مبانی نظام اقتصادی: تفاوت میان نسخه‌ها

روشن است نفی یا [[انکار]] دخالت خداوند در [[جهان آفرینش]] مخالف دیدگاه [[اسلامی]] است که مبتنی بر [[توحید]] است<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۷۹؛ ج۵، ص۱۲۱.</ref>. در [[بینش]] اسلامی خداوند دارای دو نوع صفات ذات و فعل است. به نظر می‌رسد از این دو دسته صفت آنچه با نظام اقتصادی ارتباط مستقیم دارد، [[صفات فعل]] است. این دسته صفات نیز به دو دسته ارتباط با هستی و ارتباط با انسان اشاره دارد. در نگرش [[اسلامی]] صفات [[فعل خداوند]] چون خالقیت، رازقیت، [[مالکیت]]، [[ولایت]] و [[هدایت]] بیشترین ارتباط را با [[نظام اقتصادی اسلام]] پیدا می‌کنند این صفات با نشانگر رابطه خدا با [[جهان هستی]] بوده یا از رابطه خدا با [[انسان]] حکایت دارد<ref>جهت اطلاع بیشتر، رک: میرمعزی، سید حسین، نظام اقتصادی اسلام، ۱۳۹۱.</ref>.<ref>[[احمد رضا صفا|صفا، احمد رضا]]، [[نظام اقتصاد اسلامی - صفا (مقاله)| مقاله «نظام اقتصاد اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۶۲۳.</ref>

# [[سعادت انسان]] و [[قرب الهی]]: هرچند هدف خلقت انسان رسیدن به [[سعادت]] است منتهی این سعادت با [[بعثت]] [[انبیاء]] به سمت [[عبودیت]] [[تربیت]] می‌گردد<ref>صحیفه امام، ج۴، ص۱۸۹.</ref>. یعنی سعادت انسان در گرو [[اطاعت]] از [[قوانین]] ابلاغی [[خداوند]] توسط انبیاء است<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۳۸۷.</ref>. انسان برای رسیدن به سعادت جامع ـ [[دنیا]] و [[آخرت]] ـ و خلاصی از بن بست مادی‌گرایی راهی جز اطاعت از آن قوانین ندارد<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۴۰۷.</ref>. با اطاعت و اجرای قوانین [[اقتصادی]] [[اسلام]]، [[جامعه]] به یک [[اقتصاد]] پیشرفته دست خواهد یافت<ref>صحیفه امام، ج۴، ص۲۴۲؛ ج۵، ص۳۸۷.</ref>.

# ابعاد گوناگون انسان: انسان به عنوان عصاره [[خلقت]] تنها دارای بُعد مادی نیست<ref>صحیفه امام، ج۴، ص۹.</ref>. او از نباتات و حیوانات متکامل‌تر است. همین [[تکامل]]، منشأ [[اختلاف]] در هدف غایی انسان با دیگر موجودات می‌گردد.

# [[ابدیت]] انسان: انسان موجودی بالقوه و مستعد برای جمیع مراتب است و [[خداوند]] احدیت جنبه [[انسانی]] او را به استعدادات مختلفه مستعد قرار داده تا به هر نحوی که خواست حرکت کند، منتها خداوند احدیت به مقتضای [[لطف]] و [[مرحمت]] برای این انسانی که در حاق وسط است وسایل یک طرف را فراهم نموده و او را به [[سعادت]] خویش [[ارشاد]] نموده است. لکن طبایع مختار و صاحب [[اراده]] با [[اختیار]]، خود را یا به سعادت آبادی و یا به [[شقاوت]] [[ابدی]] می‌رسانند<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۲۹۸.</ref>. از این منظر در طراحی [[نظام اقتصادی]] تنها نباید به جنبه مادی توجه داشت و [[مرگ]] را پایان امر انسان دانسته، از [[آخرت]] غافل بود.

# [[اختیار انسان]]: برخلاف مکاتب [[لیبرال]] که تنها [[عقل]] را وسیله رسیدن به [[رفاه]] مادی می‌دانند، انسان در [[گزینش]] شقاوت و سعادت و [[پیروی]] از عقل با نفس مختار است<ref>آداب الصلاة (آداب نماز)، ص۲۶۴.</ref>. باید در تحلیل اهداف [[نظام]] و رفتارهای [[اقتصادی]] همچنین الگوسازی به این بعد توجه نمود. این ویژگی باعث می‌گردد [[انسان]] نسبت به تمامی اعمالش [[مسئول]]<ref>{{متن حدیث|كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ}}.</ref> و جوابگو باشد<ref>صحیفه امام، ج۱۵، ص۷۴.</ref>.

# اصل [[آزادی]] [[انسان‌ها]]: انسان‌ها به غیر از [[خداوند متعال]] نباید [[تسلیم]] و [[بنده]] هیچ موجودی باشند. از این رو هیچ [[انسانی]] [[حق]] نداشته دیگران را مجبور به امری نماید. این همان اصل [[اعتقادی]] آزادی انسان بوده که هیچ کس نمی‌تواند فرد، [[جامعه]] یا ملتی را [[اسیر]] و از آزادی [[محروم]] نماید. بر این اساس همه در پیشگاه [[الهی]] برابرند<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۳۸۷.</ref>. بر اساس اصل آزادی، حق [[قانون‌گذاری]] تنها برای خداست و آزادی [[سعادت انسان]] و جامعه در گرو [[اطاعت]] از [[قانون الهی]] است که از [[طریق وحی]] بر [[انبیاء]] [[ابلاغ]] شده است<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۳۸۷.</ref>. این حق ناشی از [[ولایت خداوند]] می‌باشد و همان‌گونه که [[قوانین]] هستی و [[خلقت]] را [[خداوند]] مقرر کرد، حق قانون‌گذاری در [[جامعه بشری]] ـ [[ولایت تشریعی]] ـ نیز دارد. بر این اساس [[حاکم]] اصلی خداست و هیچ [[ولایت]] و حاکمیتی بر انسان‌ها جز به تنفیذ [[شارع]]، [[مشروع]] نیست.

# انسان دارای [[مسئولیت]] است: در مقابل اصل آزادی و [[برابری]] انسان، اصل [[مسئولیت انسان]] در مبانی [[انسان‌شناختی]] [[نظام اقتصادی اسلام]] حائز اهمیت است. بر این اساس محاسبه اعمال و [[رفتارها]] از مهم‌ترین مسائل و توصیه‌ها در [[مکتب اسلام]] است<ref>شرح چهل حدیث، ص۴۴۱.</ref>.

# [[عقل انسان]] برای [[شناخت]] راه [[سعادت]] کافی نیست: هرچند عقل انسان [[توانایی]] [[درک]] روابط بین [[محسوسات]] عالم طبیعت را دارد، ولی شناخت کلیه عوامل فراطبیعی و روابط آن فراتر از توانایی [[عقل]] است. پیوند بین این عوامل با [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]] [[انسان]] سبب [[نیازمندی]] انسان به [[وحی]] به عنوان یکی از منابع شناخت در کنار عقل می‌گردد<ref>صحیفه امام، ص۲۳۷.</ref>.<ref>[[احمد رضا صفا|صفا، احمد رضا]]، [[نظام اقتصاد اسلامی - صفا (مقاله)| مقاله «نظام اقتصاد اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص۶۲۵ ـ ۶۲۹.</ref>

# اصالت فرد و [[جامعه]]: فرد مورد نظر [[لیبرالیسم]]، فرد واقعی موجود در جامعه و [[تاریخ]] است که با ویژگی‌های خاص فردی و [[حقوق]] و [[خواسته‌ها]] و [[تمایلات]] [[انسانی]] منحصر به فرد خود از دیگر [[انسان‌ها]] ممتاز و مشخص می‌گردد و قطعاً چنین فرد واقعی و معیّنی است که از دید لیبرال‌ها مقدم بر جامعه و در نقطه مقابل مفاهیمی همچون: طبقه، [[ملت]]، جامعه و [[حزب]] جامعه بی‌طبقه یا همان [[بهشت]] [[موعود]] [[سوسیالیسم]] است<ref>آنتونی آریاست، فصل دوم: «مبانی فردگرایی لیبرالیسم»، کتاب ظهور و سقوط لیبرالیسم غرب، مترجم عباس مخبر، ۱۳۹۱.</ref>. در مقابل [[اسلام]] با نسبت دادن برخی از کنش‌ها، کارکردها و نگرش‌ها به گروه‌های قومی و [[جوامع]]، برای [[جامعه]] [[هویت]] استقلالی قائل است. از این رو [[خداوند]] فرد را به عنوان [[خلیفة الله]] [[مأمور]] [[تغییر]] [[نظام اجتماعی]] می‌کند.

# [[سنت‌های الهی]] در جوامع:  تقسیمات مختلفی راجع به سنت‌های الهی وجود دارد، از جمله تقسیم [[سنت‌ها]] به [[دنیوی]] و [[اخروی]] که سنت‌های دنیوی نیز دو قسم است؛ دسته‌ای مربوط به رفتارهای فردی انسان و دسته‌ای نیز مربوط به رفتارهای [[اجتماعی]] هستند. سنت‌های الهی سه ویژگی فراگیری، قیاس‌ناپذیری و تحول‌ناپذیری دارند<ref>سلیمی، مهدی، مجله رشد آموزش معارف اسلامی - بهار ۱۳۸۵ - شماره ۶۰.</ref>. برخی از سنت‌های مؤثر بر [[نظام اقتصادی]] عبارت‌اند از: سنت [[نیک‌بختی]] و [[بدبختی]] جوامع<ref>تقریرات فلسفه، ج۳، ص۴۵۸.</ref>؛ [[تقوا]] سبب [[سب]] نزول [[برکات الهی]]<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۳۸۸.</ref>؛ [[شکر]] سبب فزونی [[نعمت‌ها]]<ref>شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۸۹.</ref>؛ [[عدل]] سبب افزایش [[برکات]]<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۴۱۰؛ ج۱۰، ص۱۳۰.</ref>.<ref>[[احمد رضا صفا|صفا، احمد رضا]]، [[نظام اقتصاد اسلامی - صفا (مقاله)| مقاله «نظام اقتصاد اسلامی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص۶۲۹ ـ ۶۳۰.</ref>

مباحث معرفت‌شناختی به دو بخش [[هستی‌شناختی]] [[معرفت]] یعنی [[اثبات]] اصل و وجود [[علم]]، بیان تجرد و تقسیم آن به ذهنی و خارجی و... همچنین مباحث شناخت‌شناختی [[معرفت]] که به امکان [[شناخت]]، [[ارزش]]، ابزار، ملاک صحت و سقم و... تقسیم می‌شود. در فلسفه اسلام نظام علّی و معلولی [[جهان]] از دو [[واقعیت]] مادی و مجرد که در عین تفاوت با یکدیگر هماهنگ است، تشکیل شده است. مقصود از هستی، اعم از غیب و شهادت است<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۲۲.</ref>. در حالی که فلسفه مؤثر و غالب در غرب تنها نظام مادی را که مبتنی بر شناخت حسی است، به رسمیت می‌شمارد<ref>صحیفه امام، ج۲، ص۲۲۰.</ref>.