توسل در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

وهابیان ادعا می‌کنند: [[توسل]] الی [[الله]] تنها با [[اعمال صالحه]] مجاز است، ولی [[شیعیان]] برای حل مشکلات مادی و [[معنوی]] به اشخاص [[متوسل]] می‌شوند و این همان کاری است که مشرکان مکه بدان مبادرت کرده و [[خداوند]] در [[قرآن]] از آن [[نهی]] کرده است؛ از جمله خداوند از قول [[مشرکان]] [[جاهلیت]] که [[فرشتگان]] یا [[بت‌ها]] را می‌پرستیدند نقل می‌کند که آنان می‌گفتند: {{متن قرآن|مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى}}<ref>«آگاه باش که دین ناب، از آن خداوند است و خداوند میان آنان که به جای او سرورانی گرفته‌اند (و می‌گویند) ما اینان را جز برای آنکه ما را به خداوند، نیک نزدیک گردانند نمی‌پرستیم، در آنچه اختلاف می‌ورزند داوری خواهد کرد؛ خداوند کسی را که دروغگوی بسیار ناسپاس است راهنمایی نمی‌کند» سوره زمر، آیه ۳.</ref>. همچنین قرآن می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا}}<ref>«و اینکه سجده‌گاه‌ها از آن خداوند است پس با خداوند هیچ کس را (به پرستش) مخوانید» سوره جن، آیه ۱۸.</ref>.