افضلیت امام در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیه مباهله
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
=== [[آیه مباهله]] === | === [[آیه مباهله]] === | ||
{{همچنین ببینید|آیه مباهله}} | |||
{{متن قرآن|فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ}}<ref>«بنابراین، پس از دست یافتن تو به دانش، به هر کس که با تو به چالش برخیزد؛ بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref>. در [[شأن نزول]] این [[آیه]] [[شیعه]] و [[سنی]] [[اتفاق نظر]] دارند که نصارای [[نجران]] با تمسک به اینکه [[عیسی]] بدون پدر متولد شده با [[شبهه]] الوهیت [[حضرت عیسی]] به بحث و [[مجادله]] با [[پیامبر]] {{صل}} پرداختند و در مقابل [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[اقامه برهان]] و [[استدلال]] نمود که {{متن قرآن|إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ}}<ref>«داستان عیسی نزد خداوند چون داستان آدم است که او را از خاک آفرید» سوره آل عمران، آیه ۵۹.</ref>. آنان به جای پذیرش و تمکین در مقابل [[برهان]]، [[لجاجت]] و عناد نشان دادند. اینجا بود که [[پیامبر]] {{صل}} به امر [[خداوند]] آنان را [[دعوت]] به [[مباهله]] و [[نفرین]] متقابل نمود و افراد مباهله‌کننده از جانب خود را برای مقابله با آنان معرفی و معین کرد. مراد از {{متن قرآن|أَبْنَاءَنَا}} نوه‌های [[پیامبر]] {{صل}} یعنی حسنین {{عم}} و {{متن قرآن|نِسَاءَنَا}} یعنی دخترش [[فاطمه]] {{س}} و مراد از کلمه {{متن قرآن|أَنْفُسَنَا}} به اتفاق [[مفسران]] [[پیامبران]] {{صل}} و [[امیر المؤمنین]] [[علی]] {{ع}} است<ref>حصاص در کتاب "احکام القرآن"، ج ۲، ص ۲۹۵ می‌گوید، {{متن حدیث|ان رواه السیر و نقله الاثر لم یختلفوا فی أن النبی {{صل}} أخذ بید الحسن و الحسین و علی و فاطمه و دعا النصاری الذی حاجوه الی المباهله}} این شأن نزول با تفاوت‌های مختصری در تفاسیر دیگر مانند ابو الفتوح رازی، و تفسیر کبیر و غرآن نیز آمده است. و فخر رازی ادعا می‌کند این روایت در میان علمای تفسیر و حدیث. مورد اتفاق است. ر. ک: تفسیر نمونه، ج۲، ص ۵۷۸.</ref>. | |||
در اینکه [[علی]] {{ع}} [[جان]] [[پیامبر]] {{صل}} و نفس او خوانده شده، بدون [[شک]] معنای [[حقیقی]] منظور نیست؛ یعنی "علی" پیامبر {{صل}} نیست بلکه منظور این است که علی {{ع}} در رفعت و علو مقام همچون [[پیامبر]] {{صل}} است که نفس پیامبر {{صل}} را خوانده شده است. از سوی دیگر بدون تردید پیامبر {{صل}} [[افضل]] از همه بود بنابراین هرکه نفس پیامبر باشد او هم افضل از همه خواهد بود پس علی افضل از همه است<ref>ر.ک: کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، قسم الالهیات، ص ۲۱۸ و آیات ولایت در قرآن، ص۲۰۹.</ref>.<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۱]].</ref> | |||
=== [[آیه علم الکتاب]] === | === [[آیه علم الکتاب]] === | ||