مصافحه: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از [[سلام کردن]] و آغاز روابط [[کلامی]] که هنوز میان [[متکلم]] و مخاطب فاصله وجود دارد، نوبت به مصافحه می‌رسد و با این کار فاصله مکانی از بین رفته، کنش متقابل افراد با هم نزدیک‌تر می‌گردد. در [[اسلام]] به مصافحه نیز زیاد سفارش شده است، [[پیامبر]] به [[یاران]] خود فرمود: هرگاه به هم رسیدید، به همدیگر [[سلام]] و مصافحه کنید<ref>وسائل الشیعه، ج۸، احکام العشره، ب ۳۲، ح۲.</ref>. [[سیره عملی]] حضرت این‌گونه بود که به هرکس می‌رسید، ابتدا به او سلام می‌کرد. همچنین با [[اصحاب]] خود مصافحه می‌کرد و در این کار بر آنان [[سبقت]] می‌گرفت<ref>کحل البصر، ص۶۹.</ref>. پیامبر به دیگران سفارش می‌کرد که اگر [[برادر]] خود را دید با او مصافحه نماید<ref>مصادقة الاخوان، ص۳۰.</ref>. [[روایت]] شده که حضرت فرمود: بهترین [[خوی]] [[پیامبران]] و راست‌گویان آن بود که هنگام [[رؤیت]] دیگران، [[شادی]] از چهره‌هایشان میبارید و موقع [[ملاقات]] مصافحه می‌کردند<ref>سنن النبی، ص۶۲.</ref>.<ref>[[نجف لک‌زایی|لک‌زایی، نجف]]، [[سیره پیامبر اعظم در گذر از جامعه جاهلی به جامعه اسلامی (کتاب)| سیره پیامبر اعظم در گذر از جامعه جاهلی به جامعه اسلامی]]، ص 20-21.</ref>

بی‌تردید اگر [[مسلمانان]] این‌گونه با هم برخورد کنند و بدون [[تبعیض]]، با همه صمیمی باشند و در این کار از هم [[سبقت]] بگیرند، [[زندگی]] سرشار از صمیمیت خواهند داشت.<ref>[[نجف لک‌زایی|لک‌زایی، نجف]]، [[سیره پیامبر اعظم در گذر از جامعه جاهلی به جامعه اسلامی (کتاب)| سیره پیامبر اعظم در گذر از جامعه جاهلی به جامعه اسلامی]]، ص 22-23.</ref>