اصلاح اقتصادی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←یک. شناسایی بسترهای فساد اقتصادی و مقابله مجدانه با مفسدان
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
ماجرای دختر [[امام]] و عاریه گرفتن گردن‌بند از [[علی بن ابی رافع]] مسئول بیت‌المال و برخورد امام با او و با دختر خویش در تواریخ به ثبت رسیده است و نیز ماجرای [[طلحه]] و [[زبیر]] و خواستن سهمی بیشتر از دیگر [[مردم]] در [[کتب حدیثی]] و [[تاریخی]] آمده است و اینها همه گویای [[وظیفه]] سنگین [[مدیران]] در [[جامعه]] [[علوی]] است<ref>الحیاة، ج۲، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲.</ref>.<ref>[[محمد حکیمی|حکیمی، محمد]]، [[اقتصاد در نهج البلاغه (کتاب)|اقتصاد در نهج البلاغه]]، ص۳۳ ـ ۳۵.</ref> | ماجرای دختر [[امام]] و عاریه گرفتن گردن‌بند از [[علی بن ابی رافع]] مسئول بیت‌المال و برخورد امام با او و با دختر خویش در تواریخ به ثبت رسیده است و نیز ماجرای [[طلحه]] و [[زبیر]] و خواستن سهمی بیشتر از دیگر [[مردم]] در [[کتب حدیثی]] و [[تاریخی]] آمده است و اینها همه گویای [[وظیفه]] سنگین [[مدیران]] در [[جامعه]] [[علوی]] است<ref>الحیاة، ج۲، ص۲۱۱ ـ ۲۱۲.</ref>.<ref>[[محمد حکیمی|حکیمی، محمد]]، [[اقتصاد در نهج البلاغه (کتاب)|اقتصاد در نهج البلاغه]]، ص۳۳ ـ ۳۵.</ref> | ||
'''[[بازپس‌گیری اموال]] عمومی''' | |||
در اجرای دقیق [[عدالت]] بازپس‌گیری اموال و [[حقوق]] [[غارت]] شده شرط اصلی است. [[حقوق مردم]] از این راه بدانان باز می‌گردد و می‌توان [[تجاوزگران]] را سر جایشان نشاند و به [[کیفر]] رساند. این [[اموال]] در هر جا و هر نقطه بود باید آنها را به [[بیت المال]] بازگرداند. این راه و [[روش امام علی]]{{ع}} است و [[نهج البلاغه]] [[فریادگر]] آن است: {{متن حدیث|وَاللَّهِ لَوْ وَجَدْتُهُ قَدْ تُزُوجَ بِهِ النساء... لَرَدَدْتُهُ، فَإِنَّ فِی الْعَدْلِ سَعَةً وَمَنْ ضَاقَ عَلَیْهِ الْعَدْلُ فَالْجَوْرُ عَلَیْهِ أَضْیقُ}}، به [[خدا]] [[سوگند]] اگر ببینم [[مالی]] را (که به‌ناحق در [[اختیار]] آنان قرار گرفته است)، صرف [[ازدواج]] کرده‌اند... آن را به بیت المال باز می‌گردانم و در میان همه تقسیم می‌کنم؛ زیرا که تنها در [[سایه]] عدالت می‌توان نفس کشید و در [[رفاه]] قرار گرفت و هر کس [[تحمل]] عدالت برایش مشکل است [[تحمّل]] [[ظلم]] برای او مشکل‌تر خواهد بود<ref>نهج البلاغه، ص۶۶.</ref>. | |||
این سخنان را [[امام علی]]{{ع}} در دومین روزی که در [[مدینه]] با او [[بیعت]] کردند گفت. آری [[قسط]] و تلاش در راه اجرای آن در [[زندگی]] [[مردم]]... نشانه اصلی هر [[انقلاب اسلامی]]... یا [[حکومت اسلامی]]»... است و جای خالی آن را هیچ چیز دیگری پر نمی‌تواند کرد<ref>الحیاة، ج۵، ص۲۷۵.</ref>. | |||
باید در عینیت و عمل به مردم نشان داد که حقوق از دست رفته آنان باز خواهد گشت: {{متن حدیث|ولکن من واجب حُقوقِ اللهِ عَلَی العِبادِ النَّصِیحَةُ بِمبلغ جُهدهم، والتعاون علی إقامةِ الحَقِّ بَینَهم}}، لیکن از جمله [[حقوقی]] که [[خداوند]] بر [[بندگان]] [[واجب]] کرده [[نصیحت]] (و [[خیرخواهی]] برای هم) به اندازه توان و کمک‌رسانی به یکدیگر در [[یاری کردن]] [[حق]] (و حقوق) است<ref>نهج البلاغه، ص۴۸۴.</ref>. | |||
[[ستم]] به حقوق مردم[[دشمنی]] با خداست و باید از این دست [[دشمنی‌ها]] مانع گردید. برای [[تحقق عدالت]] و زدودن ظلم باید به مردم توضیح داد و با [[منطق]] بدانان فهماند که [[حق]] به حق‌دار می‌رسد و [[زمامداران]] مدافعان [[راستین]] ملت‌اند: در [[عهدنامه]] اشتری آمده است: اگر [[رعیت]] بر تو [[گمان]] [[ستم]] برد، آشکارا عذر خود را نزد آنان بیان کن و با این کار از بدگمانیشان درآر! این کار برای تو [[ریاضت]] و تمرین [[اجرای عدالت]] است و برای [[مردم]] [[رفتاری]] به [[مدارا]] و [[محبت]] و بی‌پرده گویی در بیان عذر و در نتیجه، استوارداری توده‌ها در راه [[حق]] است<ref>نهج البلاغه، ص۱۰۲۶.</ref>. | |||
بازگرداندن [[اموال]] به یغما رفته حق مسلم ملتها بر دولت‌هاست که هیچ گاه نمی‌توانند از آن سرباز زنند و شانه از زیر بار این [[مسئولیت]] بزرگ خدایی و مردمی تهی کنند: {{متن حدیث|وَلا تَظُنُّوا بِی اسْتِثْقالاً فی حَقٍّ قیل لی، وَلَا الْتِمَاسَ إِعْظَامِ لِنَفْسِی، فَإِنَّهُ مَنِ اسْتَنْقَلَ الْحَقَّ أَنْ یُقَالَ لَهُ، أَوِ الْعَدْلَ أَنْ یُعْرَضَ عَلَیْهِ، کانَ الْعَمَلُ بِهِمَا أثقَلَ عَلَیْهِ، فَلَا تَکَفُّوا عَنْ مَقالَةٍ بِحَقِّ، أَوْ مَشُورَةِ بِعَدْلٍ}}، و چنان گمان نکنید که درباره سخن حقی که به من گفته شود، [[احساس]] سنگینی می‌کنم؛ یا [[فکر]] کنید در بند آنم که مرا بزرگ شمارید، چه هر کس از حقی که به او گفته می‌شود یا عدالتی که بر او عرضه می‌گردد، احساس سنگینی کند، عمل کردن به آنها برای او سنگین‌تر است بنابراین از گفتن سخن حق یا اظهار نظر عادلانه خودداری کنید<ref>[[محمد حکیمی|حکیمی، محمد]]، [[اقتصاد در نهج البلاغه (کتاب)|اقتصاد در نهج البلاغه]]، ص۱۰۳ ـ ۱۰۵.</ref>. | |||
==== دو. بازپس‌گیری زمین‌های شخصی‌سازی شده در زمان خلیفه سوم ==== | ==== دو. بازپس‌گیری زمین‌های شخصی‌سازی شده در زمان خلیفه سوم ==== | ||