پیامبر خاتم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[رسول]] [[رحمت]]، [[حضرت خاتم الانبیاء]] [[محمد مصطفی]]{{صل}} آخرین [[دستورات]] [[رهایی]] بخش [[الهی]] و بالاترین | [[رسول]] [[رحمت]]، [[حضرت خاتم الانبیاء]] [[محمد مصطفی]]{{صل}} آخرین [[دستورات]] [[رهایی]] بخش [[الهی]] و بالاترین مراتب معرفت و [[معنویت]] را برای [[بشر]] در همه دوران و زمان‌ها به ارمغان آورده‌اند. [[دین]] او، دین رحمت، [[بشارت]]، [[اخلاق]]، معنویت و [[عدالت]] است. دین بهروزی [[خلق]] در [[سایه]] رحمت [[خالق]] است. [[نبی مکرم اسلام]]{{صل}}، جامع تعالیم، مراتب و مقامات انبیا و [[اولیای الهی]] است و نام و راه آن حضرت تا ابد [[پایدار]]، فروزان و حیات‌بخش [[انسان‌ها]] و [[جوامع بشری]] است، جسم او از میان ما رفته است اما [[معجزه]] [[اخلاق]] و کتاب او در سایه [[منش]] رحمانی او [[جاودانه]] شده است. | ||
[[خداوند]] در [[کلام الله مجید]] در [[سوره صف]] می‌فرماید: [[اسلام محمدی]] نوری است درخشان از جانب [[خدای سبحان]]، که [[کفار]] [[اهل کتاب]] می‌خواهند آن را خاموش کنند، [[ولی خدا]] [[نور]] آن را کامل می‌کند و اسلام محمدی خود را بر تمام [[ادیان]] [[غلبه]] می‌دهد؛ هرچند [[مشرکین]] نخواهند محمد مصطفی{{صل}} همان [[پیامبری]] است که [[عیسی بن مریم]]{{ع}} [[بنی‌اسرائیل]] را به آمدن او [[بشارت]] داد. پس بر [[مؤمنین]] است که از او [[اطاعت]] کنند و در [[راه خدا]]، با [[اموال]] و [[جان]] خود [[جهاد]] نموده، [[رسول خدا]] را در دینش [[یاری]] کنند، تا [[خدای تعالی]] آنها را به [[سعادت]] برساند و یاری کند و در [[دنیا]] و [[آخرت]] فتح و [[پیروزی]] نصیب آنها نماید. | [[خداوند]] در [[کلام الله مجید]] در [[سوره صف]] می‌فرماید: [[اسلام محمدی]] نوری است درخشان از جانب [[خدای سبحان]]، که [[کفار]] [[اهل کتاب]] می‌خواهند آن را خاموش کنند، [[ولی خدا]] [[نور]] آن را کامل می‌کند و اسلام محمدی خود را بر تمام [[ادیان]] [[غلبه]] می‌دهد؛ هرچند [[مشرکین]] نخواهند محمد مصطفی{{صل}} همان [[پیامبری]] است که [[عیسی بن مریم]]{{ع}} [[بنی‌اسرائیل]] را به آمدن او [[بشارت]] داد. پس بر [[مؤمنین]] است که از او [[اطاعت]] کنند و در [[راه خدا]]، با [[اموال]] و [[جان]] خود [[جهاد]] نموده، [[رسول خدا]] را در دینش [[یاری]] کنند، تا [[خدای تعالی]] آنها را به [[سعادت]] برساند و یاری کند و در [[دنیا]] و [[آخرت]] فتح و [[پیروزی]] نصیب آنها نماید. | ||
در [[سوره صف]] به [[تسبیح]] و [[تقدیس]] خداوند، | در [[سوره صف]] به [[تسبیح]] و [[تقدیس]] خداوند، توبیخ کسانی که گفتارشان با کردارشان مطابقت ندارد، پیوستگی [[نهضت]] [[انبیاء]] و در طول بودن [[دین]] [[موسی]] و [[عیسی]] و محمد{{صل}}، [[پیروزی]] نهایی و [[قطعی]] اسلام محمدی و جهانگیر شدن نور آن، [[عبث]] بودن تلاش مخالفان برای جلوگیری از آن، [[تشویق]] انسان‌ها به ایمان به خدا، [[جهاد با مال]] و [[جان]] و [[انفاق در راه خدا]] که موجب [[آمرزش گناهان]] و سعادت دنیا و [[آخرت]] می‌شود، اشاره شده است. | ||
مهم‌ترین [[پیام]] [[وحی]] در [[سوره صف]] این است که: [[دین]] [[موسی]] و [[عیسی]]{{ع}} در طول [[دین]] محمد{{صل}} قرار دارد، نه در عرض آن و [[اسلام محمدی]] | مهم‌ترین [[پیام]] [[وحی]] در [[سوره صف]] این است که: [[دین]] [[موسی]] و [[عیسی]]{{ع}} در طول [[دین]] محمد{{صل}} قرار دارد، نه در عرض آن و [[اسلام محمدی]] کامل‌ترین و [[آخرین دین الهی]] است که همه [[پیروان]] راه [[حق]]، اعم از موسوی و عیسوی باید از آن [[تبعیت]] کنند تا به [[رستگاری]] کامل برسند. | ||
[[نبی اکرم]] خواجه | [[نبی اکرم]] خواجه کائنات «[[نور]] اول» است. جهان در [[حکم]] کالبد و ایشان «[[روح]] جهان» است. [[حضرت رسول]] واسطه و مقصود وجود جمیع موجودات است. ایشان خُمی پیوسته و وابسته به دریای حق است. مقام و نیروی [[روحانی]] حضرت احمد از [[جبرئیل امین]] نیز فراتر و والاتر است چنان که در [[شب معراج]]، از مرتبه [[سدرة المنتهی]] نیز گذر کردند. | ||
اشاره به آیاتی از [[سوره نجم]] که فرموده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى}}<ref>«و به یقین او را در فرودی دیگر، (نیز) دیده بود کنار درخت سدری که در واپسین جای است» سوره نجم، آیه ۱۳-۱۴.</ref> و همچنین احادیثی که واقعه شگفت [[معراج | اشاره به آیاتی از [[سوره نجم]] که فرموده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى}}<ref>«و به یقین او را در فرودی دیگر، (نیز) دیده بود کنار درخت سدری که در واپسین جای است» سوره نجم، آیه ۱۳-۱۴.</ref> و همچنین احادیثی که واقعه شگفت [[معراج]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را بیان کرده است. {{متن حدیث|فَقَالَ جَبْرَئِيلُ تَقَدَّمْ يَا رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} لَيْسَ لِي أَنْ أَجُوزَ هَذَا الْمَكَانَ وَ لَوْ دَنَوْتُ أَنْمُلَةً لَاحْتَرَقْتُ}}<ref>بحارالأنوار، ج۱۸، ص۳۸۲.</ref>. | ||
[[اخلاق]] | [[اخلاق]] محمدی [[خاتم الانبیاء]] [[معجزه]] بزرگ [[انسانی]] اوست. در برخورد با مردم و [[جامعه]]، [[قطب]] و شاهنشاه عالم ممکنات است. او دریای صفا و صمیمیت است و تندی و [[اخلاق ناپسند]] در وجود او راه ندارد. | ||
[[خاتم الانبیاء]] حضرت [[محمد مصطفی]]{{صل}} «[[اسرافیل]]» است؛ با | [[خاتم الانبیاء]] حضرت [[محمد مصطفی]]{{صل}} «[[اسرافیل]]» است؛ با تعالیم و [[منش]] رحمانی خود، جامعه و [[بشریت]] را احیا می‌کند. | ||
او با | او با خُلق عظیم خویش و به واسطه [[اخلاق]] پسندیده‌اش همگان را مجذوب میساخت؛ زیرا ملکه شدن صفات و خصایل حمیده در وجود [[مبارک]] او، حاصل واصل شدن [[روح]] بزرگش به بارگاه [[حضرت حق]] جل جلاله و [[مقام صدق]] [[الهی]] بود {{متن قرآن|وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ}}<ref>«و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۴.</ref>. | ||
[[خداوند]] در بیان این منش ایشان می‌فرماید: پس به [[برکت]] [[رحمت الهی]]، با آنان نرمخو و پرمهر شده و اگر تندخو و سخت‌دل بودی قطعاً از پیرامون تو پراکنده می‌شدند. پس، از آنان درگذر و برایشان [[آمرزش]] بخواه و در [[کارها]] با آنان [[مشورت]] کن و چون | [[خداوند]] در بیان این منش ایشان می‌فرماید: پس به [[برکت]] [[رحمت الهی]]، با آنان نرمخو و پرمهر شده و اگر تندخو و سخت‌دل بودی قطعاً از پیرامون تو پراکنده می‌شدند. پس، از آنان درگذر و برایشان [[آمرزش]] بخواه و در [[کارها]] با آنان [[مشورت]] کن و چون تصمیم گرفتی بر [[خدا]] [[توکل]] کن؛ زیرا خداوند[[توکل]] کنندگان را [[دوست]] می‌دارد {{متن قرآن|إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ وَإِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ}} <ref>«اگر خداوند یاریتان کند هیچ کس بر شما چیره نخواهد شد و اگر شما را واگذارد پس از او کیست که یاریتان دهد؟ و مؤمنان باید تنها بر خداوند توکل کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۰.</ref>. | ||
[[حضرت محمد]]{{صل}} [[محسن]]، نرمخو، نرم‌دل و [[اهل]] [[رأفت]] و [[بخشش]] و [[اعتدال]] بود. آخرین [[رسول]] [[الهی]] [[اهل]] [[اسراف]] و [[زیاده‌روی]] {{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ}} <ref>«و اوست که باغ‌هایی با داربست و بی‌داربست و خرمابن و کشتزار با خوردنی‌هایی گوناگون و زیتون و انار، همگون و ناهمگون آفریده است؛ از میوه‌اش چون بار آورد بخورید و حقّ (مستمندان) را از آن، روز درو (یا چیدن) آن بپردازید و گزافکاری نکنید که او گزافکاران را دوست نمی‌دارد» سوره انعام، آیه ۱۴۱</ref>؛ {{متن قرآن|قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ}}<ref>«فرمود: از آن (جایگاه که داری) فرود آی، تو را نرسد که در آن خود را بزرگ بینی، بیرون رو که تو از خرد پایگانی!» سوره اعراف، آیه ۱۳.</ref>. یا [[تبذیر]] و ریخت و پاش {{متن قرآن|وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلًا}} <ref>«و به راستی هر که در این جهان کور (دل) باشد همو در جهان واپسین (نیز) کور (دل) و گمراه‌تر خواهد بود» سوره اسراء، آیه ۷۲.</ref> نبود و همواره بر [[عدالت]] و اعتدال عمل می‌کرد و [[فرمان]] می‌داد {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ}} <ref>«ای مؤمنان! برای خداوند بپاخیزید و با دادگری گواهی دهید و نباید دشمنی با گروهی شما را وادارد که دادگری نکنید، دادگری ورزید که به پرهیزگاری نزدیک‌تر است و از خداوند پروا کنید که خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره مائده، آیه ۸</ref>؛ {{متن قرآن|وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ}}<ref>«و به مال یتیم نزدیک نشوید جز به گونه‌ای که (برای یتیم) نیکوتر است تا به برنایی خود برسد و پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید؛ ما بر کسی جز (برابر با) توانش تکلیف نمی‌کنیم؛ و چون سخن می‌گویید با دادگری بگویید هر چند (درباره) خویشاوند باشد؛ و به پیمان با خداوند وفا کنید؛ این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پند گیرید» سوره انعام، آیه ۱۵۲.</ref>. حتی اگر به ضرر خودش یا [[خویشان]] خودش بود. امتی که ایشان می‌خواست بسازد [[امت]] میانه‌رو بود که هرگز از دایره [[عدالت]] و [[میانه‌روی]] بیرون نمی‌رود{{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}} <ref>«و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید و پیامبر بر شما گواه باشد؛ و قبله‌ای که بر سوی آن بودی بر نگرداندیم مگر بدین روی که معلوم داریم چه کسی از پیامبر پیروی می‌کند و چه کسی واپس می‌گراید، و بی‌گمان آن جز بر آنان که خداوند رهنمونشان شد، گران بود و خداوند بر آن نیست که ایمانتان را تباه گرداند که خداوند با مردم، به راستی مهربانی است بخشاینده» سوره بقره، آیه ۱۴۳.</ref>. | [[حضرت محمد]]{{صل}} [[محسن]]، نرمخو، نرم‌دل و [[اهل]] [[رأفت]] و [[بخشش]] و [[اعتدال]] بود. آخرین [[رسول]] [[الهی]] [[اهل]] [[اسراف]] و [[زیاده‌روی]] {{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ}} <ref>«و اوست که باغ‌هایی با داربست و بی‌داربست و خرمابن و کشتزار با خوردنی‌هایی گوناگون و زیتون و انار، همگون و ناهمگون آفریده است؛ از میوه‌اش چون بار آورد بخورید و حقّ (مستمندان) را از آن، روز درو (یا چیدن) آن بپردازید و گزافکاری نکنید که او گزافکاران را دوست نمی‌دارد» سوره انعام، آیه ۱۴۱</ref>؛ {{متن قرآن|قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ}}<ref>«فرمود: از آن (جایگاه که داری) فرود آی، تو را نرسد که در آن خود را بزرگ بینی، بیرون رو که تو از خرد پایگانی!» سوره اعراف، آیه ۱۳.</ref>. یا [[تبذیر]] و ریخت و پاش {{متن قرآن|وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلًا}} <ref>«و به راستی هر که در این جهان کور (دل) باشد همو در جهان واپسین (نیز) کور (دل) و گمراه‌تر خواهد بود» سوره اسراء، آیه ۷۲.</ref> نبود و همواره بر [[عدالت]] و اعتدال عمل می‌کرد و [[فرمان]] می‌داد {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ}} <ref>«ای مؤمنان! برای خداوند بپاخیزید و با دادگری گواهی دهید و نباید دشمنی با گروهی شما را وادارد که دادگری نکنید، دادگری ورزید که به پرهیزگاری نزدیک‌تر است و از خداوند پروا کنید که خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است» سوره مائده، آیه ۸</ref>؛ {{متن قرآن|وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ}}<ref>«و به مال یتیم نزدیک نشوید جز به گونه‌ای که (برای یتیم) نیکوتر است تا به برنایی خود برسد و پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید؛ ما بر کسی جز (برابر با) توانش تکلیف نمی‌کنیم؛ و چون سخن می‌گویید با دادگری بگویید هر چند (درباره) خویشاوند باشد؛ و به پیمان با خداوند وفا کنید؛ این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پند گیرید» سوره انعام، آیه ۱۵۲.</ref>. حتی اگر به ضرر خودش یا [[خویشان]] خودش بود. امتی که ایشان می‌خواست بسازد [[امت]] میانه‌رو بود که هرگز از دایره [[عدالت]] و [[میانه‌روی]] بیرون نمی‌رود{{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}} <ref>«و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید و پیامبر بر شما گواه باشد؛ و قبله‌ای که بر سوی آن بودی بر نگرداندیم مگر بدین روی که معلوم داریم چه کسی از پیامبر پیروی می‌کند و چه کسی واپس می‌گراید، و بی‌گمان آن جز بر آنان که خداوند رهنمونشان شد، گران بود و خداوند بر آن نیست که ایمانتان را تباه گرداند که خداوند با مردم، به راستی مهربانی است بخشاینده» سوره بقره، آیه ۱۴۳.</ref>. | ||
امروز پیش از هر زمانی [[ملت]]، [[سیاستمداران]] و دولتمداران ما نیازمند متخلق شدن به [[اخلاق]] | امروز پیش از هر زمانی [[ملت]]، [[سیاستمداران]] و دولتمداران ما نیازمند متخلق شدن به [[اخلاق]] محمدی هستند. اگر کسی در عزای آخرین [[رسول]] [[الهی]] است بهترین راه ابراز تسلیت به پیشگاه [[مقدس]] [[امام زمان]]{{ع}} و [[پیروی]] از [[منش]] و [[رفتار]] زیبای [[حضرت محمد]]{{صل}} در خدمت به مردم و اعتلای [[زندگی]] [[دوستداران]] [[پیامبر]] [[رحمت]] است<ref>[[سید سلمان صفوی|صفوی، سید سلمان]]، [[محمد رسول رحمت (مقاله)|مقاله «محمد رسول رحمت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص ۱۰۷۷-۱۰۷۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||