گستره عصمت امام: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علامه طباطبایی]] می‌فرماید: [[امام]] باید در تمام عمر معصوم باشد، زیرا [[مردم]] به حسب [[عقلی]]، چهار قسم‌اند: ۱. کسانی که در تمام عمر ظالم‌اند؛ ۲. کسانی که در تمام عمر معصوم‌اند و ظلمی نکرده‌اند؛ ۳. کسانی که اول عمر ظالم‌اند، نه آخر عمر؛ ۴. عکس قسم سوم: [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} شأنش بالاتر از این است که [[امامت]] را برای قسم اول و چهارم از [[فرزندان]] خود بخواهد، لذا دو قسم می‌ماند و [[خداوند]] یک قسم را [[نفی]] کرده است، و آنان کسانی هستند که در اول عمر ظالم‌اند، ولی آخر عمر پاکند، لذا می‌فرماید: {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>«پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>. پس فقط یک قسم می‌ماند و آن کسانی هستند که در تمام عمر معصوم‌اند و از آنها ظلمی سر نزده است، لذا [[واجب]] است امام در تمام عمر معصوم باشد تا [[خلق]] [[گمراه]] نگردند<ref>المیزان، ج۱، ص۲۷۴.</ref>. [[آیه]] [[عهد]] بنا بر فرمایش [[علامه]]، سه گروه از [[ظالمین]] را خارج می‌کند ولو در پاره‌ای از عمرشان [[ظالم]] باشند و فقط یک گروه استثنا می‌شود»<ref>[[ابراهیم صفرزاده|صفرزاده، ابراهیم]]، [[عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی (کتاب)|عصمت امامان از دیدگاه عقل و وحی]] ص ۷۹.</ref>.

==== عصمت قبل از تصدی [[امامت]] (از ابتدای تولد) ====