پرش به محتوا

اعتلاء: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۹۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اعتلاء در قرآن]] - [[اعتلاء در حدیث]] - [[اعتلاء در فقه اسلامی]] - [[اعتلاء در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اعتلاء (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
اعتلاء، به معنای بلند پایه و [[برتری]] یافتن است<ref>فرهنگ معین، ج۱، ص۳۰۲.</ref>. "اعتلای لوای [[دین]]" کنایه از [[عظمت]] و [[قدرت]] [[دین]] است که در منابع [[فقهی]]، با عنوان {{متن حدیث|الْإِسْلَامُ يَعْلُو وَ لَا يُعْلَى عَلَيْهِ}}<ref>وسایل الشیعه، ج۱۷، ص۴۷۶؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۳۴؛ القواعدالفقهیه ج۱، ص۱۵۹.</ref> از آن یاد شده است. پیشینۀ اعتلاء در [[فقه سیاسی]]، به غزوۀ [[احد]] باز می‌گردد. "[[ابوسفیان]]" و "عکرمه" در حالی که [[بت‌ها]] را روی دست خود گرفته بودند، فریاد می‌زدند: {{عربی|اعْلُ هُبَلُ، اعْلُ هُبَلُ}}<ref>بحارالانوار، ج۲۰، ص۲۳؛ مجمع البیان، ج۲، ص۳۳۹، پیرامون آیه یکصد و چهل از آل عمران؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۱۵۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۴۸-۴۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۳.</ref> -سرفراز باد [[هبل]]-. [[پیامبر]] {{صل}}، با [[مشاهده]] این واقعه به [[مسلمانان]] [[دستور]] داد تا بگویند: {{متن حدیث|اللَّهُ أَعْلَى وَ أَجَلُّ، اللَّهُ أَعْلَى وَ أَجَلُّ}}<ref>همان.</ref> و بدین‌سان، از [[توطئه]] [[جنگ روانی]] [[دشمن]] جلوگیری به عمل آمد؛ همچنین در مقابل [[شعار]] [[کفار]] که می‌گفتند: {{عربی|إن لنا العزى و لا عزى لكم}}<ref>همان.</ref> [[مسلمانان]] [[شعار]] می‌دادند: {{عربی|الله مولانا و لا مولى لكم}}<ref>همان.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۳۵.</ref>.
اعتلاء، به معنای بلند پایه و [[برتری]] یافتن است<ref>فرهنگ معین، ج۱، ص۳۰۲.</ref>. "اعتلای لوای [[دین]]" کنایه از [[عظمت]] و [[قدرت]] [[دین]] است که در منابع [[فقهی]]، با عنوان {{متن حدیث|الْإِسْلَامُ يَعْلُو وَ لَا يُعْلَى عَلَيْهِ}}<ref>وسایل الشیعه، ج۱۷، ص۴۷۶؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۳۴؛ القواعدالفقهیه ج۱، ص۱۵۹.</ref> از آن یاد شده است.
 
پیشینۀ اعتلاء در [[فقه سیاسی]]، به [[غزوه احد]] باز می‌گردد. "[[ابوسفیان]]" و "عکرمه" در حالی که [[بت‌ها]] را روی دست خود گرفته بودند، فریاد می‌زدند: {{عربی|"اعْلُ هُبَلُ، اعْلُ هُبَلُ"}}<ref>بحارالانوار، ج۲۰، ص۲۳؛ مجمع البیان، ج۲، ص۳۳۹، پیرامون آیه یکصد و چهل از آل عمران؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۱۵۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۴۸-۴۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۳.</ref> -سرفراز باد [[هبل]]-. [[پیامبر]] {{صل}}، با [[مشاهده]] این واقعه به [[مسلمانان]] [[دستور]] داد تا بگویند: {{متن حدیث|اللَّهُ أَعْلَى وَ أَجَلُّ، اللَّهُ أَعْلَى وَ أَجَلُّ}}<ref>بحارالانوار، ج۲۰، ص۲۳؛ مجمع البیان، ج۲، ص۳۳۹، پیرامون آیه یکصد و چهل از آل عمران؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۱۵۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۴۸-۴۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۳.</ref> و بدین‌سان، از [[توطئه]] [[جنگ روانی]] [[دشمن]] جلوگیری به عمل آمد؛ همچنین در مقابل [[شعار]] [[کفار]] که می‌گفتند: {{عربی|"إن لنا العزى و لا عزى لكم"}}<ref>بحارالانوار، ج۲۰، ص۲۳؛ مجمع البیان، ج۲، ص۳۳۹، پیرامون آیه یکصد و چهل از آل عمران؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۱۵۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۴۸-۴۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۳.</ref> [[مسلمانان]] [[شعار]] می‌دادند: {{عربی|الله مولانا و لا مولى لكم}}<ref>بحارالانوار، ج۲۰، ص۲۳؛ مجمع البیان، ج۲، ص۳۳۹، پیرامون آیه یکصد و چهل از آل عمران؛ سیره ابن هشام، ج۱، ص۱۵۵؛ طبقات ابن سعد، ج۲، ص۴۸-۴۷؛ الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۳.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۳۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
#[[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۲: خط ۱۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اعتلاء]]
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش