[امام هفتم]] است و مادرش، نجمه- [[ام البنین]] {{س}}. مشهورترین لقبش [[رضا]] است و کنیه‌اش ابوالحسن<ref>مصنفات شیخ مفید، ۱۱/ ۲۴۷.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵.</ref> |
|
| |
| == فضائل و مناقب ==
| |
| {{اصلی|فضائل امام رضا}}
| |
| [[امام رضا]] {{ع}} در شمار کسانی است که [[خداوند]] در [[آیه تطهیر]] فرموده است آنان را از هر [[عیب]] و نقصی پیراسته‌ام. از این رو، او نیز همانند دیگر [[امامان]] {{عم}} سرشتی قدسی و منزه داشت و از [[رذیلت‌های اخلاقی]] دور بود. مشهور است که برجستگی‌های [[اخلاقی]] آن امام همام {{ع}} عبارت بوده‌اند از:
| |
| # '''[[زهد]] و [[بندگی]]:''' حضرت [[علی بن موسی]] {{ع}} در بی رغبتی به [[دنیا]] و [[بندگی خدا]]، جهد فراوان داشت. در پیش چشم [[مردم]]، آراسته بود و در خلوت، ساده زیست و [[زاهد]]. زبان مبارکش همواره به [[تلاوت قرآن]] بود و [[روزه]] بسیار می‌گرفت و عبادتی فراوان داشت<ref>عیون اخبار الرضا، ۲/ ۱۷۶، ۱۷۸ و ۱۸۳.</ref>.
| |
| # '''[[فروتنی]]:''' در برابر [[مردم]] بسیار [[فروتن]] بود. هیچ گاه با کسی تندی نکرد و [[کلام]] کسی را نبُرید و پایش را هنگام نشستن پیش کسی دراز نکرد یا به دیوار تکیه نداد<ref>همان، ۲/ ۱۸۲ و ۱۸۳.</ref>.
| |
| # '''[[علم]] و [[آگاهی]]:''' [[دانش]] [[امام رضا]] {{ع}} را نمی‌توان با کسی از [[مردمان]] زمانه‌اش به قیاس نهاد. [[فضل]] و [[برتری]] علمی‌اش همواره در مناظراتی که با [[علما]] و بزرگان دیگر [[ادیان]] و فِرَق برگزار می‌شد، آشکار بود و هیچ کس نتوانست نکته‌ای بدو آموزد یا خرده‌ای [[علمی]] از او گیرد.
| |
| # '''[[سخاوت]] و [[بخشش]]:''' [[امام رضا]] {{ع}} همچون پدران [[پاک]] خویش در این صفت شهره [[دوست]] و [[دشمن]] بود. یک بار در روز [[عرفه]] همه [[دارایی]] خویش را بخشید. [[اصحاب]] با شگفتی تمام پرسیدند، آیا چنین بخششی روا است؟ فرمود: "نه تنها روا است که [[غنیمت]] است؛ غنیمتی برای کسب اجر و [[ثواب]] و [[کرامت]]"<ref>مناقب آل ابی طالب، ۴/ ۳۹۰.</ref>.
| |
| # '''[[فصاحت]] و [[بلاغت]]:''' چون [[امام رضا]] {{ع}} در تشریح و بیان موضوعی لب به سخن می‌گشود، هر شنونده‌ای را به [[سکوت]] وا می‌داشت و بر هر کسی اثر می‌نهاد. او نیز همچون پدران پاکش بسیار [[فصیح]] و [[بلیغ]] بود<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۵-۱۱۶.</ref>.
| |
|
| |
|
| == امامت == | | == امامت == |
