هانی بن عروه مرادی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عمرو بن حجاج]] با شنیدن این خبر که هانی به [[قتل]] رسیده است، با [[قبیله مذحج]] [[کاخ]] ابن زیاد را به محاصره درآوردند. او فریاد زد که من عمرو بن حجاج‌ام و اینها سواران (و جنگجویان) [[قبیله]] مذحج‌اند؛ ما از [[پیروی]] [[خلیفه]] دست برنداشته و از [[مسلمانان]] جدا نگشته‌ایم چرا باید بزرگ ما هانی کشته شود؟ به ابن زیاد گفتند: [[قبیله مذحج]] بر در [[کاخ]] ریخته‌اند! [[ابن زیاد]] به [[شریح قاضی]] گفت: نزد بزرگشان (هانی) برو و او را ببین و سپس بیرون رو و به آنها بگو که او زنده است و کشته نشده است. [[شریح]]، در حالی که [[جاسوسی]] از [[غلامان]] ابن زیاد برای او گماشته شده بود که آنچه می‌گوید ثبت کند به اتاق هانی آمد و او را دید. هانی با دیدن شریح گفت: ای [[خدا]]! ای [[مسلمانان]]! قبیلۀ من هلاک شدند! کجایند دیندارن؟ کجایند [[مردم]] [[شهر]]؟ این سخنان را می‌گفت و خون بر محاسنش جاری بود که صدای فریاد واغوثا از بیرون کاخ شنیده شد، گفت: به گمانم این فریاد قبیله مذحج و [[پیروان]] [[مسلمان]] من است. اگر ده نفر نزد من بیایند مرا رها خواهند کرد و به شریح گفت: از خدا بترس! ابن زیاد مرا خواهد کشت! شریح که این سخن را شنید نزد قبیله مذحج آمد و گفت: چون [[امیر]] آمدن شما و سخنانتان را درباره بزرگتان شنید به من [[فرمان]] داد تا نزد او [[روم]]، من پیش او رفته و وی را دیدم. او به من فرمان داد تا شما را ببینم و به اطلاعتان برسانم که او زنده است و این که به شما گفته‌اند او کشته شده، [[دروغ]] است! [[عمرو بن حجاج]] و همراهانش گفتند: اکنون که کشته نشده خدا را [[سپاس]] گزاریم و سپس پراکنده شدند.