اشاعره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اشاعره''' نام یکی از فرقه‌های اسلامی از [[اهل]] [[سنّت]] است که در قرن سوّم پدید آمد و منسوب به [[ابوالحسن اشعری]] بودند. این گروه ابتدا با بحث‌های [[عقلی]] [[مخالفت]] می‌کردند و تفکرشان به نوعی [[جمود]] و [[قشری‌گری]] بود، اما بعدها قائل به جواز به‌کار بردن بحث و [[استدلال]] در [[اصول دین]] شدند. زیادت صفات بر ذات، [[جبر]] در [[افعال]] [[بندگان]]، حسن و قبح شرعی افعال، برخی از [[عقاید]] این [[مذهب]] [[کلامی]] هستند.

اشاعره، مذهب کلامی است که به [[علی بن اسماعیل]] مشهور به [[ابوالحسن اشعری]] منسوب است و از مهم‌ترین مذاهب کلامی اهل سنت به شمار می‌رود. نَسَب [[ابوالحسن]] به [[ابوموسی اشعری]] می‌رسد. وی در ابتدا دارای [[مذهب معتزله]] بود؛ اما در اواخر [[قرن سوم]] و اوائل قرن چهارم هجری، از [[مکتب اعتزال]] رو گرداند و به مذهب "[[اهل السنه]]"‌‌ گرایید. گفته‌اند از دلایلی که منجر به جدایی ابوالحسن اشعری از معتزله شد، این بود که در [[مناظره]] با استاد خویش، [[ابوعلی جبائی]]، بسیاری از [[عقاید]] معتزله را با [[توحید]] و [[عدل]] ناسازگار یافت؛ اما علاوه بر [[ناتوانی]] معتزله از [[پاسخ‌گویی به سؤالات]] او، می‌‌توان به [[دلایل]] دیگری همچون [[مخالفت]] [[حکومت متوکل]] با [[عقل‌گرایی]] معتزلی، [[اصلاح]] عقاید [[اهل حدیث]] و جمع میان [[کلام]]، [[فقه]] و [[حدیث]] نیز اشاره کرد<ref>ر. ک. [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۷۶؛ [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۹۵.</ref>.

[[رده:فرقه‌های اهل سنت]]