پرش به محتوا

کوفه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ دسامبر ۲۰۲۳
خط ۲۴: خط ۲۴:
{{اصلی|حکومت کوفه}}
{{اصلی|حکومت کوفه}}


==کوفه، [[سرزمین]] [[فضیلت‌ها]]==
==بنای شهر==
{{اصلی|بنای کوفه}}
== فضیلت و مناقب==
کوفه سرزمینی [[مقدس]] است که با ورود [[امیر مؤمنان]]{{ع}} و برگزیده‌شدنش به مرکزیت [[خلافت]]، قداستی دوچندان یافت هر چند [[رفتار ناشایست]] [[مردم کوفه]] در برابر [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} نام و خاطره‌ای [[زشت]] و تلخ از آنان برجای گذاشته است، اما از [[قداست]] این سرزمین نکاسته است. در [[فضیلت]] کوفه روایاتی بسیار از [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[امامان]] نقل شده است که اینک به گزیده‌ای از آنها می‌نگریم؛ [[ابن عباس]] گفت‌وگویی میان [[رسول خدا]]{{صل}} و امیر مؤمنان{{ع}} نقل کرده است که بر [[ارزش]] و [[شرافت]] کوفه تصریح دارد. [[پیامبر]] فرمود:
کوفه سرزمینی [[مقدس]] است که با ورود [[امیر مؤمنان]]{{ع}} و برگزیده‌شدنش به مرکزیت [[خلافت]]، قداستی دوچندان یافت هر چند [[رفتار ناشایست]] [[مردم کوفه]] در برابر [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} نام و خاطره‌ای [[زشت]] و تلخ از آنان برجای گذاشته است، اما از [[قداست]] این سرزمین نکاسته است. در [[فضیلت]] کوفه روایاتی بسیار از [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[امامان]] نقل شده است که اینک به گزیده‌ای از آنها می‌نگریم؛ [[ابن عباس]] گفت‌وگویی میان [[رسول خدا]]{{صل}} و امیر مؤمنان{{ع}} نقل کرده است که بر [[ارزش]] و [[شرافت]] کوفه تصریح دارد. [[پیامبر]] فرمود:
«ای علی، [[خداوند]] [[محبت]] و [[دوستی]] ما [[اهل بیت]] را بر [[آسمان]] و [[زمین]] عرضه کرد. نخست آسمان هفتم [[اجابت]] کرد و از این‌رو به [[عرش]] و [[کرسی]] [[زینت]] یافت. سپس آسمان چهارم اجابت کرد و به [[بیت]] معمور مزین شد. آن‌گاه آسمان [[دنیا]] اجابت کرد که به [[ستارگان]] آراسته گردید. پس از آن [[سرزمین حجاز]] بود که به [[بیت الله الحرام]] شرافت یافت. سپس [[شام]] بود که به [[بیت المقدس]] مفتخر شد. سپس [[سرزمین]] [[پاکی]] که به [[قبر]] من [[شرافت]] یافته است. آن‌گاه [[زمین]] [[کوفان]] (کوفه) [[اجابت]] کرد که به قبر تو، ای علی شرافت یافته است». علی{{ع}} گفت: «آیا من در کوفان [[عراق]] [[دفن]] خواهم شد؟» [[پیغمبر]] فرمود: «آری تو را در [[پشت کوفه]] به خاک می‌سپارند»<ref>ابو اسحاق ثقفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۲، بخش تعلیقات، ص۸۴۴.</ref>.
«ای علی، [[خداوند]] [[محبت]] و [[دوستی]] ما [[اهل بیت]] را بر [[آسمان]] و [[زمین]] عرضه کرد. نخست آسمان هفتم [[اجابت]] کرد و از این‌رو به [[عرش]] و [[کرسی]] [[زینت]] یافت. سپس آسمان چهارم اجابت کرد و به [[بیت]] معمور مزین شد. آن‌گاه آسمان [[دنیا]] اجابت کرد که به [[ستارگان]] آراسته گردید. پس از آن [[سرزمین حجاز]] بود که به [[بیت الله الحرام]] شرافت یافت. سپس [[شام]] بود که به [[بیت المقدس]] مفتخر شد. سپس [[سرزمین]] [[پاکی]] که به [[قبر]] من [[شرافت]] یافته است. آن‌گاه [[زمین]] [[کوفان]] (کوفه) [[اجابت]] کرد که به قبر تو، ای علی شرافت یافته است». علی{{ع}} گفت: «آیا من در کوفان [[عراق]] [[دفن]] خواهم شد؟» [[پیغمبر]] فرمود: «آری تو را در [[پشت کوفه]] به خاک می‌سپارند»<ref>ابو اسحاق ثقفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۲، بخش تعلیقات، ص۸۴۴.</ref>.
۲۱۸٬۸۳۷

ویرایش