گستره عصمت امام: تفاوت میان نسخهها
←گستره عصمت امام
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== گستره عصمت امام == | == گستره عصمت امام == | ||
=== گستره زمانی === | === گستره زمانی === | ||
از کلمات علمای [[امامیه]] به دست میآید که [[امامان]] {{عم}} مثل [[انبیا]] از ابتدای [[تولد]]، تا انتهای [[عمر]] [[معصوم]] بودهاند. این مطلب از ضروریات [[مکتب]] امامیه است و در این باره میفرمایند: که [[عصمت امامان]] از وقت ولادت تا روزی است که [[خدا]] را [[ملاقات]] کنند و این قول [[مذهب]] [[اصحاب]] امامیه است و پشتوانه این قول، [[نصوص]] [[متضافر]] و [[اجماع]] أصحاب امامیه است، حتی این مسئله را از [[ضروریات مذهب]] امامیه دانستهاند<ref>بحار الانوار، ج۱۱، ص۹۰-۹۱؛ تنزیه الانبیاء، ص۱۵-۱۶؛ الاعتقادات، ص۹۶؛ عقائد الامامیه، ص۶۷؛ دلائل الصدق، ص۳.</ref>. | |||
[[علامه طباطبایی]] میفرماید: [[امام]] باید در تمام عمر معصوم باشد، زیرا [[مردم]] به حسب [[عقلی]]، چهار قسماند: ۱. کسانی که در تمام عمر ظالماند؛ ۲. کسانی که در تمام عمر معصوماند و ظلمی نکردهاند؛ ۳. کسانی که اول عمر ظالماند، نه آخر عمر؛ ۴. عکس قسم سوم: [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} شأنش بالاتر از این است که [[امامت]] را برای قسم اول و چهارم از [[فرزندان]] خود بخواهد، لذا دو قسم میماند و [[خداوند]] یک قسم را [[نفی]] کرده است، و آنان کسانی هستند که در اول عمر ظالماند، ولی آخر عمر پاکند، لذا میفرماید: {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>«پیمان من به ستمکاران نمیرسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>. پس فقط یک قسم میماند و آن کسانی هستند که در تمام عمر معصوماند و از آنها ظلمی سر نزده است، لذا [[واجب]] است امام در تمام عمر معصوم باشد تا [[خلق]] [[گمراه]] نگردند<ref>المیزان، ج۱، ص۲۷۴.</ref>. [[آیه]] [[عهد]] بنا بر فرمایش [[علامه]]، سه گروه از [[ظالمین]] را خارج میکند ولو در پارهای از عمرشان [[ظالم]] باشند و فقط یک گروه استثنا میشود»<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۷۹.</ref>. | |||
==== عصمت قبل از تصدی [[امامت]] (از ابتدای تولد) ==== | ==== عصمت قبل از تصدی [[امامت]] (از ابتدای تولد) ==== | ||
بحث از [[قلمرو عصمت]] [[امام]] و نیز تفکیک این بحث به قبل از تصدی منصب امامت و پس از آن تا عصر [[امامان اهل بیت]]{{ع}} دیده و شنیده نشده چه اینکه گویا تأکید [[ائمه]] در دوران حضور بیشتر بر تثبیت اصل مسأله [[عصمت]] بوده است. به نظر میرسد این مسأله تا [[زمان]] مرحوم [[شیخ صدوق]] مطرح نبوده و در طول حیات [[فکری]] ایشان به تبع بحث از گناهان صغیره و کبیره، تفکیک [[عصمت پیامبران]] مطرح و به [[عصمت امام]] نیز کشیده شد. ایشان [[ضرورت عصمت پیامبران]] و به تبع آن، امامان را از برخی گناهان صغیره، پیش از تصدی منصب امامت [[نفی]] و پس از ایشان نیز [[شیخ مفید]] همین نظریه را [[اختیار]] کرد<ref>استادی، رضا، پاسخ به چالشهای فکری در بحث عصمت و امامت، ماهنامه معرفت، شماره۳۷، ص۳۶.</ref> | بحث از [[قلمرو عصمت]] [[امام]] و نیز تفکیک این بحث به قبل از تصدی منصب امامت و پس از آن تا عصر [[امامان اهل بیت]]{{ع}} دیده و شنیده نشده چه اینکه گویا تأکید [[ائمه]] در دوران حضور بیشتر بر تثبیت اصل مسأله [[عصمت]] بوده است. به نظر میرسد این مسأله تا [[زمان]] مرحوم [[شیخ صدوق]] مطرح نبوده و در طول حیات [[فکری]] ایشان به تبع بحث از گناهان صغیره و کبیره، تفکیک [[عصمت پیامبران]] مطرح و به [[عصمت امام]] نیز کشیده شد. ایشان [[ضرورت عصمت پیامبران]] و به تبع آن، امامان را از برخی گناهان صغیره، پیش از تصدی منصب امامت [[نفی]] و پس از ایشان نیز [[شیخ مفید]] همین نظریه را [[اختیار]] کرد<ref>استادی، رضا، پاسخ به چالشهای فکری در بحث عصمت و امامت، ماهنامه معرفت، شماره۳۷، ص۳۶.</ref> |