جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ') |
|||
| خط ۲۴۲: | خط ۲۴۲: | ||
==دیدگاه [[عالمان]] [[سنی]]== | ==دیدگاه [[عالمان]] [[سنی]]== | ||
[[رجالیان سنی]] سه دسته شدند؛ بعضی تعبیر ثقة و [[صدوق]] را درباره [[جابر بن یزید]] به کار بردند؛ مانند [[شعبة بن الحجاج]]، [[سفیان الثوری]]، وکیع و [[زهیر بن معاویة]]<ref>مجمع الزوائد، ج۱، ص۱۷۳ و ۲۴۱: {{عربی|وثقه شعبة و سفیان}}؛ الإستذکار، ج۷، ص۴۶۸: {{عربی|و کان شعبة بن الحجاج و سفیان الثوری یشهدان له بالحفظ و الإتقان و کان وکیع و زهیر بن معاویة یوثقانه و یثنیان علیه قال وکیع: مهما شککتم فلا تشکوا فإن جابر الجعفی ثقة}}.</ref> ولی برخی توقف کردند (نه به [[وثاقت]] تصریح کردند؛ نه به [[ضعف]]) نظیر [[ابوزرعه]] و [[ابوداود]]<ref>الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۹۸، ش۲۰۴۳: {{عربی|حدثنا عبدالرحمن قال: سمعت أبا زرعة یقول: جابر الجعفی لین}}؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۱۹۷، ش۱۰۷۹: {{عربی|و قال أبو داود: لیس عندی بالقوی}}.</ref>؛ | [[رجالیان سنی]] سه دسته شدند؛ بعضی تعبیر ثقة و [[صدوق]] را درباره [[جابر بن یزید]] به کار بردند؛ مانند [[شعبة بن الحجاج]]، [[سفیان الثوری]]، وکیع و [[زهیر بن معاویة]]<ref>مجمع الزوائد، ج۱، ص۱۷۳ و ۲۴۱: {{عربی|وثقه شعبة و سفیان}}؛ الإستذکار، ج۷، ص۴۶۸: {{عربی|و کان شعبة بن الحجاج و سفیان الثوری یشهدان له بالحفظ و الإتقان و کان وکیع و زهیر بن معاویة یوثقانه و یثنیان علیه قال وکیع: مهما شککتم فلا تشکوا فإن جابر الجعفی ثقة}}.</ref> ولی برخی توقف کردند (نه به [[وثاقت]] تصریح کردند؛ نه به [[ضعف]]) نظیر [[ابوزرعه]] و [[ابوداود]]<ref>الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۹۸، ش۲۰۴۳: {{عربی|حدثنا عبدالرحمن قال: سمعت أبا زرعة یقول: جابر الجعفی لین}}؛ المغنی فی الضعفاء، ج۱، ص۱۹۷، ش۱۰۷۹: {{عربی|و قال أبو داود: لیس عندی بالقوی}}.</ref>؛ لکن بیشتر [[رجالیان سنی]]، [[جابر بن یزید]] را [[تضعیف]] کردند<ref>مجمع الزوائد، ج۱، ص۱۷۳ و ۲۴۱: {{عربی|و ضعفه أکثر الناس}}.</ref>. | ||
نزدیکی و [[مصاحبت]] ویژه جابر با [[معصومان]] دوران خویش{{عم}} و [[نقل روایات]] [[ناب]] [[شیعی]] و [[چیرگی]] وی بر آموزه‌های [[مذهب]] و ویژگی‌های دیگر، سبب شدند تا پیکان‌های [[تهمت]] آلود پاره‌ای از [[علمای اهل سنت]]، به سوی جابر نشانه روند! آنها وی را در [[کتب رجالی]] خویش مخدوش و مجروح جلوه دادند: | نزدیکی و [[مصاحبت]] ویژه جابر با [[معصومان]] دوران خویش{{عم}} و [[نقل روایات]] [[ناب]] [[شیعی]] و [[چیرگی]] وی بر آموزه‌های [[مذهب]] و ویژگی‌های دیگر، سبب شدند تا پیکان‌های [[تهمت]] آلود پاره‌ای از [[علمای اهل سنت]]، به سوی جابر نشانه روند! آنها وی را در [[کتب رجالی]] خویش مخدوش و مجروح جلوه دادند: | ||