طهارت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''طهارت''' به معنای [[پاکی]] و تمیزی. یکی از [[واجبات]] قبل از [[نماز]]، طهارت است، یعنی [[وضو]] گرفتن، یا [[غسل]] کردن. گاهی هم در شرایطی به جای [[وضو]] یا [[غسل]]، [[تیمم]] می‌کنند. به آن دو "طهارتِ مائیه" گفته می‌شود و به [[تیمم]]، "طهارت ترابیه". هنگام [[نماز خواندن]] هم باید [[بدن]] و [[لباس]] و مکان [[نمازگزار]] [[طاهر]] و [[پاک]] باشد. با طهارت بودن یعنی با [[وضو]] بودن. [[خداوند]] [[آب]] را [[پاک]] و وسیله [[پاکی]] قرار داده و به آن "طَهور" گویند. طهارت گرفتن هم به معنای شستن محل بول و غایط بعد از تخلی در دستشویی است. به تمیز کردن چیزهای نجس [[تطهیر]] می‌‌گویند. مطهرات نیز چیزهایی است که نجس‌ها را [[پاک]] می‌‌کند، مثل [[آب]]، [[زمین]]، تابش [[خورشید]] و...<ref>به کتاب‌های [[فقهی]] [[رجوع]] شود.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref>.