پرش به محتوا

اشاعره: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰: خط ۱۰:
[[ابوالحسن اشعری]] برخلاف قدمای [[اهل حدیث]]، مانند [[احمد بن حنبل]]، بحث و [[استدلال]] و به کار بردن [[منطق]] را در [[اصول دین]] جایز شمرد و از [[قرآن]] و [[سنت]] بر مدعای خود [[دلیل]] آورد. او در این باره کتابی به نام "[[رسالة فی استحسان الخوض فی علم الکلام]]" نوشت<ref>ر. ک. [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۷۶.</ref>.
[[ابوالحسن اشعری]] برخلاف قدمای [[اهل حدیث]]، مانند [[احمد بن حنبل]]، بحث و [[استدلال]] و به کار بردن [[منطق]] را در [[اصول دین]] جایز شمرد و از [[قرآن]] و [[سنت]] بر مدعای خود [[دلیل]] آورد. او در این باره کتابی به نام "[[رسالة فی استحسان الخوض فی علم الکلام]]" نوشت<ref>ر. ک. [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۲۷۶.</ref>.


== [[متکلمان اشعری]] ==
== متکلمان اشعری ==
پس از [[ابوالحسن اشعری]]، متکلمان بنامی در [[مذهب اشعری]] ظهور کردند که مشهورترین آنان عبارت‌اند از: [[قاضی ابوبکر باقلانی]] نویسندۀ کتاب‌ التمهید؛ [[ابو منصور]] [[عبدالقاهر بن طاهر بغدادی]] مؤلف کتاب‌ [[الفَرْق بین الفِرَق‌]] در [[علم ملل و نحل]]؛ [[عبدالملک جوینی]] مؤلف کتاب‌ [[الارشاد]]؛ [[ابو حامد غزالی]] مؤلف‌ [[احیاء العلوم‌]] و [[قواعد العقائد]]؛ [[محمد بن عبدالکریم شهرستانی]] مؤلف‌ [[الملل والنحل‌]] که از کتب [[مرجع]] ملل و نحل است و [[فخر رازی]] مؤلف‌ [[مفاتیح الغیب]]<ref>ر. ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۱-۸۲.</ref>.
پس از [[ابوالحسن اشعری]]، متکلمان بنامی در [[مذهب اشعری]] ظهور کردند که مشهورترین آنان عبارت‌اند از: [[قاضی ابوبکر باقلانی]] نویسندۀ کتاب‌ التمهید؛ [[ابو منصور]] [[عبدالقاهر بن طاهر بغدادی]] مؤلف کتاب‌ [[الفَرْق بین الفِرَق‌]] در [[علم ملل و نحل]]؛ [[عبدالملک جوینی]] مؤلف کتاب‌ [[الارشاد]]؛ [[ابو حامد غزالی]] مؤلف‌ [[احیاء العلوم‌]] و [[قواعد العقائد]]؛ [[محمد بن عبدالکریم شهرستانی]] مؤلف‌ [[الملل والنحل‌]] که از کتب [[مرجع]] ملل و نحل است و [[فخر رازی]] مؤلف‌ [[مفاتیح الغیب]]<ref>ر. ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۱-۸۲.</ref>.


۱۰۹٬۹۰۳

ویرایش